หลังจากชายชราที่มากด้วยอิทธิฤทธิ์และความเมตตาได้จากไปแล้ว  คุณพิมก็เสนอว่าควรจะมีการฉลองเล็กน้อยให้คู่บ่าวสาวก่อนเข้าหอ  เพื่อให้ครบถ้วนตามพิธีอย่างสมบูรณ์ อีกอย่างถือเป็นการรื่นเริงเล็กน้อยเพื่อเรียกขวัญทุกคนให้กลับมา หลังจากเจอเรื่องร้ายๆมาตลอดทั้งเย็น

เจ้าจ๋านรีบสนับสนุนความคิดภรรยาทันที เพราะนอกจากน้องนาถยาที่กินข้าวอย่างแมวดมแล้ว แทบไม่มีใครได้แตะต้องอาหารเย็นเลย เพราะระหว่างกินเกิดอาเพศขึ้นก่อน 

หลังจากออกมาตรวจดูความเสียหายที่ระเบียงแล้ว ต่างพากันบ่นอุบเรื่องอาหารเย็นที่คุณพิมอุตส่าห์ทำ บัดนี้ได้คว่ำหกเรี่ยราดอยู่เกลื่อนพื้นเรือนอย่างน่าเสียดาย

คุณพิมยิ้มอย่างเห็นเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับเธอ พลางพูดปลอบทุกคนเพื่อให้รู้ว่าเธอไม่ได้เสียความรู้สึกในเรื่องนี้

“อย่าได้ห่วงไปเลยค่ะ ที่สำคัญคือไม่มีใครเป็นอะไร เรื่องทำอาหารสำหรับพิมไม่ใช่เรื่องยุ่งยากอะไรเลย วัตถุดิบในครัวก็มีเหลือเฟือ ที่บ้านนี้ใครหิวขึ้นมาตอนไหน พิมทำให้ทานได้ทุกเวลาเลยค่ะ เรื่องจานชามที่แตกกับเศษอาหารทิ้งไว้อย่างนั้นนะคะ ไม่ต้องมีใครทำอะไร พรุ่งนี้พิมกับน้องยาจะจัดการเอง ตอนนี้พิมขอเข้าครัวไปทำกับข้าวให้ทุกคนใหม่ คิดว่าตอนนี้คงจะหิวกันแย่แล้ว ไป น้องยา”

นาถยากระวีกระวาดตามพี่สาวไปอย่างเต็มใจ มาลัยรีบเดินมาเกาะแขนพิม พูดขึ้นด้วยความกระตือรือร้น

“ขอมาลัยลงไปช่วยด้วยอีกคนนะคะ”

“อุ๊ย ไม่ได้หรอกค่ะ”  คุณพิมร้องขึ้น ห้ามหญิงสาวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “คุณมาลัยเป็นเจ้าสาว  จะเข้าครัวคืนแต่งงานได้อย่างไร พิมใช้เวลาไม่นานหรอกค่ะ  ว่าแต่มีใครอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมค่ะ โดยเฉพาะคู่สำคัญของเรา”

พูดจบเธอก็มองหน้านรากับมาลัยสลับกัน ชายหนุ่มอึกอักด้วยความเกรงใจ แต่แล้วก็คิดได้ว่าถ้าเขามัวโยกโย้อยู่อย่างนี้ ทุกคนก็ต้องแบกท้องหิวรอไปด้วย จึงได้ตัดสินใจตอบ

“อย่าให้ยุ่งยากเลยครับ แต่ถ้าคุณพิมขอยืนยัน ผมขอเสนอใข่เจียว กับผัดผักง่ายๆ จะได้ไม่รบกวนคุณพิมกับน้องยาเกินไปนัก เพราะนี่ก็ดึกมากแล้ว”

“ได้ค่ะ” คุณพิมรับคำง่ายๆแบบผิดสังเกต แล้วแววหยอกเย้าที่ไม่ค่อยเห็นบ่อยๆก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของเธอ. “พิมจะต้มข้าวต้ม ทอดใข่เจียว ผัดผักบุ้ง หัวไช้โป๋ผัดใข่ แต่พิมจะไม่ให้คุณนรากินหรอก”

“อ้าว”นราส่งเสียงอุทานเบาๆในลำคอ มีแต่เจ้าจ๋านที่แอบยิ้มเพราะรู้ดีว่าภรรยากำลังแกล้งเจ้าบ่าวอยู่

“พิมจะทำเตรียมให้น้องขวัญเรือนกินค่ะ น้องเค้าเจ็บกินยาแก้ปวดไปด้วย ตื่นขึ้นมาอาจจะยังกินของหนักๆไม่ได้”

พอคุณพิมพูดจบทุกคนยกเว้นนราก็หัวเราะขึ้นมา ชายหนุ่มทำหน้าเจื่อนๆแต่พูดอะไรไม่ออก มองดูเจ้าสาวของเขาเหมือนกับจะขอความช่วยเหลือ แต่ก็พบว่ามาลัยเป็นหนึ่งในคนที่หัวเราะชอบใจด้วย

“คืนพิเศษทั้งที คุณนราจะกินข้าวใข่เจียวหรือค่ะ” พอคุณพิมเห็นว่าสมควรที่จะหยุดเล่นได้แล้ว ก็เปลี่ยนท่าทีกลับมาเป็นสำรวม ตามปกติวิสัยของเธอ

“พิมจะทำอาหารพิเศษให้สุดฝีมือเลยค่ะ แต่ขออุบไว้ก่อนว่ามีอะไรบ้าง อยู่ด้วยกันมาก็หลายวันแล้ว พิมพอจะรู้อยู่หรอกว่าคุณนราชอบทานอะไร”

แล้วเธอก็หันมาทางมาลัย “แล้วคุณมาลัยล่ะคะในฐานะเจ้าสาว อยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า ถ้าคุณบอกว่าไม่มี ดิฉันจะจัดเมนูให้เอง”