ขอเกิ่นเรื่องก่อนนะคะ เราคบกันมา 3 ปีกว่าหมั้นกันเเล้ว เเต่ก็อยู่ด้วยกันเเล้ว เรารักเค้าตอนที่เค้าเปนเค้าในตอนเเรก 
เค้าไม่ใช่คนมุ้งมิ้ง เป้นคนเงียบนิ่ง เเต่มรมุมน่ารักบ้างเวาอยู่ด้วยกัน
เล่าก่อนว่า เดิมบ้านเเฟนไม่ได้มีเงิน เเต่เค้าเป็นคนดี อยากเเต่งงานกับเราหาเงินมาหมั้นมาเเต่งกับเราได้ตามปกติ 
เเต่ปัญหาคือ หลังมาๆ เค้า ใช้คำว่า คนเราต้องมีสังคม ต้องมีออกไปกินเหล้าบ้าง ซึ่งเราก็เป็นห่วง
ด้วยการเงินที่ใช้ของเค้าไม่คล่องตัว รวมถึงมีภาระ เเต่กับเรา เรามีเงินเเละค่าค่อมที่พอจะซัพพอทเค้าได้ เเต่ปัญหาคือเค้าไม่รับฟังเรา
หรือเวลาเราห้าม บางครั้งเค้าก้ไม่ไป เเต่กลายเป็นว่า  เค้ามานั่งเงียบในห้อง ทำให้เรารู้สึกอึดอัด
บางคืนบอกว่านอนที่ทำงาน เเต่บทอยากขับรถกลับบ้านก็เกิดอุบัติเหตุ พอเกิดเรื่องราวเค้าก็มาบอกว่าเค้าผิดเอง 
เเต่การกระทำของเค้าไม่ได้ มีปรับในทางที่ดีขึ้น เค้าชอบไม่ฟังเรา ดึงเอาเหตุผลต่างมางัดกับเราเพื่อให้เราเป็นฝ่ายผิดอยู่ดี
เราร้องให้เสียใจ ไม่เคยไม่ปลอบใจ  ปล่อยให้โกรธ 3-4 วัน ทั้งที่เราบอกว่า ขอได้ใหมอย่าโกรธกันข้ามคือเค้าก็ไม่ปรับให้
เราดูเป็นคนเอาเเต่ใจมั้ยค่ะ หรือไม่เข้าใจเค้าหรือเปล่า คือเราเป็นห่วงเค้า เพราะใกล้เเต่งงาน
เเต่เค้าชอบเข้าสังคมตอนจะเเต่งงานกัน ซึ่งเราชอบเค้าในตอนเเรกมากกว่า เค้าไม่มีเงินใช้ เราช่วยเหลือเค้าทุกที 
พาไปกินข้าว ไปเที่ยวโดยที่เป็นเงินเราทั้งหมดเวลาเหนื่อยเราอยากให้เค้าพาขับรถไปเที่ยวต่างจังหวัดเค้าก้บ่นว่า ขี้เกียจ
ชวนไปในเมืองก้บอกว่ารถติด สิ่งที่เราพิมไป ดูเหมือนเรา ทวงบุญคุณไป มั้ยเราจะบอกเค้าตลอด รักษาความสัมพันธ์กันบ้าง ไม้ว่าเค้าจะทำเราเสียใจขนาดใหน เราก้ไม่เคยหนีเค้าไปใหน เค้าหันมายังเจอเราอยู่ข้างๆตลอด เพราะเรารู้ทั้งรู้เค้าไม่มีเงินมากพอ เราขอเเค่ความเข้าใจ 
ความสงสารเราบ้าง ชอบดุบอลนานๆ ปล่อยให้เรานอนเหงาๆ อยู่คนเดียว  เหมือนมาระบายเลย ขอบคุณนะคะ ที่อ่านจบ