สวัสดี เราแค่อยากมาระบายว่านี่เหรอ อาจารย์หรือครู
เราเป็นนักศึกษาปวส1 เราเรียนรู้สึกดีไม่ค่อยเครียดเท่าไหร่ จนเรามาเจอวิชาคอม(เราเคยเรียกับอาจารย์เขาตอนปวช1แล้วหลังจากนั้นก็ไม่เจวิชาอาจารย์แกอีก) อาจารย์เขาสอนเกี่ยวกับพื้นฐานโปรแกรม Microsoft กับพวกเอกสารราชการ
ซึ่งเราเป็นเด็กกราฟิกนานๆทีเราจะได้จับโปรแกรมเราสาบานได้ว่าบางโปรแกรมใน Microsoft เราก็ไม่ค่อยเก่งมาก (แค่พิมพ์งานได้ก็เก่งแล้วสำหรับเรา
)
ห้องเรียนเรามีกันอยู่สี่คน คนนึ่งเป็นเด็กพิเศษ(เขาวาดรูปสวยมากเลย) และ อีกเพื่อนอีกสองคนด้วย
ในวันนั้นเรียนเรื่องบันทึกข้อความ มันมีพวกจัดหน้ากระดาษ ระยะห่างตัวหนังสือ บรรทัด คือเรากับเพื่อนไม่รู้ว่าเครื่องมืออันนั้น คืออะไร อันนี้คืออะไร เรียกว่าไม่รู้น่าจะดีกว่า วันนั้นอาจารย์เดินผ่านเพื่อนเราแล้วเพื่อนเราทำไม่ได้(เรียกว่าไม่รู้จะดีกว่า) แล้วนางอ.ก็บอกว่าทำยังไง ใช่ค่ะ นางอ.บอกเมนูอังกฤษ(แล้วไม่ชี้และไม่บอกว่าอยู่ตรงไหน) ซึ่งคอมที่พวกเราใช้โปรแกรมมัน Word 2008-2013 มันคือภาษาไทย!!!!
พอเพื่อนเราทำไม่ได้ก็นางอ.ก็บอกว่า'จะเอายังไงกับกู , เดี๋ยวตบหัวหลุดเลย (นางอ. นางท้องอยู่)
(ตอนนั้นเราโกรธมากเลย มันจะอะไรขนาดนี้ เราก็เกร็งว่าเขาอาจจะเปิดไพ่มาว่าแคพูดเล่นหยอกๆ
สำหรับเราว่ามันไม่ควรอยู่ดี สมมุติว่าเราคุยเล่นกับอาจารย์ว่า'เดี๋ยวตบหัวหลุดเลย'มันก็ไม่ควรอยู่ดี )
ช่วงนั้นเราหลอนไปเลยค่ะ วันพุธว่าเบื่อว่ะ เจออีกแล้วหรอ?
จนถึงวิชานางอ.อีก นางใช้ไปยกโต๊ะจากชั้นสามลงมาอีกตึกหนึ่ง ใช่ค่ะพอถึงอาทิตย์ถัดมาเจอวิชานางอีกนางใช้ให้เอาโต๊ะไปเก็บที่เดิมค่ะ (เด็กแผนกตัวเองก็มีไม่ใช้ และก็ไม่ได้สอนห้องเราห้องเดียวด้วย)
พอจบเทอมปรากฏว่าเราติดกิจกรรมกับเพื่อน(เว้นเด็กพิเศษ) เพื่อนเราอีกสองคนเป็นตากล้องวิลัย เลยไปถ่ายรูปและต้องไปดูแสง(ถ่ายแล้วโดนด่า ให้ตายเถอะ)แล้วน่าจะไม่ได้ไปเซ็นชื่อ ส่วนเราไม่ได้ทำอะไร เซ็นชื่อครบปรกติ ส่วนใหญ่เราจะเป็นคนไปหยิบใบรายชื่อหรือไม่ก็ถือจนกว่าเพื่อนจะเซ็นครบ(ไม่นับพวกถ่ายรูป)
พอนางอ.ไปคลอดลูกอะไรมาเรียบร้อย ตอนนั้นช่วงโควิดเด็กไม่ค่อยมี เรามาวิลัยเพราะมาเอางานและมานั่งคุยกับเพื่อน อาจารย์เดินไปซื้อของหน้าวิลัยพอเราเดินกลับก่อนจะถึงแผนกเรามันมีสีแยกอยู่ซึ่งปรกติใครจะไปตึกสามัญก็หักรถเข้าแยกไปเลยไม่ต้องตรงเข้าแผนกเรา นางอ.กับแฟนนาง(แฟนนางอ.ขับ)ขับรถเร็วมาก เกือบจะชนหลังเราอยู่แล้ว ปรกตินางอยู่ตึกสามัญก็น่าจะหักรถไปอีก แล้วตรงมาแผนกเราเกือบจะชนเราอยู่แล้ว ตัวเราก็ใหญ่นะ 100โลเลยนะ
สรุป เรากับเพื่อนตกกิจกรรม อาจารย์ในแผนกวิ่งเดินเรื่องกันใหญ่เลย T^T คือกิจกรรมไม่สามารถขาดได้เลยแม้แต่กิจกรรมเดียว
