ชื่อว่าภวังควิญญาณ
 อันติดตามปฏิสนธิวิญญาณนั้น ๆ
  ในเมื่อปฏิสนธิวิญญาณดับไปแล้ว 
เป็นวิบากแห่งกรรมนั้น ๆ 
 เป็นเช่นเดียวกัน 
ในอารมณ์นั้นเอง เป็นไปอยู่ ๆ  
เมื่อไม่มีจิตตุปบาทดวงอื่น 
ซึ่งทำให้ความสืบต่อหมุนกลับอย่างนี้ 
ว่าเป็นอย่างนั้นอีก ๆ 
 ภวังควิญญาณนั้นก็เป็นไป
 นับประมาณไม่ได้ 
ในเวลาก้าวลงสู่ความหลับเป็นต้น ๆ 
 แห่งบุคคลผู้ไม่ฝันเห็น (สุบิน) 
ดุจกระแสนํ้าไหลเรื่อยไปฉะนั้นฯ