คือผมเข้าใจว่า สุวีรเทพบุตร ท่านเป็นเเค่เทวดาที่เป็นบริวารของท้าวสักกะเทวราชที่อาศัยอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เท่านั้นเเละท่านไม่ได้เป็นพระโอรส(ลูกชาย,บุตรชาย)ของท้าวสักกะเทวราช ราชาเเห่งสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เพราะว่า องค์ท้าวสักกะเทวราชในทางคติพุทธศาสนาท่านไม่ได้มีลูกนิครับ ตกลงสรุปเเล้วว่า สุวีระเทพบุตร ท่านเป็นพระโอรส(ลูกชาย,บุตรชาย)ของท้าวสักกะเทวราช ผู้ปกครองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ไหมครับ ผมว่าเหมือนน่าจะไม่ใช่น่ะครับ สุวีรเทพบุตรเป็นเเค่เทพบริวารบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เเละลูกน้องคนรับใช้ด้วยครับ เห็น ใน ๑. สุวีรสูตร มีบทบอกว่า สุวีรเทพบุตรกราบทูลว่า ข้าแต่ท้าวสักกะ ผู้ประเสริฐกว่าเทพ ข้าพระองค์ทั้งหลายจะพึงได้ความสุขใด โดยไม่ต้องทำการงาน ข้าแต่ท้าวสักกะ ขอพระองค์ อะไรประมาณนั้นครับ

                                                                                                ๑๑. สักกสังยุต
                                                                                                   ๑. ปฐมวรรค
                                                                                                     หมวดที่ ๑
                                                                                                   ๑. สุวีรสูตร
                                                                                            ว่าด้วยสุวีรเทพบุตร
[๒๔๗] ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้
             สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของอนาถ-
บิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ณ ที่นั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งเรียกภิกษุทั้งหลายมา
ตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย” ภิกษุเหล่านั้นทูลรับสนองพระดำรัสแล้ว พระผู้มีพระภาค
จึงได้ตรัสเรื่องนี้ว่า
             “ภิกษุทั้งหลาย เรื่องเคยมีมาแล้ว พวกอสูรได้รบกับพวกเทพ ครั้งนั้น
ท้าวสักกะจอมเทพรับสั่งเรียกสุวีรเทพบุตรมาตรัสว่า ‘สุวีระ พวกอสูรเหล่านี้กำลัง
พากันมารบกับพวกเทพ ท่านจงไปป้องกันพวกอสูรไว้เถิด’ สุวีรเทพบุตรรับพระบัญชา
ของท้าวสักกะจอมเทพแล้วก็เผลอลืมเสีย
             แม้ครั้งที่ ๒ ท้าวสักกะจอมเทพก็รับสั่งเรียกสุวีรเทพบุตรมาตรัสว่า ‘สุวีระ
พวกอสูรเหล่านั้นกำลังพากันมารบกับพวกเทพ ท่านจงไปป้องกันพวกอสูรไว้เถิด’
             แม้ครั้งที่ ๒ สุวีรเทพบุตรรับพระบัญชาของท้าวสักกะจอมเทพแล้วก็เผลอลืมเสีย
             แม้ครั้งที่ ๓ ท้าวสักกะจอมเทพก็รับสั่งเรียกสุวีรเทพบุตรมาตรัสว่า ‘สุวีระ
พวกอสูรเหล่านั้นกำลังพากันมารบกับพวกเทพ ท่านจงไปป้องกันพวกอสูรไว้เถิด’
             แม้ครั้งที่ ๓ สุวีรเทพบุตรรับพระบัญชาของท้าวสักกะจอมเทพแล้วก็เผลอลืมเสีย

ครั้งนั้น ท้าวสักกะจอมเทพได้ตรัสกับสุวีรเทพบุตรด้วยคาถาว่า
                          บุคคลไม่ขยัน ไม่พยายาม
                          แต่ประสบความสุขได้ ณ ที่ใด
                          สุวีระ ท่านจงไป ณ ที่นั้น
                          และจงพาเราไปให้ถึงที่นั้นด้วยเถิด
             สุวีรเทพบุตรกราบทูลว่า
                          บุคคลผู้เกียจคร้าน ไม่ขยัน
                          ทั้งยังไม่ใช้ใครๆ ให้ช่วยทำกิจทั้งหลาย
                          เขาพรั่งพร้อมด้วยกามทุกอย่าง ข้าแต่ท้าวสักกะ
                          ขอพระองค์จงตรัสบอกฐานะอันประเสริฐนั้น
                          แก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด
             ท้าวสักกะตรัสตอบว่า
                          บุคคลผู้เกียจคร้าน ไม่ขยัน
                          ประสบความสุขที่สุดได้ ณ ที่ใด
                          สุวีระ ท่านจงไป ณ ที่นั้น
               และจงพาเราไปให้ถึงที่นั้นด้วยเถิด
             สุวีรเทพบุตรกราบทูลว่า
                          ข้าแต่ท้าวสักกะ ผู้ประเสริฐกว่าเทพ
                          ข้าพระองค์ทั้งหลายจะพึงได้ความสุขใด
                          โดยไม่ต้องทำการงาน ข้าแต่ท้าวสักกะ
                          ขอพระองค์จงตรัสบอกความสุขอันประเสริฐนั้น
                          ที่ไม่มีความเศร้าโศก ไม่มีความคับแค้นใจ
                          แก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด
https://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=15&siri=247