บ้านไม่ใช่ที่ที่สบายใจสำหรับเราเลยค่ะที่บ้านเกิดปัญหามีแต่ปากเสียงกันเราไม่เคยได้รับกำลังใจไม่ได้ทำในสิ่งที่ชอบเราอึดอัดมากๆเลยค่ะเราชอบร้องให้คนเดียวไม่มีที่ปรึกษาครั้งนึงเราทำร้ายตัวเองเมื่อ2-3ปีก่อนคำพูดของแม่มันเอาแต่ทำร้ายจิตใจเราแม่พาเราไปหาจิตแพทย์เอาแต่พูดว่าเราบ้าเราเข้าใจค่ะว่ามันไม่ดีและไม่ได้ทำอีกเราไม่อยากทนต่อไปเราอยากแยกออกจากบ้านและยังติดต่อกับแม่เราคิดว่าแยกกันอาจจะสบายใจกว่าตอนนี้