กระทู้บ่นสามีและระบายค่ะ ทั้งนี้ทั้งหมดพิมพ์จากมุมมองของเราคนเดียว จะดีมากๆเลยค่ะถ้ามีผู้ชายที่นิสัยเหมือนสามีเราเข้ามาโต้แย้งเพื่อเราจะได้เข้าใจในตัวสามีมากขึ้น หรือใครอยากจะแนะนำวิธีคิดหรือมุมมองใหม่ๆให้ก็ได้นะคะ
****มันยาวมากจริงๆใครอ่านไม่ไหวอ่านไม่จบ เราสรุปคร่าวๆให้ คือสามีเราไม่ช่วยงานบ้านและงานส่วนรวมพอขอให้ช่วยก็จะทะเลาะกันตลอดค่ะ เพราะสามีบอกไม่ชอบไม่อยากทำ เราก็ต้องอดทนทำคนเดียวผสมความน้อยใจ อึดอัดและไม่มีความสุขกับชีวิตคู่ค่ะ****
เรากับสามีทำงานประจำทั้งคู่ ก่อนหน้านี้เรากับสามีอาศัยอยู่หอเป็นห้องเช่าเล็กๆก็มีปัญหาทะเลาะกันเรื่องงานบ้านมาตลอดเพราะเขาไม่เคยคิดช่วยหยิบจับทำอะไรเลยแถมวางของไม่เป็นที่ ทำรก ใข้แล้วไม่เก็บที่เดิม เราก็เลยอดทนทำไปเพราะห้องเล็กงานบ้านเลยมีไม่มาก
แต่เมื่อปีที่แล้วตัดสินใจแต่งงานกันและซื้อบ้านเมื่อปลายปีตั้งแต่ซื้อบ้านทะเลาะกันหนักมากเพราะบ้านที่ซื้อเป็นบ้านเปล่าๆโล่งๆต้องตกแต่งและซื้อของเข้าบ้านเยอะมาก ในส่วนของของที่ต้องซื้อเข้าบ้านพวกเฟอร์นิเจอร์และของใช้ต่างๆเราเป็นคนหาข้อมูลและตัดสินใจอยู่คนเดียว เคยให้เขาช่วยไปเลือกเดินหาซื้อตลอดระยะเวลาเขาจะมีแต่ความหงุดหงิดไม่พอใจเพราะเขาบอกว่าเขาไม่ชอบ ไม่เคยมีโมเม้นเดินซื้อของเข้าบ้านน่ารักๆแบบคู่อื่น สุดท้ายเราก็ต้องไปเดินเลือกซื้อคนเดียวเพื่อตัดปัญหาจะได้ไม่ทะเลาะกันพอเราซื้อเสร็จก็ให้เขามารับ
พื้นฐานเดิมสามีเป็นลูกคนเดียวมีแม่ทำให้ทุกอย่างเขาไม่เคยต้องมีหน้าที่รับผิดชอบอะไรเลย พอมาอยู่กับเรา เราไม่ยอมเพราะว่าเราทำงานมาก็เหนื่อยแล้วเลยขอร้องให้เขาช่วยงานบ้านบ้าง ถามเขาว่าทำอะไรได้บ้าง เขาบอกว่าเขาจะรับผิดชอบ กวาดบ้านถูบ้าน รดน้ำต้นไม้ทุกวัน แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ค่ะมีแค่รดน้ำต้นไม้ที่เห็นทำบ่อยๆแต่ก็เอาแน่เอานอนไม่ได้บางวันทำ บางวันก็ไม่ทำ เสื้อผ้าเราให้เค้าซักเองเพราะเรายืนยันไม่ซักให้ กลัวว่าทำให้แล้วเราต้องทำไปตลอด เราขอรีดให้แค่เสื้อผ้าที่มันยับพวกผ้าคอตตอนอะไรแบบนี้ค่ะ เสื้อยืดเราไม่รีดให้ตอนตากสะบัดดีๆแขวนไว้เดี้ยวมันก็หายยับเอง แต่เค้าบอกแม่เค้ารีดให้ทุกตัว
