เมื่อก่อนคำว่าไม่มีของเราคือ.. เงินติดกระเป๋าหลักพันบาท​ แต่ตอนนี้คือหลักร้อย... แต่ก็ยังดีที่ยังมี​ เลยมานั่งคิดดูว่า​ ไม่น่าเลยจริงๆเรา​ ถ้าไม่ไปยุ่งกับอะไรที่มำให้เราต้องปลีกตัวออกจากสังคม​ ชีวิตเราคงไปได้ไกลกว่านี้...คือ6เดือนที่ผ่านมา..มันเสียเวลามากจริงๆ...สาบานเลยว่าจะไม่กลับไปทางนั้นเด็ดขาด..ถ้ากลัยไปเมื่อไหร่​หรือมีการเรียกเรากลับไปศานสนาอื่นที่ไม่ใช่พุทธหล่ะก็... ขอให้พังกันไปข้างหล่ะค่ะ... ไม่เอาจริงๆ... เราเกิดมาเป็นคนไทย​ เรามีศาสนาพุทธที่ยิ่งใหญ่​ มีพระมีครูที่เรารักและบูชา​ มีพ่อมีแม่ใก้เคารพรักเหนือสิ่งอื่นใด....รู้สึกเสียเวลาจริงๆ..เอาเราไปกดให้ตกต่ำ​ เปลี่ยนแปลงดวงชะตาคนอื่นอย่างไม่กลัวฟ้าดิน​ ไม่ดลัวลิขิตสวรรค์จริงๆ...