เราขอความเห็นที่มีประโยชน์จากคนที่อ่านจบนะคะว่าคิดยังไงบ้าง
เราทำงานในบริษัทนึงในนิคมเจมโม โดยมีเจ้านายเป็นคนต่างชาติ ในตำเเหน่งที่ค่อนข้างสูงเเละเงินเดือนค่อนข้างเยอะ เราอายุ 25 จบป.ตรีที่มหาลัยสีเขียวชื่อดังที่ชอบจัดงานเเฟร์ เเละ ป.โท Eng Mba ที่มหาลัยที่มีเเต่คนมาเรียนmba ที่นี่
วันที่เราไปสัมภาษณ์ กับเจ้านาย(อายุมากกว่าเรา9 ปี) เเละเจ้าของซึ่งเป็นคนต่างชาติ เค้ารับเราทันที เราถามว่าทำไมไม่เก็บไปตัดสินใจก่อน เจ้านายเราพูดว่า เค้ารู้สึกว่าเรามั่นใจเเละเก่ง เลยเลือกเรามาทำตำเเหน่งนี้เลย ระหว่างที่สัมภาษณ์ เราก็มีความรู้สึก เเปลกๆ รู้สึกว่าเค้าเหมือนชอบเรา ด้วยสายตา เเละ conversation บางอย่างที่ไม่เกี่ยวกับงานเลย (เช่น เรื่องเเต่งงาน เเละเค้าก็พูดว่าเค้ายังไม่เเต่งงาน) หลังสัมเสร็จเค้านัดเรามาทำงานในอีก 3 วีค ในวันนั้นตอนประมาณ 4 ทุ่ม เค้าก็ไลน์มาว่า ขอบคุณนะที่มาสัมภาษณ์วันนี้ จะตั้งตารอเจอคุณวันที่…นะ เราก็เริ่มรู้สึกเเปลกนิดๆ
หลังจากนั้นเค้าก็มีทักเรามาเรื่อยๆ ประมาณ 4 ครั้งก่อนเราเริ่มไปทำงาน จนเรารู้สึกว่าเค้าเหมือนจะจีบ
พอเราเริ่มไปทำงาน วันเเรก เค้าพาเราไปกินข้าวกลางวันสองคน เเต่conversation ไม่มีเรื่องงานเลย มีเเต่ซักเราเรื่องส่วนตัว เช่นถามว่าเราเคยคบฝรั่งมั้ยนั่นนี่ เเละจับมือเราไปดูเเหวนที่เราใส่ ตอนเเรกเราก็ตกใจ
งานของเราเป็นงานที่ต้อง coordinate กับเค้าโดยตรง เเละกับคนที่ออฟฟิศ เรากับเค้าจะต้องคุยกันเยอะมาก หลังจากเราเข้าไปทำงานเเรกๆๆ เค้าเเสดงอาการหนักมาก เเบบชอบพูดออกมาเสียงดังว่าอยากเเต่งงานให้เราได้ยิน เค้าจะมองเราเเล้วยิ้มให้ตลอด เเคร์เรามาก เราทำหน้ามุ่ยก็จะถามทันทีว่าเราเป็นอะไรไหม จนที่ทำงานก็คือดูออกหมดว่าเค้าชอบเรา เเละมีวันนึงที่เค้าชวนเราไปกินข้าวกลางวัน 2 คน เพราะเค้าพึ่งกลับมาจากต่างประเทศหลังจากที่ไป 1 เดือน ซึ่งช่วงนั้นก็ต้องคุยกันตลอดผ่านเเชทเรื่องงาน เเละคุยส่วนตัวด้วย
เเล้วความพีคคือกลุ่มคนที่ออฟฟิศเรามาเห็น เราก้บอกเจ้านายว่าเค้านั่งกันทั้งโต้ะเลยนะ เจ้านายเราไม่ไปทักลูกน้องเลยนะ เเต่ตอนจ่ายค่าข้าวจ่ายให้โต้ะนั้นทั้งโต้ะเลย เหมือนอยากจะปิดปาก เเต่สรุปก้คือคนก็เอาไปเม้าส์กันสนุก คนในออฟฟิศบางกลุ่มก็ไม่ชอบเรา เพราะเจ้านายทรีตเราพิเศษมาก เเล้วเราก็ดันไปได้ยินว่าเค้าด่าเราลับหลังจนเราอึดอัดมากอยากจะลาออก