ปัญหาหลักๆที่เจอตอนนี้ก็คือจันทร์ถึงศุกร์เขาทำงานมาบอกว่าเหนื่อยไม่อยากช่วยเราทำอะไรทั้งนั้น เขาจะขอทำในวันหยุด แต่พอถึงวันหยุดเขาก็บอกว่าเขาอยากพักผ่อนทำงานเหนื่อยมาทั้งอาทิตย์แล้ว เราก็เลยไม่ค่อยรบกวนอะไรเขาเท่าไหร่จะมีบ้างที่ขอให้ช่วยพวกงานช่าง ปกติงานช่างส่วนมากเราจะเป็นคนทำค่ะเปลี่ยนหลอดไฟ เปลี่ยนท่อประปา ทำสวน ประกอบเฟอร์นิเจอร์ คือทำงานช่างทุกอย่าง อาจจะมีงานบางอย่างที่เราไม่สามารถทำเองได้เพราะว่าเราตัวเล็กต้องร้องขอให้เขาช่วยเช่นประกอบตู้เสื้อผ้าหรือจับสว่านเจาะผนังคอนกรีตซึ่งส่วนมากเราก็จะเป็นตัวหลักส่วนเค้าจะเป็นคนช่วยจับ ส่งของให้ เขาจะหงุดหงิดและอารมณ์เสียใส่เราตลอด เพราะเขาบอกว่าเขาไม่ชอบทำงานพวกนี้ จะจ้างช่างที่อยู่บริษัทเดียวกันมาทำให้ ซึ่งเรารอช่างมา 5 เดือนแล้วค่ะ ช่างไม่ว่างสักที ของก็วางกองๆเต็มบ้าน ทั้งๆที่เข้าอยู่มาครึ่งปีแล้ว
เมื่อวานทะเลาะกันหนักมากเพราะเราจะติดชั้นวางของติดผนังและเราไม่สามารถยกคนเดียวได้ไหวเลยให้เขามาช่วยยกกับเจาะผนังให้ ซึ่งตั้งแต่เช้าเราปล่อยให้เขาพักผ่อนนั่งอ่านหนังสือ(ความชอบส่วนตัว)เล่นโทรศัพท์ทั้งวัน เขาก็ออกอาการหงุดหงิดอารมณ์เสียเพราะว่าเมื่อไหร่เราจะทำเสร็จสักทีกับเรื่องแต่งบ้าน เพราะเขาไม่อยากทำอะไรแล้ว เค้าไม่อยากทำงานพวกนี้ เราเลยถามเค้าว่าเค้าชอบทำอะไรบ้าง ชอบทำเฉพาะเรื่องที่ตัวเองชอบใช่ไหม ก็เงียบไม่พูด เราเลยบอกเราก็ไม่ชอบทำอะไรทั้งนั้นแต่เค้าไม่ทำเราเลยต้องเป็นคนทำ ทั้งงานบ้าน งานผู้หญิง งานผู้ชาย เราเหมาๆคนเดียวหมด ไม่พอใจเรา ไม่พูดกับเราตะโกนเบื่อดังๆได้ยินไปสามบ้านแปดบ้านเราอายมาก (บ้านทาวน์เฮ้าส์ บ้านอื่นน่าจะได้ยินหลายหลัง) ไม่ขึ้นมานอนบนห้องตอนเช้าก็ขับรถไปทำงานเลย
เวลาที่ทำงานอะไรเขาเห็นเราทำนะคะ แต่เขาไม่เคยจะคิดจะเข้ามาช่วยหยิบจับอะไรให้เลย นั่งอ่านหนังสือเล่นโทรศัพท์แทบจะไม่มองเราด้วยซ้ำ ซึ่งต่างจากเราเวลาที่เราเห็นเขาทำอะไรลำบากยุ่งยากเราจะคอยมองตลอดว่ามีจังหวะไหนไหมที่เขาต้องการความช่วยเหลือเราก็จะเข้าไปช่วยทันที มีครั้งหนึ่งเราปีนบันไดเพื่อขึ้นไปตัดแต่งกิ่งต้นไม้เขาไม่มาดูไม่มาช่วย คนข้างบ้านเห็นเราเลยถามว่าทำเองคนเดียวเลยหรอเขาถึงออกมาช่วยจับบันไดให้ค่ะ
