ที่บ้านมีอาผู้หญิงแก่ อายุ 80 กว่า ที่เริ่มความจำเสื่อม (รักษาอยู่แต่เหมือนไม่ดีขึ้น) ที่แย่กว่านั้นคือดันมีนิสัยดื้อ เอาแต่ใจตัวเองนี่แหล่ะ

ปกติแกต้องออกนอกบ้าน มาอยู่ที่ร้านขายของ ซึ่งจะมีผมและหลายคนอยู่ด้วย แต่แกจะชอบเข้าบ้าน แล้วมันไม่มีใครอยู่ดูแลเขา เขาจะชอบลืม และทำของหาย เช่นกุญแจบ้าน ต้มน้ำก็ลืมปิดเตาแก๊ส ไฟจะไหม้บ้านเอา  ชอบทำอะไรที่มันไม่จำเป็น แต่ทำเพราะความเคยชิน เช่นไปตลาดเพื่อไปซื้อของเอามาทำกับข้าวที่ไม่มีใครกิน แมสก็ไม่ค่อยใส่ ถ้าเราห้ามหรือเตือน เขาก็จะโมโหและก็ด่าคำหยาบใส่ ที่ห้ามเพราะเป็นห่วง อย่างห้ามไม่ให้ขี่รถมอเตอร์ไซต์ เพราะถ้าล้มขึ้นมาคงได้นอนติดเตียงยาวแน่  ตัวเขาเองทำอะไรลงไป ไม่เคยยอมรับว่าทำ หลายคนในบ้านหัวเสียกันมาก

อยู่กับเขาต้องใช้ความใจเย็น และความอดทนสูง รู้ว่าต้องดูแลกันไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ แต่ทีนี้ก็อยากจะรู้ว่าคนอื่นมีวิธีรับมือกับเรื่องแบบนี้กันยังไงบ้างครับ

ตอนนี้ผมเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงได้เห็นคนแก่บางคน เร่ร่อน เคยคิดว่าลูกหลาน ไปไหนกันหมดทำไมไม่ดูแล สงสัยส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะแบบนี้ด้วย ถ้าไม่เจอกับตัวเองจะไม่เข้าใจเด็ดขาด