เจ้านายเห็นเราเศร้า เค้าเเบบจัดการคนที่ว่าเราเเรงๆโดยการสั่งย้ายห้อง คนที่ทำงานก็ยิ่งคิดว่าเพราะเราเป็นต้นเหตุเเต่เราก็ไม่รู้ว่าเค้าคิดจะทำอยู่เเล้วหรือเป็นเพราะเรา เเต่เราพยายามอดทน ทำงานต่อ เเยกเเยะเรื่องงานทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งเราทำได้ดีมาก เจ้านายก็เคยชมว่าเค้าชอบการทำงานของเรามาก เราเรียนรู้ไว เเละเราทำตามที่เค้าต้องการได้หมด
คสพกับเจ้านายกับเราก็ดีมาตลอด คุยกันมาเรื่อยๆ งานราบรื่น ประมาณ7-8 เดือนจนล่าสุดประมาณเดือนพฤศจิกายน ตอนเเรกเราก็ยังดีๆกันอยู่ตอนเช้า พอตอนบ่ายเราไปกินข้าวข้างนอกออฟฟิศ ร้านที่ต้องขับรถไปกับเเฟนเรา เเล้วเราถ่ายรูปอาหารลงสตอรี่ พอตอนเย็นเราบอกลาเค้าตอนจะกลับบ้านเเบบปกติ เค้าดูเเบบเเปลกๆไม่ยิ้มให้เราเเบบปกติ เราดูเเชทเห็นเค้าลบข้อความบางอันออกของที่คุยกันล่าสุดๆ เช่นที่บอกเรา goodnight dear, take some rest dear เเละข้อความอื่นบางอันที่ไม่ใช่ข้อความเกี่ยวกับงาน เราก็เลยถามว่าลบข้อความทำไม เค้าบอกว่า I wanted to เราก้เลยถามต่อว่า เป็นอะไรคุณไม่เคยทำเเบบนี้เลยนี่ เค้าก็ตอบ nothing เราก่รุสึกว่าเค้าเหมือนงอน เเต่สิ่งเดียวที่คิดได้คือ ถ้างอนก่คือที่เค้ารับรู้ว่าเราไปกินข้าวกับคนอื่น เเละเค้าก็เคยเห็นมีรถมาส่งเราตอนกลางวันด้วย
เราก็พยายามจะดีด้วย เเต่เค้าก็กลายเป็นเย็นชามากใส่เราตั้งเเต่วันนั้น ไม่คุยกับเรา ทั้งต่อหน้าเเละในเเชท ไม่ยิ้มให้ หลีกเลี่ยงที่จะทำงานกะเรามากที่สุด เเละคอยจับผิดเรา เรื่องที่เราไปส่งเอกสารให้บัญชี เเละคุยกับบัญชี ทั้งที่เมื่อก่อนเราก็ทำเเต่เค้าไม่เคยว่า เพราะบัญชีเป็นคนเดียวที่เราไว้ใจเเละรู้สึกสบายใจที่จะคุยด้วย เป็น comfort zone ของเรา เค้ามาตามเราที่ห้องบัญชีพูดจาไม่ดีใส่ จนเราทนไม่ไหว ขอเคลีย ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น เค้าพูดจาเเบบเเย่จนเราร้องไห้ เหมือนเค้าหาว่าเราว่างจนมีเวลาไปคุยกับคนอื่น ในขณะที่คนอื่นทำงานหนัก เราควรจะต้องไป absorb งานคนอื่นด้วยซ้ำ เค้าprotect เรามานานมากเเล้ว ตอนนั้นเราก็งงว่าการที่เราทำงานไวกลายเป็นคนทำงานน้อยในสายตาเค้า เเล้วงานบางอย่างเช่นช่วยเเปลเวลาเค้าคุยกับคนไทย เค้าก็เรียกให้พี่อีกคนทำ ทั้งที่ปกติเค้าเรียกเราตลอด เเล้วทุกคนก็ทำงานตาม JD ตัวเอง ถ้าเค้ามองว่าเรางานน้อย เค้าก็สามารถมอบหมายงานเพิ่มให้เราได้ เเต่เค้าก็ไม่ทำ