สิ่งที่เขาทำกับเรามันไม่เหมือนคนรักกัน ไม่เคยสนใจว่าเราจะเหนื่อยไหม หรือว่าเราทำอะไรอยู่ พฤติกรรมประจำวันคือกลับมาจากทำงานก็จะมานั่งกินข้าวที่เราเตรียมซื้อไว้ให้ขึ้นไปอาบน้ำลงมาอ่านหนังสือเล่นคอม(ดูหุ้น)กับโทรศัพท์จนดึกถึงจะเข้านอน เรื่องเซ็กซ์เดือนสองเดือนครั้งเพราะเค้าขี้เกียจทำค่ะ วันไหน้ราต้องการแต่เค้าไม่ต้องการเราก็อดไปค่ะ แต่แข็งแรงเป็นปกติ จะมาอ้อนเราก็ต่อเมื่ออยากให้เราทำอะไรให้ หรือเราทำอะไรให้แล้วถูกใจ ส่วนมากก็เป็นการที่เราอำนวยความสะดวกสบายให้
ที่บ้านมีรถ 1 คันค่ะ(แม่เค้าซื้อให้)ปกติเขาจะไปส่งเราทำงานตอนเช้าส่วนตอนเย็นเรากลับเอง เรามีใบขับขี่แต่ไม่ได้ขับนานแล้วจนขับไม่ได้ เขาไม่ไว้ใจให้เราใช้รถเค้า เพราะห่วงรถมาก เวลาเราจะให้เขาพาไปซื้ออะไรก็จะทะเลาะกันทีหนึ่ง เราเคยบอกว่าถ้ายอมให้เราขับรถเวลาเราจะไปซื้อไปทำธุระอะไรจะได้ไม่ต้องอาศัยเขา บางวันเขาไม่ได้เอารถไปทำงานจอดรถทิ้งไว้ที่บ้าน แทนที่เราจะได้เอาไปใช้ทำธุระอะไรก็ไม่ได้ จอดทิ้งไว้ที่บ้านเฉยๆ เราต้องเดินใช้รถโดยสารหลายต่อกว่าจะถึง บางวันซื้อของก็หอบมาพะรุงพะรัง
ข้อดีของเค้าคือ ไม่มีเรื่องผู้หญิงให้ต้องหนักใจ ไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ ติดเกมอะไรใดๆทั้งสิ้น ไม่ใช้จ่ายซื้อของฟุ่มเฟือย เพราะเอาเงินไปลงกับหุ้นหมดค่ะ ได้กำไรก็ไปลงต่อ ไม่ได้ดึงเงินออกมาใช้ เค้าแบ่งเงินเดือนครึ่งนึงให้เราเป็นคนบริหารเพื่อใช้ส่งบ้านและค่าน้ำค่าไฟ ซื้อของเข้าบ้านที่เป็นของใช้ส่วนรวม ส่วนค่าอาหารของใช้ส่วนตัวใช้เงินใครเงินมันไม่ใช้เงินกองกลางค่ะ เงินกองกลางเราหักจากเงินเดือนของเราเข้ามาเก็บด้วย แต่เป็นสัดส่วนที่น้อยพอสมควรเมื่อเทียบกับของเขาค่ะ
ทุกวันนี้เรามีความเครียดสะสมเพราะเรารู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมที่เราต้องทำทุกอย่างโดยที่เขานอนสบายๆ เราทะเลาะกันและคุยตกลงกันเรื่องนี้หลายครั้งมากแล้วแต่สุดท้ายเขาก็เหมือนเดิม ทำให้อยู่แค่ 2-3 วัน เราเองก็คิดว่าเขาก็คงไม่มีความสุขเพราะทะเลาะกันทีนึงลากยาวไป 2-3 วันที่ไม่คุยไม่พูดกัน เดือนนึงทะเลาะกันแบบนี้บ่อยมากๆ เพราะความต้องการและความชอบไม่เหมือนกัน เรากลายเป็นคนขี้บ่น บางวันก็ไม่พูด กลายเป็นคนอีกคนที่เราไม่อยากเป็น และสงสัยว่าทุกวันนี้เรามีสามีไปทำอะไร นอกจากมีบ้านให้อยู่สะดวกสบายเพียงเท่านี้ เค้าไม่เคยตอบสนองความต้องการอะไรของเรา วันพิเศษหรือโอกาสใดๆก็ไม่มีเพราะขี้เกียจเกินกว่าจะทำให้
