ถ้าจะปลงให้ได้ ก็คงต้องมองหาข้อดีอื่นๆ ของเขามาชดเชยค่ะ
และถ้าคุณหาข้อดีอื่นๆ ของเขาไม่ได้เลย ก็ต้องมาคิดแล้วล่ะค่ะว่าคุณทนอยู่ไปเพื่ออะไร

แต่สำหรับตัวเรานะคะ เรามองว่าถ้าผู้ชายรักเราเป็นห่วงเป็นใยเราจริง ก็น่าจะมีความพยายามแบ่งเบาภาระของเราบ้าง
ถ้าทำไม่เป็นแต่พยายามช่วยนี่น่ารักมาก แต่ถ้าไม่ช่วยแต่ก็ไม่เพิ่มภาระก็ยังพอโอเค
แต่ประเภทไม่ช่วยไม่สนใจแล้วยังเพิ่มภาระให้เราอีกเนี่ย เราจะมีคำถามแล้วว่าตกลงเค้ารักเราเป็นห่วงเราจริงรึเปล่า
และสุดท้ายเราคงเลือกที่จะบอกลากับผู้ชายประเภทนี้ค่ะ เพราะถ้าทนก็ต้องทนไปอีกทั้งชีวิต แถมจะยิ่งหนักขึ้นไปอีกเรื่อยๆ ด้วย
เราเคยอ่านกระทู้ที่คนมาเล่าให้ฟังว่า ขนาดท้องแก่หรือไม่สบายหนักยังต้องลุกขึ้นมาทำงานบ้านปรนนิบัติผู้ชาย เพราะผู้ชายไม่ทำอะไรเลย
แบบนั้นเราไม่ไหวจริงๆ ค่ะ ถ้าได้ผู้ชายแบบนี้ สู้อยู่คนเดียวจะดีกว่า
เราโตมาในครอบครัวที่พ่อแม่ช่วยกันหาเงินและช่วยกันทำงานบ้าน
ดังนั้นเรารับไม่ได้หรอกถ้าจะต้องอยู่กับผู้ชายที่มองว่างานบ้านเป็นงานของผู้หญิงและไม่คิดจะช่วยเหลืออะไรเราเลย