หลังจากวันนั้นเราคุยกันวันนึงอาจจะ 1 ประโยค เฉพาะเรื่องงานทั้งนั้น เค้าทรีตเราเหมือนเราเป็นคนนอกตอนนี้ ทั้งที่เค้าก็รู้ว่าเราไม่ได้มีเพื่อนในออฟฟิศที่เราสนิทใจด้วยเลย เค้าคุยกับคนอื่นยิ้มให้ กับเราหน้ายังไม่มองเลย กลายเป็นเราอึดอัดมากๆ พยายามทำงานเสร็จกลับบ้าน พยายามไม่คิดอะไร จนมาวันก่อนเค้าสั่งห้ามเราขึ้นไปห้องบัญชีอีก จนเราเเบบตกใจว่าทำไมต้องคอนโทรลกันขนาดนี้ เราเลยตัดสินใจว่าจะลาออก
พอเมื่อวานเราเลยคุยกับ HR เเละเจ้านายเราก็ขึ้นมาเห็นพอดี เค้าเดินไปหาบัญชีเรื่องเบิกเงินเเละสั่งบัญชีไว้ว่าห้ามให้เราเข้าห้องให้ปิดประตูใส่เลย พอเค้าเดินออกมาก้ถาม HR ว่ามีปัญหาอะไร hr ก้บอกว่าเราจะลาออก เค้าก็บอกเอาใบลาออกมาเลย 10 นาทีเค้าเซ็นให้ hr ก็ปฏิเสธว่าจะไม่ให้ เค้าก็เสียงดังโวยวายใส่ว่า เค้าสั่งก็ทำตามเเค่นั้น ทำมาจะไปรอที่ห้องประชุม hr ก้คือตกใจมากบอกเราว่า ปกติใครมาขอลาออกเค้าไม่เคยให้ง่ายๆเเบบนี้เลยนะ ทำไมเค้าโกรธอะไรเเกขนาดนั้น
เเล้วเราก็ไปที่ห้องประชุมกัน ตลอดเวลาที่คุยกัน เค้าพยายามหาทุกสิ่งทุกอย่างมา blame เรา เรื่องเล็กๆน้อยๆ ทุกอย่าง เหมือนเราไม่มีอะไรที่ดีเลย สิ่งที่เคยชอบตอนนี้ไม่ชอบ เราก็พยายามปกป้องตัวเอง เราพูด defend ตัวเองทุกประโยคที่เค้าว่า เราบอกให้บรรยายมาเลยว่างานเราไม่ดีตรงไหน เราบอกว่าเค้าทรีตเราเเย่มาก สร้างความกดดันเเละอึดอัดให้เรา เค้าหาว่ามีคนมาบอกเค้าว่าเราใช้คำพูดไม่ดี bad words เราบอกว่าขอรายละเอียดได้ไหมว่ายังไงเพราะเราไม่เคยพูดจาไม่สุภาพกับใครเลย เค้าก่ไม่สามารถตอบได้ เราบอกว่าการสั่งห้ามไม่ให้เราไปหาบัญชีเลยมันเกินไปมากๆ ทั้งที่บัญชีเป็นcomfort zone ที่เดียวของเรา ทำไมเราถึงต้องทนให้เค้าทำร้ายความรู้สึกเราเเบบนี้กับการเปลี่ยนไป โดยที่เราทำอะไรไม่ได้เลย เค้าพูดว่าเค้าต้องการให้ตำเเหน่งนี้เข้ากับทุกคนได้หมดทั้งที่นี่เเละที่สีลม ซึ่งเราบอกว่างานของเราไม่มีปัญหาใดๆ ก็เป็นมาตามปกติมาตลอด ทั้งที่เมื่อก่อนเค้าเคยพูดเองด้วยซ้ำว่าเราอายุน้อย เข้ามาทำตำเเหน่งใหญ่ คนก้อิจฉาเป็นธรรมดา พอมาตอนนี้หาว่าทุกคนเกลียดเรา เราก่ถามว่ารู้ไหมละเพราะอะไร เพราะเค้าทรีตเราพิเศษมาตลอด ไปกินข้าวกับเรา คนก็อิจฉาเรา นินทาเรา