รักเขานะคะ ไม่อยากเลิก แต่ความเบื่อเหนื่อยที่ต้องเจอปัญหาซ้ำๆซากๆ มันก็ทำให้ความรักน้อยลงทุกวันทุกวัน พ่อกับแม่เราทะเลาะกันแบบนี้อยู่บ้านเดียวกันแต่ไม่พูดกันทำเหมือนอีกคนไม่มีตัวตนทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกันทุกวัน(แม่เอาแต่ใจ พ่อเจ้าชู้) จนสุดท้ายแม่เราเป็นซึมเศร้าไปรักษากับหมอถึงรู้ว่ามีความเครียดสะสมมานานมากเป็นสิบๆปี แม่เสียไปเพราะมะเร็ง พ่อเรามานั่งร้องไห้ฟูมฟายกอดศพสะอึกสะอื้น เราแปลกใจมากค่ะทำไมก่อนหน้านี้ไม่ทำดีกับแม่ก่อนที่แม่จะเสีย ขนาดตอนที่แม่ป่วยหนักๆยังไม่มาดูแล วันที่แม่จะไปยังไม่ติดรถน้องเรามาดูใจที่รพ.เลย เราไม่อยากให้ชีวิตคู่ของเราลงเอยแบบที่พ่อและแม่ของเราเป็น
มีใครที่มีปัญหาชีวิตคู่คล้ายๆเราและสามารถแก้ปัญหาได้บ้างไหมคะ คุณแก้อย่างไร ถ้าแก้ไม่ได้สุดท้ายคู่ของคุณลงเอยอย่างไรคะ
ถ้าสามีไม่ยอมช่วยงานบ้านและไม่ช่วยงานส่วนรวม มีวิธีแก้ปัญหาอย่างไรคะ
****มันยาวมากจริงๆใครอ่านไม่ไหวอ่านไม่จบ เราสรุปคร่าวๆให้ คือสามีเราไม่ช่วยงานบ้านและงานส่วนรวมพอขอให้ช่วยก็จะทะเลาะกันตลอดค่ะ เพราะสามีบอกไม่ชอบไม่อยากทำ เราก็ต้องอดทนทำคนเดียวผสมความน้อยใจ อึดอัดและไม่มีความสุขกับชีวิตคู่ค่ะ****
เรากับสามีทำงานประจำทั้งคู่ ก่อนหน้านี้เรากับสามีอาศัยอยู่หอเป็นห้องเช่าเล็กๆก็มีปัญหาทะเลาะกันเรื่องงานบ้านมาตลอดเพราะเขาไม่เคยคิดช่วยหยิบจับทำอะไรเลยแถมวางของไม่เป็นที่ ทำรก ใข้แล้วไม่เก็บที่เดิม เราก็เลยอดทนทำไปเพราะห้องเล็กงานบ้านเลยมีไม่มาก
แต่เมื่อปีที่แล้วตัดสินใจแต่งงานกันและซื้อบ้านเมื่อปลายปีตั้งแต่ซื้อบ้านทะเลาะกันหนักมากเพราะบ้านที่ซื้อเป็นบ้านเปล่าๆโล่งๆต้องตกแต่งและซื้อของเข้าบ้านเยอะมาก ในส่วนของของที่ต้องซื้อเข้าบ้านพวกเฟอร์นิเจอร์และของใช้ต่างๆเราเป็นคนหาข้อมูลและตัดสินใจอยู่คนเดียว เคยให้เขาช่วยไปเลือกเดินหาซื้อตลอดระยะเวลาเขาจะมีแต่ความหงุดหงิดไม่พอใจเพราะเขาบอกว่าเขาไม่ชอบ ไม่เคยมีโมเม้นเดินซื้อของเข้าบ้านน่ารักๆแบบคู่อื่น สุดท้ายเราก็ต้องไปเดินเลือกซื้อคนเดียวเพื่อตัดปัญหาจะได้ไม่ทะเลาะกันพอเราซื้อเสร็จก็ให้เขามารับ
