เวลาเราคิดเรื่องอดีตที่อยู่ๆมันก็แล่นเข้ามาในหัว
และเราพยายามจะสลัดความคิด เราจะกรี๊ดค่ะ กรี๊ดเบาๆนะ
จนนอนหลังพอเรื่องที่ไม่อยากคิดแล่นเข้ามา มันจะกรี๊ดเอง
อัติโนมัติ มีความรู้สึกว่ามีคนหาเรื่องเราตลอด
หูแว่ว และกลัวคนที่รักตายค่ะ
จนเราพยายามจะหลับเพื่อให้ไม่คิดอะไรและหนีปัญหา
เราแทบไม่ได้เที่ยวไหนเลยค่ะ เราหมกในบ้าน
เราเดินไปในผู้คนเยอะๆแล้วกลัวมาก กลัวคนมอง
นินทาง่าร้าย ทั้งที่จริงไม่มีใครสนใจ
เราควรทำไงดีคะ ใครก็ได้ช่วยตอบเราที