เราคุยกันนานเกือบชม. ถ้าเรากับเค้าไม่พูดเถียงกันทุกคนในห้องก็จะเงียบเเบบพูดไม่ออก จนเค้าพูดเรื่องที่เรารับไม่ได้ที่สุดคือเค้าบอกว่ามีวันนึงเราไปจับเเขนเค้าต่อหน้าพนักงานคนอื่น เเล้วเเบบนี้คนเค้าจะคิดยังไง เราเเบบอึ้งเเละจำไม่ได้ด้วยว่าตอนไหน เราบอกว่าจะเอาเเบบนี้หรอ เเล้วเราก็พูดกลางที่ประชุมว่า เค้าชอบมาจับมือเราทำเป็นมาดูเราใส่เเหวนอะไร เเละเคยมานวดหัวเราข้างหลัง เค้าบอกเค้าไม่เคยทำ เราบอกไปถามพี่ในห้องได้เลย ใครๆก็เห็น เราบอกว่าเค้าจับเรามากกว่านี้เยอะ เค้าเงียบ
จนสุดท้ายเราเขียนใบลาออก ยื่นให้เค้าเซ็น เค้าก็ไม่ยอมเซ็น จนhr พูดว่าถึงไม่เซ็นก็ถือว่าออกเพราะเป็นความประสงค์ของเรา เราก็ไปเก็บของ ออกมา
น้องที่ทำงานก็ทักไลน์เรามาวันนั้นว่า วันนั้นเจ้านายเราก็ดูไม่ค่อยโอเคจากสีหน้า เเละก็ดูซึมๆ
ตัวเราก็เสียใจ ที่เราเคยมีความสุขกับงานมีความสุขกับเค้า เเต่อยู่ๆทุกอย่างก็จบเเบบรวดเร็วมาก เค้าเคยพูดกับเราตลอดเรื่องเเยกเเยะเรื่องส่วนตัวกับงาน เเต่กลายเป็นว่าสุดท้ายเค้านี่เเหละใช้อารมณ์จากเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงาน
*เราเพิ่มเเชทในความเห็นที่40 เเล้วค่ะ ใครคิดว่าเรื่องเเต่งลองอ่านดูนะคะ
มีเจ้านายฝรั่งมาชอบในที่ทำงาน
เราทำงานในบริษัทนึงในนิคมเจมโม โดยมีเจ้านายเป็นคนต่างชาติ ในตำเเหน่งที่ค่อนข้างสูงเเละเงินเดือนค่อนข้างเยอะ เราอายุ 25 จบป.ตรีที่มหาลัยสีเขียวชื่อดังที่ชอบจัดงานเเฟร์ เเละ ป.โท Eng Mba ที่มหาลัยที่มีเเต่คนมาเรียนmba ที่นี่
วันที่เราไปสัมภาษณ์ กับเจ้านาย(อายุมากกว่าเรา9 ปี) เเละเจ้าของซึ่งเป็นคนต่างชาติ เค้ารับเราทันที เราถามว่าทำไมไม่เก็บไปตัดสินใจก่อน เจ้านายเราพูดว่า เค้ารู้สึกว่าเรามั่นใจเเละเก่ง เลยเลือกเรามาทำตำเเหน่งนี้เลย ระหว่างที่สัมภาษณ์ เราก็มีความรู้สึก เเปลกๆ รู้สึกว่าเค้าเหมือนชอบเรา ด้วยสายตา เเละ conversation บางอย่างที่ไม่เกี่ยวกับงานเลย (เช่น เรื่องเเต่งงาน เเละเค้าก็พูดว่าเค้ายังไม่เเต่งงาน) หลังสัมเสร็จเค้านัดเรามาทำงานในอีก 3 วีค ในวันนั้นตอนประมาณ 4 ทุ่ม เค้าก็ไลน์มาว่า ขอบคุณนะที่มาสัมภาษณ์วันนี้ จะตั้งตารอเจอคุณวันที่…นะ เราก็เริ่มรู้สึกเเปลกนิดๆ
หลังจากนั้นเค้าก็มีทักเรามาเรื่อยๆ ประมาณ 4 ครั้งก่อนเราเริ่มไปทำงาน จนเรารู้สึกว่าเค้าเหมือนจะจีบ