พื้นฐานเดิมสามีเป็นลูกคนเดียวมีแม่ทำให้ทุกอย่างเขาไม่เคยต้องมีหน้าที่รับผิดชอบอะไรเลย พอมาอยู่กับเรา เราไม่ยอมเพราะว่าเราทำงานมาก็เหนื่อยแล้วเลยขอร้องให้เขาช่วยงานบ้านบ้าง ถามเขาว่าทำอะไรได้บ้าง เขาบอกว่าเขาจะรับผิดชอบ กวาดบ้านถูบ้าน รดน้ำต้นไม้ทุกวัน แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ค่ะมีแค่รดน้ำต้นไม้ที่เห็นทำบ่อยๆแต่ก็เอาแน่เอานอนไม่ได้บางวันทำ บางวันก็ไม่ทำ เสื้อผ้าเราให้เค้าซักเองเพราะเรายืนยันไม่ซักให้ กลัวว่าทำให้แล้วเราต้องทำไปตลอด เราขอรีดให้แค่เสื้อผ้าที่มันยับพวกผ้าคอตตอนอะไรแบบนี้ค่ะ เสื้อยืดเราไม่รีดให้ตอนตากสะบัดดีๆแขวนไว้เดี้ยวมันก็หายยับเอง แต่เค้าบอกแม่เค้ารีดให้ทุกตัว
ปัญหาหลักๆที่เจอตอนนี้ก็คือจันทร์ถึงศุกร์เขาทำงานมาบอกว่าเหนื่อยไม่อยากช่วยเราทำอะไรทั้งนั้น เขาจะขอทำในวันหยุด แต่พอถึงวันหยุดเขาก็บอกว่าเขาอยากพักผ่อนทำงานเหนื่อยมาทั้งอาทิตย์แล้ว เราก็เลยไม่ค่อยรบกวนอะไรเขาเท่าไหร่จะมีบ้างที่ขอให้ช่วยพวกงานช่าง ปกติงานช่างส่วนมากเราจะเป็นคนทำค่ะเปลี่ยนหลอดไฟ เปลี่ยนท่อประปา ทำสวน ประกอบเฟอร์นิเจอร์ คือทำงานช่างทุกอย่าง อาจจะมีงานบางอย่างที่เราไม่สามารถทำเองได้เพราะว่าเราตัวเล็กต้องร้องขอให้เขาช่วยเช่นประกอบตู้เสื้อผ้าหรือจับสว่านเจาะผนังคอนกรีตซึ่งส่วนมากเราก็จะเป็นตัวหลักส่วนเค้าจะเป็นคนช่วยจับ ส่งของให้ เขาจะหงุดหงิดและอารมณ์เสียใส่เราตลอด เพราะเขาบอกว่าเขาไม่ชอบทำงานพวกนี้ จะจ้างช่างที่อยู่บริษัทเดียวกันมาทำให้ ซึ่งเรารอช่างมา 5 เดือนแล้วค่ะ ช่างไม่ว่างสักที ของก็วางกองๆเต็มบ้าน ทั้งๆที่เข้าอยู่มาครึ่งปีแล้ว
