เวลาเป็นมันจะรู้สึกเหมือนเหนื่อยท้อเเละเหมือนในหัวมันจะมีคำถามตลอดเวลา อยู่ๆก็อยากตายเเต่ใจก็ไม่อยากทำเพราะมีคนข้างหลังตอนนี่เหมือนในหัวมี2คนอีกคนจะทำอีกคนคอยห้าม ทำไมถึงรู้สึกเเบบนี้คะ เวลามีเรื่องให้เครียดอารมณ์จะดาวน์ลงมากๆจนเริ่มหงุดหงิดตัวเองเเละมันอึดอัดทุกครั้งที่เป็นไม่มีสมาธิทำงานเลยค่ะ จะนอนก็นอนไม่หลับ สุดท้ายจะจบที่นอนร้องไห้เหมือนได้ปลดปล่อยเเล้วหลับไปเอง เราไม่รู้ว่าจะอธิบายความเจ็บปวดเเบบนี้ให้ผู้อ่านเข้าใจยังไงทุกครั้งที่ร้องไห้ ร้องไห้เเทบขาดใจย้ำคิดย้ำทำว่า ทำยังไงดีทำไมถึงเป็นเเบบนี้ มันเจ็บปวดเเละทรมานจนไม่ไหว พยายามทำใจโล่งไม่คิดอะไรเพื่อที่จะไม่เจ็บปวด เจ็บปวดกับความคิด เเละอารมณ์ของตัวเอง อย่าว่ากันเเรงเลยนะคะ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ ว่าควรทำยังไงกับตัว จขกท ดีคะ