เราไม่รู้จะปรึกษาใครดีเพราะว่าไม่กล้าพูดกับใครด้วยไม่กล้าบอกคนรอบตัวกลัวว่ามันจะเป็นเรื่องภายในครอบครัวแต่เราก็ไม่รู้จะทำยังไงดีแล้วคือพ่อเราติดยาเวลาเขาเสพยาเขาก็เป็นคนปกติแต่พอเขาไม่มียาเสพเขาจะหงุด

สวัสดีครับวันนี้เป็นวันที่ผมเหนื่อยมาก แบบมากๆ เหนื่อยจนรู้สึกไม่อยากอยู่ในโลกนี้แล้วด้วยซํ้า อยากตาย ผมไม่รู้จะจัดการความรู้สึกนี้ยังไง ทำอะไรก็ผิดไปหมด บอกอะไรไปใครก็ไม่เชื่อ อยู่ไปก็รู้สึกเป็นภาระ

เราเป็นคนหนึ่งที่กลัวสัตว์เอามากๆเลยค่ะ เกลียดกลัวสัตว์ทุกชนิดที่มีชีวิตบน โลก ทุกคืนเราจะต้องคิดว่าเราจะเจองู เรากลัวแบบขึ้นสมอง จนรู้สึกแพนิค หายใจไม่ออก จะอ้วก อะไรแบบนี้ค่ะ  ตอนนี้ที่เราเขียน

เรารู้สึกว่าตอนนี้ที่เราเรียนเราทำอะไรไม่ได้เลยเหมือนเรียนเเล้วไม่ใช่ตัวเรามันทำให้เราเหนื่อยเเละท้อเเท้มากจนไม่อยากเรียนต่อเเล้วเราควรทำไงดี

คือเราเป็นคนที่ดำ อ้วน ไม่มีน่มน้ม เเล้วรักเเร้ เเละตามซอกต่างๆก็ดำเพราะเกิดจากการเสียดสี หน้าก็มีเเต่ขี้เเมลงวันกันพวกสิวเสี้ยน คือรู้สึกท้อเเท้มากเลยค่ะไม่รู้จะเริ่มทำอะไรตรงไหนก่อนดี ขอรบกวนขอคำปรึ

เรื่องมีอยู่ว่าหนูมีเพื่อน 3 คน เเละเราทะเลาะกัน คนนึงย้ายหนีไปเรียนอีกสาขา อีกคนไปได้เพื่อนใหม่ เเล้วหนูก็มีเพื่อนใหม่ค่ะเเต่ชีวิตช่วงนั้นโดนเพื่อนที่ได้เพื่อนใหม่ได้เอาหนูไปเเฉให้เพื่อนของเขาเรื่องท

ผู้หญิงที่มีหน้าที่ ภาระ ความรับผิดชอบหลายอย่างในชีวิต มากมายจนเรียกได้ว่าทุกด้าน จนไม่มีเวลาที่จะหาความสุขให้ตนเองหรือทำอะไรเพื่อตนเอง มีสิทธิที่จะเหนื่อย หรือแสดงความรู้สึกได้หรือไม่คะ เช่น การบอกว่

เหนื่อยกับทุกสิ่งอย่างท้อไม่คิดอยากจะอยู่ต่อแล้วกลัวไปหมดทุกอย่างอยากได้กำลังใจจากแม่แต่แม่ก็ไม่เคยเข้าใจ เหนื่อยมากท้อสุดๆรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าไม่มีเราแม่ก็อยู่ได้ไม่เป็นภาระให้แม่ด้วย แม่พูดกับเราว่