เมื่อวานทะเลาะกันหนักมากเพราะเราจะติดชั้นวางของติดผนังและเราไม่สามารถยกคนเดียวได้ไหวเลยให้เขามาช่วยยกกับเจาะผนังให้ ซึ่งตั้งแต่เช้าเราปล่อยให้เขาพักผ่อนนั่งอ่านหนังสือ(ความชอบส่วนตัว)เล่นโทรศัพท์ทั้งวัน เขาก็ออกอาการหงุดหงิดอารมณ์เสียเพราะว่าเมื่อไหร่เราจะทำเสร็จสักทีกับเรื่องแต่งบ้าน เพราะเขาไม่อยากทำอะไรแล้ว เค้าไม่อยากทำงานพวกนี้ เราเลยถามเค้าว่าเค้าชอบทำอะไรบ้าง ชอบทำเฉพาะเรื่องที่ตัวเองชอบใช่ไหม ก็เงียบไม่พูด เราเลยบอกเราก็ไม่ชอบทำอะไรทั้งนั้นแต่เค้าไม่ทำเราเลยต้องเป็นคนทำ ทั้งงานบ้าน งานผู้หญิง งานผู้ชาย เราเหมาๆคนเดียวหมด ไม่พอใจเรา ไม่พูดกับเราตะโกนเบื่อดังๆได้ยินไปสามบ้านแปดบ้านเราอายมาก (บ้านทาวน์เฮ้าส์ บ้านอื่นน่าจะได้ยินหลายหลัง) ไม่ขึ้นมานอนบนห้องตอนเช้าก็ขับรถไปทำงานเลย
เวลาที่ทำงานอะไรเขาเห็นเราทำนะคะ แต่เขาไม่เคยจะคิดจะเข้ามาช่วยหยิบจับอะไรให้เลย นั่งอ่านหนังสือเล่นโทรศัพท์แทบจะไม่มองเราด้วยซ้ำ ซึ่งต่างจากเราเวลาที่เราเห็นเขาทำอะไรลำบากยุ่งยากเราจะคอยมองตลอดว่ามีจังหวะไหนไหมที่เขาต้องการความช่วยเหลือเราก็จะเข้าไปช่วยทันที มีครั้งหนึ่งเราปีนบันไดเพื่อขึ้นไปตัดแต่งกิ่งต้นไม้เขาไม่มาดูไม่มาช่วย คนข้างบ้านเห็นเราเลยถามว่าทำเองคนเดียวเลยหรอเขาถึงออกมาช่วยจับบันไดให้ค่ะ
สิ่งที่เขาทำกับเรามันไม่เหมือนคนรักกัน ไม่เคยสนใจว่าเราจะเหนื่อยไหม หรือว่าเราทำอะไรอยู่ พฤติกรรมประจำวันคือกลับมาจากทำงานก็จะมานั่งกินข้าวที่เราเตรียมซื้อไว้ให้ขึ้นไปอาบน้ำลงมาอ่านหนังสือเล่นคอม(ดูหุ้น)กับโทรศัพท์จนดึกถึงจะเข้านอน เรื่องเซ็กซ์เดือนสองเดือนครั้งเพราะเค้าขี้เกียจทำค่ะ วันไหน้ราต้องการแต่เค้าไม่ต้องการเราก็อดไปค่ะ แต่แข็งแรงเป็นปกติ จะมาอ้อนเราก็ต่อเมื่ออยากให้เราทำอะไรให้ หรือเราทำอะไรให้แล้วถูกใจ ส่วนมากก็เป็นการที่เราอำนวยความสะดวกสบายให้
ที่บ้านมีรถ 1 คันค่ะ(แม่เค้าซื้อให้)ปกติเขาจะไปส่งเราทำงานตอนเช้าส่วนตอนเย็นเรากลับเอง เรามีใบขับขี่แต่ไม่ได้ขับนานแล้วจนขับไม่ได้ เขาไม่ไว้ใจให้เราใช้รถเค้า เพราะห่วงรถมาก เวลาเราจะให้เขาพาไปซื้ออะไรก็จะทะเลาะกันทีหนึ่ง เราเคยบอกว่าถ้ายอมให้เราขับรถเวลาเราจะไปซื้อไปทำธุระอะไรจะได้ไม่ต้องอาศัยเขา บางวันเขาไม่ได้เอารถไปทำงานจอดรถทิ้งไว้ที่บ้าน แทนที่เราจะได้เอาไปใช้ทำธุระอะไรก็ไม่ได้ จอดทิ้งไว้ที่บ้านเฉยๆ เราต้องเดินใช้รถโดยสารหลายต่อกว่าจะถึง บางวันซื้อของก็หอบมาพะรุงพะรัง