พอเราเริ่มไปทำงาน วันเเรก เค้าพาเราไปกินข้าวกลางวันสองคน เเต่conversation ไม่มีเรื่องงานเลย มีเเต่ซักเราเรื่องส่วนตัว เช่นถามว่าเราเคยคบฝรั่งมั้ยนั่นนี่ เเละจับมือเราไปดูเเหวนที่เราใส่ ตอนเเรกเราก็ตกใจ
งานของเราเป็นงานที่ต้อง coordinate กับเค้าโดยตรง เเละกับคนที่ออฟฟิศ เรากับเค้าจะต้องคุยกันเยอะมาก หลังจากเราเข้าไปทำงานเเรกๆๆ เค้าเเสดงอาการหนักมาก เเบบชอบพูดออกมาเสียงดังว่าอยากเเต่งงานให้เราได้ยิน เค้าจะมองเราเเล้วยิ้มให้ตลอด เเคร์เรามาก เราทำหน้ามุ่ยก็จะถามทันทีว่าเราเป็นอะไรไหม จนที่ทำงานก็คือดูออกหมดว่าเค้าชอบเรา เเละมีวันนึงที่เค้าชวนเราไปกินข้าวกลางวัน 2 คน เพราะเค้าพึ่งกลับมาจากต่างประเทศหลังจากที่ไป 1 เดือน ซึ่งช่วงนั้นก็ต้องคุยกันตลอดผ่านเเชทเรื่องงาน เเละคุยส่วนตัวด้วย
เเล้วความพีคคือกลุ่มคนที่ออฟฟิศเรามาเห็น เราก้บอกเจ้านายว่าเค้านั่งกันทั้งโต้ะเลยนะ เจ้านายเราไม่ไปทักลูกน้องเลยนะ เเต่ตอนจ่ายค่าข้าวจ่ายให้โต้ะนั้นทั้งโต้ะเลย เหมือนอยากจะปิดปาก เเต่สรุปก้คือคนก็เอาไปเม้าส์กันสนุก คนในออฟฟิศบางกลุ่มก็ไม่ชอบเรา เพราะเจ้านายทรีตเราพิเศษมาก เเล้วเราก็ดันไปได้ยินว่าเค้าด่าเราลับหลังจนเราอึดอัดมากอยากจะลาออก เจ้านายเห็นเราเศร้า เค้าเเบบจัดการคนที่ว่าเราเเรงๆโดยการสั่งย้ายห้อง คนที่ทำงานก็ยิ่งคิดว่าเพราะเราเป็นต้นเหตุเเต่เราก็ไม่รู้ว่าเค้าคิดจะทำอยู่เเล้วหรือเป็นเพราะเรา เเต่เราพยายามอดทน ทำงานต่อ เเยกเเยะเรื่องงานทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งเราทำได้ดีมาก เจ้านายก็เคยชมว่าเค้าชอบการทำงานของเรามาก เราเรียนรู้ไว เเละเราทำตามที่เค้าต้องการได้หมด
คสพกับเจ้านายกับเราก็ดีมาตลอด คุยกันมาเรื่อยๆ งานราบรื่น ประมาณ7-8 เดือนจนล่าสุดประมาณเดือนพฤศจิกายน ตอนเเรกเราก็ยังดีๆกันอยู่ตอนเช้า พอตอนบ่ายเราไปกินข้าวข้างนอกออฟฟิศ ร้านที่ต้องขับรถไปกับเเฟนเรา เเล้วเราถ่ายรูปอาหารลงสตอรี่ พอตอนเย็นเราบอกลาเค้าตอนจะกลับบ้านเเบบปกติ เค้าดูเเบบเเปลกๆไม่ยิ้มให้เราเเบบปกติ เราดูเเชทเห็นเค้าลบข้อความบางอันออกของที่คุยกันล่าสุดๆ เช่นที่บอกเรา goodnight dear, take some rest dear เเละข้อความอื่นบางอันที่ไม่ใช่ข้อความเกี่ยวกับงาน เราก็เลยถามว่าลบข้อความทำไม เค้าบอกว่า I wanted to เราก้เลยถามต่อว่า เป็นอะไรคุณไม่เคยทำเเบบนี้เลยนี่ เค้าก็ตอบ nothing เราก่รุสึกว่าเค้าเหมือนงอน เเต่สิ่งเดียวที่คิดได้คือ ถ้างอนก่คือที่เค้ารับรู้ว่าเราไปกินข้าวกับคนอื่น เเละเค้าก็เคยเห็นมีรถมาส่งเราตอนกลางวันด้วย
