คือเรามีพี่ชายคนหนึ่งค่ะ ตามหัวข้อเลยที่ตั้งกระทู้เวลาเขาโมโหชอบทำร้ายข้าวของคือเป็นบ่อยมากๆส่วนนอกนั้นคือไม่มีปัญหาอะไรเป็นคนกวนประสาท แต่เวลาพี่เราโมโหก็คือเปลี่ยนไปเลยค่ะ ยกตัวอย่างนะคะ คือบ้านเรามีคนแก่อะค่ะ ตามประสาคนแก่เขาชอบพูดคนเดียวแล้วเหมือนพี่เรารำคาญมั้งคะก็เลยแบบปิดประตูแรงคำหยาบจะพูดออกมาเลยค่ะแบบว่าขึ้นกูขึ้นกับคนในบ้านค่ะ ซึ่งเป็นบ่อยมากตะกร้าที่อยู่ของมันดีๆก็เตะทิ้งหรือแม้กระทั้งผ้าปูที่นอนตู่เสื้อผ้า เมื่อก่อนเราก็เคยโดนค่ะคือแบบตอนนั้นเรากังวลไปหมดเลยค่ะ แต่เดี๋ยวนี้คือมีปัญหากันตามประสาพี่น้องเลยไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนแบบว่าต่างคนต่างอยู่ แต่มันก็จะมีบ้างบางครั้งอย่างเช่นเรานั่งอยู่เฉยๆมันแบบเดินเข้ามาแล้วกระแทกประตูหยิบจับอะไรก็รุนแรง ซึ่งเราเองก็ไม่รู้ว่าโมโหอะไรแล้วก็ทำเป็ยพยามจะไม่แคร์มันคืองงมาก ขนาดแม่เราเองยังเอ่ยปากเลยค่ะว่าพี่เป็นคนขี้รุนแรง คือเราสงสารคนแก่ในบ้านมากค่ะ แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่เข้าไปหาแล้วปล่อยคนแก่ไปแบบนั้นเราเข้าไปชวนคุยถามอะไรเรื่อยเปื่อยไป ตอนเด็กคือแม่ก็ตีแล้วก็สอนไปด้วย แต่เหมือนตอนนี้มันโตแล้วแม่ก็ไม่ค่อยอะไรก็บ่นมัน แต่ตอนอยู่ต่อหน้าแม่แล้วโมโหนี่อาการไม่ออกซักเท่าไหร่ลุกขึ้นหนีแต่เราก็แอบได้ยินคำหยาบมาบ้าง ไม่ใช่ว่าเรารับไม่ได้กับคำหยาบหรอกนะคะ แต่นั้นคนในบ้านนะให้เกียรติเข้ารพกันหน่อยก็ดี