ผมคบกับเเฟนมา1ปี3เดือนเเฟนผมพึ่งเสียชีวิตไปเมื่อ18ของเดือนที่เเล้วเสียจากโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลืองเเละน้ำท่วมปวดเเฟนผมอายุ17ตัวเล็กมากสูง159น้ำหนักตอนยังไม่ป่วย43ตอนป่วย30ต้นๆ
เเฟนผมสูงมาตลอด6เดือนไอตลอดไอทั้งวันทั้งคืนเลยจนกระทั้งเขาได้เสียชีวิตผมทำใจไม่ได้เลยผมก็เลยบวชให้เขาผมเป็นคนที่รักเส้นผมตัวเองมากยิ่งกว่าผู้หญิงบ้างคนเลยคับผมไมลังเลเลยที่จะบวชให้เเฟนคนนี้เลยเขา้ป็นคนนึงที่ทำให้ผมรู้จักคนว่ารักเเม้กระทั้งตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกรักเขาไม่เปลี่ยนเลยเเต่ผมอายุยังเท่านี้ถ้าผมจะปิดกั้นตัวเองไม่คบกับใครมันจะเป็นผลดีกับผมมั้ยเพราะเเฟนผมเป็นคนที่ขี้หึงมากเเล้วผมควรทำอย่างไงให้ทุกอย่างมันผ่านไปผมไม่อยากปล่อยชีวิตเเล้วตอนนีผมโทรมลงมากเลยจากน้ำหนัก63ตอนลงมาเหลือ57ผมเป็นคนที่ผอมมากๆๆๆๆเลยเเล้วสูงมากๆ183พยายามจะหาอะไรทำเพื่อไม่อยากนึกเเต่ก็ไม่ได้ทำเต็มทีกับงานเลยเเม่ของเเฟนผมเลยพาไปเที่ยวทะเลก็เเค่ช่วงเวลานึงที่ผ่านไป
ผมเลยอยากรู้ว่าผมยังเป็นผู้ชายที่ดีพอสำหรับเขามั้ยเเล้วผมอายุเท่ากันบวชให้กันได้ใช่มั้ยครับ
เเล้วขอวิธีทำให้ผมไม่นึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมา
เเล้วผมก็จะบอกว่าไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ก็มีหัวใจครับบ้างที่ความคิดของเด็กบ้างคนอาดจะมากกว่าผู้ใหญ่บ้างคนเลยก็ได้นะครับผู้ใหญ่ต้องหัดฟังเด็กให้เยอะๆด้วยนะครับว่าการมีเเฟนบ้างที่เขาก็เเค่อยากรับรู้รสชาติการเป็นผู้ใหญ่ หลายคนถามว่าทำไมผมถึงไม่ทิ้งเเฟนคนนี้ไปทั้งที่ผมจะทิ้งก็ได้ตอนเขาป่วย เพราะผมรักเขาผมมีอะไรกันเเล้วผมไม่ทิ้งคนที่ผมเลือกเข้ามาในชีวิตผมเลยเลือกที่จะสู้กับเเฟนผมจนระยะสุดท้ายที่เขาได้จากผมเเละครอบครัวไปผมอยากจะบอกว่ามีเเฟนควรรักกันให้ดีๆอย่านอกใจอย่าทะเลาะกันเยอะมีอะไรรีบทำก่อนที่เขาจะไม่อยู่ให้ทำอะไรได้อีกเเล้วเหมือนผมขอขอบคุณที่รับฟังเรืองราวของผมนะครับ