ข้อดีของเค้าคือ ไม่มีเรื่องผู้หญิงให้ต้องหนักใจ ไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ ติดเกมอะไรใดๆทั้งสิ้น ไม่ใช้จ่ายซื้อของฟุ่มเฟือย เพราะเอาเงินไปลงกับหุ้นหมดค่ะ ได้กำไรก็ไปลงต่อ ไม่ได้ดึงเงินออกมาใช้ เค้าแบ่งเงินเดือนครึ่งนึงให้เราเป็นคนบริหารเพื่อใช้ส่งบ้านและค่าน้ำค่าไฟ ซื้อของเข้าบ้านที่เป็นของใช้ส่วนรวม ส่วนค่าอาหารของใช้ส่วนตัวใช้เงินใครเงินมันไม่ใช้เงินกองกลางค่ะ เงินกองกลางเราหักจากเงินเดือนของเราเข้ามาเก็บด้วย แต่เป็นสัดส่วนที่น้อยพอสมควรเมื่อเทียบกับของเขาค่ะ
ทุกวันนี้เรามีความเครียดสะสมเพราะเรารู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมที่เราต้องทำทุกอย่างโดยที่เขานอนสบายๆ เราทะเลาะกันและคุยตกลงกันเรื่องนี้หลายครั้งมากแล้วแต่สุดท้ายเขาก็เหมือนเดิม ทำให้อยู่แค่ 2-3 วัน เราเองก็คิดว่าเขาก็คงไม่มีความสุขเพราะทะเลาะกันทีนึงลากยาวไป 2-3 วันที่ไม่คุยไม่พูดกัน เดือนนึงทะเลาะกันแบบนี้บ่อยมากๆ เพราะความต้องการและความชอบไม่เหมือนกัน เรากลายเป็นคนขี้บ่น บางวันก็ไม่พูด กลายเป็นคนอีกคนที่เราไม่อยากเป็น และสงสัยว่าทุกวันนี้เรามีสามีไปทำอะไร นอกจากมีบ้านให้อยู่สะดวกสบายเพียงเท่านี้ เค้าไม่เคยตอบสนองความต้องการอะไรของเรา วันพิเศษหรือโอกาสใดๆก็ไม่มีเพราะขี้เกียจเกินกว่าจะทำให้
รักเขานะคะ ไม่อยากเลิก แต่ความเบื่อเหนื่อยที่ต้องเจอปัญหาซ้ำๆซากๆ มันก็ทำให้ความรักน้อยลงทุกวันทุกวัน พ่อกับแม่เราทะเลาะกันแบบนี้อยู่บ้านเดียวกันแต่ไม่พูดกันทำเหมือนอีกคนไม่มีตัวตนทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกันทุกวัน(แม่เอาแต่ใจ พ่อเจ้าชู้) จนสุดท้ายแม่เราเป็นซึมเศร้าไปรักษากับหมอถึงรู้ว่ามีความเครียดสะสมมานานมากเป็นสิบๆปี แม่เสียไปเพราะมะเร็ง พ่อเรามานั่งร้องไห้ฟูมฟายกอดศพสะอึกสะอื้น เราแปลกใจมากค่ะทำไมก่อนหน้านี้ไม่ทำดีกับแม่ก่อนที่แม่จะเสีย ขนาดตอนที่แม่ป่วยหนักๆยังไม่มาดูแล วันที่แม่จะไปยังไม่ติดรถน้องเรามาดูใจที่รพ.เลย เราไม่อยากให้ชีวิตคู่ของเราลงเอยแบบที่พ่อและแม่ของเราเป็น
มีใครที่มีปัญหาชีวิตคู่คล้ายๆเราและสามารถแก้ปัญหาได้บ้างไหมคะ คุณแก้อย่างไร ถ้าแก้ไม่ได้สุดท้ายคู่ของคุณลงเอยอย่างไรคะ