เราก็พยายามจะดีด้วย เเต่เค้าก็กลายเป็นเย็นชามากใส่เราตั้งเเต่วันนั้น ไม่คุยกับเรา ทั้งต่อหน้าเเละในเเชท ไม่ยิ้มให้ หลีกเลี่ยงที่จะทำงานกะเรามากที่สุด เเละคอยจับผิดเรา เรื่องที่เราไปส่งเอกสารให้บัญชี เเละคุยกับบัญชี ทั้งที่เมื่อก่อนเราก็ทำเเต่เค้าไม่เคยว่า เพราะบัญชีเป็นคนเดียวที่เราไว้ใจเเละรู้สึกสบายใจที่จะคุยด้วย เป็น comfort zone ของเรา เค้ามาตามเราที่ห้องบัญชีพูดจาไม่ดีใส่ จนเราทนไม่ไหว ขอเคลีย ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น เค้าพูดจาเเบบเเย่จนเราร้องไห้ เหมือนเค้าหาว่าเราว่างจนมีเวลาไปคุยกับคนอื่น ในขณะที่คนอื่นทำงานหนัก เราควรจะต้องไป absorb งานคนอื่นด้วยซ้ำ เค้าprotect เรามานานมากเเล้ว ตอนนั้นเราก็งงว่าการที่เราทำงานไวกลายเป็นคนทำงานน้อยในสายตาเค้า เเล้วงานบางอย่างเช่นช่วยเเปลเวลาเค้าคุยกับคนไทย เค้าก็เรียกให้พี่อีกคนทำ ทั้งที่ปกติเค้าเรียกเราตลอด เเล้วทุกคนก็ทำงานตาม JD ตัวเอง ถ้าเค้ามองว่าเรางานน้อย เค้าก็สามารถมอบหมายงานเพิ่มให้เราได้ เเต่เค้าก็ไม่ทำ
หลังจากวันนั้นเราคุยกันวันนึงอาจจะ 1 ประโยค เฉพาะเรื่องงานทั้งนั้น เค้าทรีตเราเหมือนเราเป็นคนนอกตอนนี้ ทั้งที่เค้าก็รู้ว่าเราไม่ได้มีเพื่อนในออฟฟิศที่เราสนิทใจด้วยเลย เค้าคุยกับคนอื่นยิ้มให้ กับเราหน้ายังไม่มองเลย กลายเป็นเราอึดอัดมากๆ พยายามทำงานเสร็จกลับบ้าน พยายามไม่คิดอะไร จนมาวันก่อนเค้าสั่งห้ามเราขึ้นไปห้องบัญชีอีก จนเราเเบบตกใจว่าทำไมต้องคอนโทรลกันขนาดนี้ เราเลยตัดสินใจว่าจะลาออก
พอเมื่อวานเราเลยคุยกับ HR เเละเจ้านายเราก็ขึ้นมาเห็นพอดี เค้าเดินไปหาบัญชีเรื่องเบิกเงินเเละสั่งบัญชีไว้ว่าห้ามให้เราเข้าห้องให้ปิดประตูใส่เลย พอเค้าเดินออกมาก้ถาม HR ว่ามีปัญหาอะไร hr ก้บอกว่าเราจะลาออก เค้าก็บอกเอาใบลาออกมาเลย 10 นาทีเค้าเซ็นให้ hr ก็ปฏิเสธว่าจะไม่ให้ เค้าก็เสียงดังโวยวายใส่ว่า เค้าสั่งก็ทำตามเเค่นั้น ทำมาจะไปรอที่ห้องประชุม hr ก้คือตกใจมากบอกเราว่า ปกติใครมาขอลาออกเค้าไม่เคยให้ง่ายๆเเบบนี้เลยนะ ทำไมเค้าโกรธอะไรเเกขนาดนั้น
