สวัสดีครับทุกคน
หลาย ๆ คนอาจจะได้เห็นคอมเมนต์ของผมบ่อย ๆ เวลามีคนมาถามทางในห้องบลูกับตอบกระทู้เกี่ยวกับ BNK-CGM แต่จริง ๆ แล้วผมเป็นคนนึงที่มีปัญหาด้านสุขภาพจิต ที่เรียกว่า "แอสเพอร์เกอร์" (Asperger’s Syndrome) นะครับ

เท่าที่ผมจำความได้ ผมมีปัญหาด้านการพูดมาตั้งแต่เด็ก ผมต้องหาจิตแพทย์เพื่อฝึกพูดมา 2-3 ปีกว่าจะดีขึ้น จนกระทั่งช่วงประมาณ 10 ขวบ ผมมีปัญหาการเข้าสังคมกับคนอื่น จนผมคิดฆ่าตัวตายครั้งแรก ครั้งนั้นผมต้องไปหาจิตแพทย์ และรักษามาอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน

พอถึงช่วงมัธยม ผมก็มีปัญหามักชอบใช้ความรุนแรงกับคนอื่น (แต่ไม่ถึงกับก่อเหตุร้ายแรง) พอใช้เสร็จก็จะรู้สึกผิด และมักจะรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบปัญหาด้วยชีวิต ด้วยการหาทางทำร้ายตัวเอง ไปจนถึงพยายามฆ่าตัวตาย ผมพยายามฆ่าตัวตายมาน่าจะเกือบร้อยครั้ง

ตอนนี้ในความรู้สึกลึก ๆ ก็ยังแวบเข้ามาในหัวทุกครั้งเวลาที่ทำอะไรผิดพลาด ผมก็จะรู้สึกผิดและพยายามขอโทษ แต่ในใจมันไม่เคยจบ มันจะรู้สึกว่าตัวเองทำผิดอยู่ตลอดเวลา บางครั้งก็ไปแอบร้องไห้

ในช่วงเวลาปกติ ทุกคนอาจจะไม่สังเกตว่าผมมีปัญหาทางจิต ผมดูเหมือนคนปกติตลอด แต่ผมอาจจะสื่อสารกับใครไม่เข้าใจในบางเรื่อง เวลาที่ถูกกดดันหรือถูกต่อว่า ความรู้สึกและบาดแผลเก่าในอดีตมันก็จะแวบเข้ามา

ผมเคยทำงานประจำอยู่ช่วงหนึ่ง ทุกอย่างปกติดี แต่สุดท้ายพอเริ่มไม่รู้จะหาทางออกอย่างไร ก็เลยคิดและพยายามทำร้ายตนเอง จนถูกให้ออกจากงาน จากวันนั้นถึงวันนี้ผมก็ยังรู้สึกผิดทุกครั้ง
 
ล่าสุดผมก็ไปทำงานกับกลุ่มแฟนคลับกลุ่มนึง สุดท้ายก็ทำกลุ่มนั้นล่มอีก จนทำให้เกิดความรู้สึกผิดจนอยากจะรับผิดชอบด้วยชีวิตกลับมาอีก ตอนนี้ ผมพยายามทำให้ทุกคนสบายใจ แม้ว่าจะขัดกับความรู้สึกตนเองก็ตาม

ผมรู้สึกว่าตนเองล้มเหลวกับชีวิต แต่สักพักก็หาย แล้วก็กลับมาแวบใหม่ เป็นแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา ผมต้องกินยาต้านเศร้ากับยาช่วยให้หลับทุกวัน ตอนนี้ผมไม่ได้ทำงานประจำ เพราะเข็ดกับการทำงานร่วมกับคนอื่น กลัวจะมีปัญหาซ้ำอีก อาศัยเงินพ่อแม่กับการหาอะไรทำ (อย่างการตามไอดอล) แม้จะไม่ได้เงินแต่ก็แก้อาการซึมเศร้าไปได้บ้าง

ผมเป็นคนที่ดูดวงตลอด มีคนเคยทักว่าเป็นเพราะกรรมเก่าที่ทำไว้ ทำให้ชาตินี้ไม่มีความสุข ไม่มีเพื่อน ไม่มีใครเข้าใจเรา ผมไม่ได้เชื่อ 100% นะ แต่ก็คิดเหมือนกันว่าตัวเองก็รู้สึกผิดที่เกิดมาเป็นแบบนี้

สิ่งที่ผมเล่าในกระทู้นี้ ไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ใครไม่สบายใจ แต่อยากจะเล่าให้ทุกคนได้รู้และเข้าใจ สิ่งเดียวที่ผมพอจะทำได้คืออยากให้ทุกคนรับฟัง และค่อย ๆ ทำความเข้าใจว่า คนที่ดูปกติ ลึก ๆ อาจจะเป็นเหมือนผมก็ได้

ขอบคุณครับ
ปล. ถ้าใครมีอะไรอยากจะแนะนำก็บอกมาได้นะครับ ตอนนี้รู้สึกล้มเหลวกับชีวิตอยู่ครับ