ถ้าจะนับก็คงนับได้ว่าแรงกระตุ้นจากเจ้าหมูอ้วน กับ คำว่า " พี่ห่วยเลยว่ะ " เป็นแรงกระตุ้นที่ดี และ ทำให้น้ำพิงค์พักเรื่องความรักกองไว้ข้าง ๆ ก่อน แต่เอาจริงนี่ก็เข้าใจ แผลสดใหม่ กับ ความสับสน ว่าอันที่จริงแล้วสิ่งเหล่านี้เกิดจากอะไร ความผิดของเธอ ความผิดของเขา ความผิดของรำนำ มันเป็นความตั้งใจหรือความพลังเผลอ จึงไม่ได้ตอบอำพนออกไปอย่างเต็มปากว่าจะลงไปจิกตีด่าทอยื้อแย่งผู้ชายอย่างลือ หรือไม่ คิดว่าครึ่งหนึ่งของใจก็คงมีความคิดแบบนั้นปะปนอยู่ไม่มากก็น้อย แต่เมื่อถูกเคาะแรง เคาะดัง สีหน้าค่าตาผิดหวัง หงุดหงิดของน้องคนสนิท คำเตือนเหล่านั้นก็ไม่อาจจะละเลยได้เช่นกัน น้ำพิงค์ไม่ใช่ผู้หญิงโง่อย่างที่อำพนว่านั่นแหละ เพียงแต่จะยอมรับความจริงได้เมื่อไหร่ จะตั้งตัวติดได้ตอนไหนเท่านั้นเอง

น้ำพิงค์เป็นนักบริหารไม่เช่นนั้นคงไม่พาโชว์รูมรถยนต์พัฒนาได้อย่างก้าวไกล ถึงแม้ความเป็นผู้หญิงจะมีอยู่เต็มเปี่ยม แต่สติและปัญญาที่ถูกปลดสลักด้วยถ้อยคำของน้องชายเพื่อนสนิทยังมีอยู่เหนือกว่า ท่ามกลางมรสุมความเจ็บปวดในแล่นวนภายในจิตใจ น้ำพิงค์ครุ่นคิดและชั่งใจอยู่เงียบ ๆ ถึงเหตุผลและความเป็นมา   มีสิ่งใด หรือ อะไรที่เธอผิดพลาดไปหรือเปล่า กับ รำนำ เด็กคนนั้นถ้าหากจะบอกว่าอะไรที่รับมือยากก็คงเป็นวาจากวนโมโห และ เนื้อหาเรื่องราวที่วกวนเพียงแต่เรื่องบนเตียงนอน จะต่อกรด้วยคำว่าศีลธรรมจรรยา ถ้าละอายต่อบาปพูดจากันรู้เรื่อง สิ่งเหล่านี้คงไม่เกิดขึ้นแต่ต้น แต่จะลงไปตกต่ำให้เท่ากัน มันก็ไม่ใช่น้ำเนื้อของคนอย่างน้ำพิงค์ แม่พี่เค้าเลี้ยงพี่มาไม่ได้ให้ไปตบตีแย่งผู้ชายกับใคร คำตำหนิร้อนแรงเข้มจัดของใครคนนึงอาจแวบเข้ามาในหัวก็เป็นได้

และเจ้าของคำเตือนนั้นก็ใช่ว่าจะไม่ร้อนใจอย่างที่พี่สาวตัวเองค่อนแคะอยู่เมื่อไหร่ สายน้ำฉ่ำเย็นพอทำให้ใจร้อนแรงค่อยสงบลง ถึงปากจะบอกว่าพี่พิงค์เขาเงียบไปเพราะเขาจัดการได้ แต่ใจของเจ้าตัวก็คงปวารณาแล้วเหมือนกันถึงไม่เรียกก็ต้องไป สำหรับอำพน น้ำพิงค์ก็เหมือนสวนดอกไม้ อบอุ่น สดใส เกาะรั้วมองภายนอกก็พามาแต่ความชื่นใจ มองเห็นพี่พิงค์ยิ้ม หัวเราะ ยั่วแหย่ให้กระเง้ากระงอด เขาก็รื่นรมย์ แต่บัดนี้ สวนดอกไม้ไม่เพียงแต่เจ้าของขาดการใส่ใจดูแล ใช้ประโยชน์จากมันจนเกลี้ยงฉาด อีกทั้งยังนำพาบุ้งหนอนมากัดกิน จะให้เขานิ่งเฉยอยู่ได้อย่างไร

การปะฉะดะแบบอำพนสไตล์จึงได้เริ่มต้น กลเกมที่รำนำนึกว่าตนเองฉลาดล้ำ กลเกมที่อำพนเต็มใจเดินตาม ส่งผลให้น้ำพิงค์เห็นอะไรบางอย่าง เมฆหมอกแห่งความลังเลใจเริ่มจาง สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่ผลของความพลั้งเผลอ มันคือความจงใจไม่รู้จักจบ ไม่รู้จักพอ ยิ่งเมื่อขุดค้นลงลึกซึ้งลงไป ความจริงเรื่องหนึ่งก็พาไปสู่ความจริงอีกเรื่องหนึ่ง เงินค่าตัวที่ไม่เคยได้เห็น บัญชีส่วนตัวที่ไม่เคยรับรู้ การรีวิวโดยไม่รับค่าใช้จ่ายที่ไม่เคยรับทราบ ทั้งที่บ้านหลังที่อยู่ด้วยกันเธอใช้เงินสดปิดมาทั้งหมด ที่ผ่านมาเธอได้สูญเสียอะไรไปเท่าไหร่ ที่ผ่านมาสิ่งใดที่เธอได้มองผ่านมองข้าม ไม่นับเรื่องของรำนำเด็กในบ้านที่ให้ความไว้ใจเอ็นดู ปกป้องดูแลอย่างคนที่มีอดีตคล้ายคลึงกัน