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและความคิดเห็นของทุกคนค่ะ
ควรมองคนแบบนี้ว่าเป็นอาจารย์ดีมั้ยค่ะ
เราเป็นนักศึกษาปวส1 เราเรียนรู้สึกดีไม่ค่อยเครียดเท่าไหร่ จนเรามาเจอวิชาคอม(เราเคยเรียกับอาจารย์เขาตอนปวช1แล้วหลังจากนั้นก็ไม่เจวิชาอาจารย์แกอีก) อาจารย์เขาสอนเกี่ยวกับพื้นฐานโปรแกรม Microsoft กับพวกเอกสารราชการ
ซึ่งเราเป็นเด็กกราฟิกนานๆทีเราจะได้จับโปรแกรมเราสาบานได้ว่าบางโปรแกรมใน Microsoft เราก็ไม่ค่อยเก่งมาก (แค่พิมพ์งานได้ก็เก่งแล้วสำหรับเรา
)
ห้องเรียนเรามีกันอยู่สี่คน คนนึ่งเป็นเด็กพิเศษ(เขาวาดรูปสวยมากเลย) และ อีกเพื่อนอีกสองคนด้วย
ในวันนั้นเรียนเรื่องบันทึกข้อความ มันมีพวกจัดหน้ากระดาษ ระยะห่างตัวหนังสือ บรรทัด คือเรากับเพื่อนไม่รู้ว่าเครื่องมืออันนั้น คืออะไร อันนี้คืออะไร เรียกว่าไม่รู้น่าจะดีกว่า วันนั้นอาจารย์เดินผ่านเพื่อนเราแล้วเพื่อนเราทำไม่ได้(เรียกว่าไม่รู้จะดีกว่า) แล้วนางอ.ก็บอกว่าทำยังไง ใช่ค่ะ นางอ.บอกเมนูอังกฤษ(แล้วไม่ชี้และไม่บอกว่าอยู่ตรงไหน) ซึ่งคอมที่พวกเราใช้โปรแกรมมัน Word 2008-2013 มันคือภาษาไทย!!!!
พอเพื่อนเราทำไม่ได้ก็นางอ.ก็บอกว่า'จะเอายังไงกับกู , เดี๋ยวตบหัวหลุดเลย (นางอ. นางท้องอยู่)
(ตอนนั้นเราโกรธมากเลย มันจะอะไรขนาดนี้ เราก็เกร็งว่าเขาอาจจะเปิดไพ่มาว่าแคพูดเล่นหยอกๆ
สำหรับเราว่ามันไม่ควรอยู่ดี สมมุติว่าเราคุยเล่นกับอาจารย์ว่า'เดี๋ยวตบหัวหลุดเลย'มันก็ไม่ควรอยู่ดี )
ช่วงนั้นเราหลอนไปเลยค่ะ วันพุธว่าเบื่อว่ะ เจออีกแล้วหรอ?
จนถึงวิชานางอ.อีก นางใช้ไปยกโต๊ะจากชั้นสามลงมาอีกตึกหนึ่ง ใช่ค่ะพอถึงอาทิตย์ถัดมาเจอวิชานางอีกนางใช้ให้เอาโต๊ะไปเก็บที่เดิมค่ะ (เด็กแผนกตัวเองก็มีไม่ใช้ และก็ไม่ได้สอนห้องเราห้องเดียวด้วย)
พอจบเทอมปรากฏว่าเราติดกิจกรรมกับเพื่อน(เว้นเด็กพิเศษ) เพื่อนเราอีกสองคนเป็นตากล้องวิลัย เลยไปถ่ายรูปและต้องไปดูแสง(ถ่ายแล้วโดนด่า ให้ตายเถอะ)แล้วน่าจะไม่ได้ไปเซ็นชื่อ ส่วนเราไม่ได้ทำอะไร เซ็นชื่อครบปรกติ ส่วนใหญ่เราจะเป็นคนไปหยิบใบรายชื่อหรือไม่ก็ถือจนกว่าเพื่อนจะเซ็นครบ(ไม่นับพวกถ่ายรูป)
พอนางอ.ไปคลอดลูกอะไรมาเรียบร้อย ตอนนั้นช่วงโควิดเด็กไม่ค่อยมี เรามาวิลัยเพราะมาเอางานและมานั่งคุยกับเพื่อน อาจารย์เดินไปซื้อของหน้าวิลัยพอเราเดินกลับก่อนจะถึงแผนกเรามันมีสีแยกอยู่ซึ่งปรกติใครจะไปตึกสามัญก็หักรถเข้าแยกไปเลยไม่ต้องตรงเข้าแผนกเรา นางอ.กับแฟนนาง(แฟนนางอ.ขับ)ขับรถเร็วมาก เกือบจะชนหลังเราอยู่แล้ว ปรกตินางอยู่ตึกสามัญก็น่าจะหักรถไปอีก แล้วตรงมาแผนกเราเกือบจะชนเราอยู่แล้ว ตัวเราก็ใหญ่นะ 100โลเลยนะ
สรุป เรากับเพื่อนตกกิจกรรม อาจารย์ในแผนกวิ่งเดินเรื่องกันใหญ่เลย T^T คือกิจกรรมไม่สามารถขาดได้เลยแม้แต่กิจกรรมเดียว