เราเจอกับรุ่นพี่ผู้ชาย รู้จักกันอยู่ห่างๆเพราะอยู่ชมรมเหมือนกันแต่ต่างโรงเรียน พี่เขาเข้ามาคุยเข้ามาจีบเรา ทั้งๆที่พี่เขามีแฟนอยู่แล้ว ตอนแรกเราก็ไม่รู้เพราะพี่เค้าซ่อนไม่ให้เราเห็น เราเลยยอมคุย เพื่อนพี่เขาก็เชียร์ แล้วเราก็มูฟออนจากแฟนเก่าไม่ได้ตั้ง3ปี พอได้คุยกับพี่เขา มันทำให้เรารู้สึกดี สุดท้ายมันก็ถลำลึก ความรู้สึกที่มากกว่าพี่น้อง เพื่อนมาเตือนก็ไม่เชื่อ พี่เขาทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เราไป แต่หลังๆเราเหนื่อย เหนื่อยที่ต้องรอ เรายอมปิดหูปิดตา เหมือนว่าจะทำใจได้ แต่พอเขาโทรหาก็ใจอ่อนตลอด เราอยู่กับความสัมพันธ์นั้นมาเป็นปี สุดท้ายเราคิดได้ว่าถ้าเราเป็นแฟนพี่เขา เราคงดูโง่มากๆ เลยจะถอยจริงๆ แต่สุดท้าย พี่เขาก็เป็นฝ่ายหายไป เราแค้นมากๆ มันเหมือนกับเจ็บใจมากกว่า เราเลยไปคุยกับรุ่นน้องพี่เขา เราอยากแก้แค้น เราคุยกับน้องหลายเดือนเลย สุดท้ายเราแพ้ความดีค่ะ น้องเขาดีมากๆ น้องขอเราคบเราก็คบ แต่พอผ่านไปสักพัก ไม่รู้เหมือนกันว่าเราคิดอะไร เราบอกเลิกน้อง ไม่ใช่ว่าไม่รักนะคะ แต่เหมือนกับเราเห็นแก่ตัว เราไม่อยากให้น้องมาเป็นตัวแทนของใคร เพื่อนเค้ามองว่าเรา
ยังไงก็ยอม
เคยบอกเลิกใครเพราะรู้สึกเห็นแก่ตัวมั้ย