เเล้วเราก็ไปที่ห้องประชุมกัน ตลอดเวลาที่คุยกัน เค้าพยายามหาทุกสิ่งทุกอย่างมา blame เรา เรื่องเล็กๆน้อยๆ ทุกอย่าง เหมือนเราไม่มีอะไรที่ดีเลย สิ่งที่เคยชอบตอนนี้ไม่ชอบ เราก็พยายามปกป้องตัวเอง เราพูด defend ตัวเองทุกประโยคที่เค้าว่า เราบอกให้บรรยายมาเลยว่างานเราไม่ดีตรงไหน เราบอกว่าเค้าทรีตเราเเย่มาก สร้างความกดดันเเละอึดอัดให้เรา เค้าหาว่ามีคนมาบอกเค้าว่าเราใช้คำพูดไม่ดี bad words เราบอกว่าขอรายละเอียดได้ไหมว่ายังไงเพราะเราไม่เคยพูดจาไม่สุภาพกับใครเลย เค้าก่ไม่สามารถตอบได้ เราบอกว่าการสั่งห้ามไม่ให้เราไปหาบัญชีเลยมันเกินไปมากๆ ทั้งที่บัญชีเป็นcomfort zone ที่เดียวของเรา ทำไมเราถึงต้องทนให้เค้าทำร้ายความรู้สึกเราเเบบนี้กับการเปลี่ยนไป โดยที่เราทำอะไรไม่ได้เลย เค้าพูดว่าเค้าต้องการให้ตำเเหน่งนี้เข้ากับทุกคนได้หมดทั้งที่นี่เเละที่สีลม ซึ่งเราบอกว่างานของเราไม่มีปัญหาใดๆ ก็เป็นมาตามปกติมาตลอด ทั้งที่เมื่อก่อนเค้าเคยพูดเองด้วยซ้ำว่าเราอายุน้อย เข้ามาทำตำเเหน่งใหญ่ คนก้อิจฉาเป็นธรรมดา พอมาตอนนี้หาว่าทุกคนเกลียดเรา เราก่ถามว่ารู้ไหมละเพราะอะไร เพราะเค้าทรีตเราพิเศษมาตลอด ไปกินข้าวกับเรา คนก็อิจฉาเรา นินทาเรา
เราคุยกันนานเกือบชม. ถ้าเรากับเค้าไม่พูดเถียงกันทุกคนในห้องก็จะเงียบเเบบพูดไม่ออก จนเค้าพูดเรื่องที่เรารับไม่ได้ที่สุดคือเค้าบอกว่ามีวันนึงเราไปจับเเขนเค้าต่อหน้าพนักงานคนอื่น เเล้วเเบบนี้คนเค้าจะคิดยังไง เราเเบบอึ้งเเละจำไม่ได้ด้วยว่าตอนไหน เราบอกว่าจะเอาเเบบนี้หรอ เเล้วเราก็พูดกลางที่ประชุมว่า เค้าชอบมาจับมือเราทำเป็นมาดูเราใส่เเหวนอะไร เเละเคยมานวดหัวเราข้างหลัง เค้าบอกเค้าไม่เคยทำ เราบอกไปถามพี่ในห้องได้เลย ใครๆก็เห็น เราบอกว่าเค้าจับเรามากกว่านี้เยอะ เค้าเงียบ
จนสุดท้ายเราเขียนใบลาออก ยื่นให้เค้าเซ็น เค้าก็ไม่ยอมเซ็น จนhr พูดว่าถึงไม่เซ็นก็ถือว่าออกเพราะเป็นความประสงค์ของเรา เราก็ไปเก็บของ ออกมา
น้องที่ทำงานก็ทักไลน์เรามาวันนั้นว่า วันนั้นเจ้านายเราก็ดูไม่ค่อยโอเคจากสีหน้า เเละก็ดูซึมๆ
ตัวเราก็เสียใจ ที่เราเคยมีความสุขกับงานมีความสุขกับเค้า เเต่อยู่ๆทุกอย่างก็จบเเบบรวดเร็วมาก เค้าเคยพูดกับเราตลอดเรื่องเเยกเเยะเรื่องส่วนตัวกับงาน เเต่กลายเป็นว่าสุดท้ายเค้านี่เเหละใช้อารมณ์จากเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงาน
*เราเพิ่มเเชทในความเห็นที่40 เเล้วค่ะ ใครคิดว่าเรื่องเเต่งลองอ่านดูนะคะ