ความเจ็บช้ำจากการโหยหาอดีตเบาบางลง แต่ความกระหายแค้นได้พุ่งสูง จุดหมายปลายทางของผู้หญิงสองคนกลายเป็นเส้นขนาน น้ำพิงค์หมดรักและหมดใจ เหลือเพียงการดีดลูกคิดรางแก้วเพื่อเรียกคืนสิ่งที่เสียไป และ ป้องกันในสิ่งที่ไม่ควรจะเสียต่อ ในขณะที่รำนำยังมีจุดหมายว่าลือคือหลักชัยที่ทั้งตัวเจ้าหล่อน และ น้ำพิงค์ต้องการ รำนำถึงจะทะยานอยาก คิดอ่านยื้อแย่ง แต่ก็ยังเยาว์นัก ความคิดซับซ้อนของผู้ใหญ่เช่นนั้นยังคงตามไม่ทันว่ามันมีความนัย หรือ ความหมายอย่างไร แต่นั่นแหละ คุณลือ เป็นเพียงแบบฝึกหัดชิ้นแรกของรำนำเท่านั้นเอง

เมื่อจุดประสงค์แตกต่างกันแล้วเช่นนี้ ทางจึงสะดวกสำหรับน้ำพิงค์ ทั้งลือ และ รำนำ ไม่ได้คาดคิดว่าน้ำพิงค์กำลังจะทำอะไร มีเพียงแต่แม่ผู้อกสั่นขวัญแขวนของรำนำเท่านั้น ที่รู้อยู่เต็มอกว่ามีสิ่งผิดปกติ แต่สถานะ ความอ่อนเปียก ไม่อาจกลบความทะยานอยากของรำนำได้ น้ำพิงค์ปล่อยให้รำนำยินดีกับชัยชนะต่อไป เธอไม่ได้มองเห็นคุณค่าเป็นอย่างเดียวกันกับรำนำอีกแล้ว ความหลงลำพองของรำนำนั่นเองที่จะทำให้เธอเดินทางถึงจุดหมายปลายทางรวดเร็วขึ้น เหตุฟ้องหย่าทุกประเภท มีก็เก็บงำ ไม่มีก็สรรค์สร้าง กลเม็ดลูกไม้ต่าง ๆ ถูกงัดออกมาใช้อย่างเยือกเย็น และ แยบยล โดยเฉพาะไม้ตายที่ลือไม่อาจปฏิเสธเงื่อนไขการหย่าได้เลย คลิปสะเทือนโลกไม้แรกทำให้เขาหลุดจากงานของคุณนิก แล้วคลิปที่สะเทือนยิ่งกว่าในไม้หลังจะทำให้คนทำมาหากินด้วย youtuber มีพื้นที่ในวงการได้อย่างไรถ้าเรื่องมันแดงออกไป

ภารกิจเมียหลวงลวงสังหารจบสิ้นลงที่ชัยชนะแทบจะเด็ดขาดของน้ำพิงค์ แต่สิ่งที่เป็นเรื่องราวฉบับใหม่กำลังจะเริ่ม เด็กผู้ชายที่เธอไม่เคยมองเป็นอื่นมาก่อนนอกจากน้องชายของเพื่อนสนิท เส้นแบ่งที่บางเช่นเส้นยาแดงผ่าแปดกำลังทำลายตัวเองลง ถ้อยคำ และ ท่าที ที่น้ำพิงค์คิดว่าคือความเป็นห่วงเป็นใยจากคนที่คบหาคุ้นเคยหยิกแก้มกันมาแต่เล็กแต่น้อย แท้ที่จริงมันแฝงด้วยนัยยะอื่นมาตั้งแต่ต้น ข้อกฎหมายน่ะหรือ ผมไม่ลืม แต่ผมไม่สน เงินทองหาใหม่ได้ แต่ถ้ามันพาพี่ออกจากชีวิตเดิมสู่ชีวิตใหม่ได้ จ่ายเท่าไหร่ ผมไม่เสียดาย หากน้ำพิงค์จะครุ่นคิดโดยตัดความเป็นพี่น้องออกไปจากบทสนทนา เช่นเดียวกับที่อำพนเคยบอกให้เธอวางคำว่ารักกองไว้ข้าง ๆ ... นั่นสินะ คำพูดเหล่านั้น หากออกมาจากปากของ "ผู้ชายคนหนึ่ง" ที่มีต่อ "ผู้หญิงคนหนึ่ง" มันควรมีความหมายว่าอย่างไร