เราคบกับแฟนมา4ปีแล้วค่ะตั้งแต่เราม.3จนตอนนี้เราปี1 แรกๆเราติดแฟนมากค่ะรักมากแต่เขาเหมือนไม่ค่อยแคร์เราเขาติดเกมส์หนักมากเราทักไปถามว่ากินข้าวยัง เขาก็โมโหใส่เราและพูดจาแย่ๆใส่ พอมีปากเสียก็บล็อกเราทิ้งเรานอนร้องไห้คนเดียว เป็นอย่างงี้มา3ปี จนปีที่4เวลาเราทะเลาะกับเขาเราคุยกับคนอื่นทันทีเราเลวขั้นคบอีกคนในช่วงที่มีปัญหากับเขา ซึ่งปีที่4เขาทำดีกับเรามากไม่กล้าด่าว่าเราซักคำ เวลาเราด่าเขาก็ใจเย็นใส่ เราคุยกับคนอื่นเยอะแยะไปหมด
แต่เราไม่คุยนานซักคนแต่คนที่คุยกับเราส่วนใหญ่จะผูกพันกับเราแต่เราชิงเทก่อนโดยการหายไปไม่ตอบทีละคน จนตอนนี้เราเริ่มไม่โอเคที่มีเขาแต่เราคุยกับคนอื่นเราเลยขอลดสถานะกับเขาโดยเราบอกว่า เราอยากโสดและคุยกับคนอื่นโดยไม่ผูกมัดแต่ไม่ได้แปลว่าง่ายเรื่องเซ็กแค่คุยเฉยๆ ซึ่งเขาโอเคและคุยกับเราน้อยลง ถามว่าตอนนี้เราสงสารเขามั้ยถ้าพูดออกมาตรงๆคือ"ไม่ค่ะ"ถึงเราจะไม่โกรธเรื่องอดีตที่เขาทำกับเราแล้วและตอนนี้ที่เขาทำดีกับเรามาก แต่เรารู้สึกว่าแค่ตอนนี้นิสัยเราเปลี่ยนไปแคร์ความรักและเถิดทูนมากเกินไปจนไม่รู้จักค่าความรักแล้ว หลายคนบอกว่าเราจะเจอเวรกรรมซึ่งบอกเลยว่าเราไม่เชื่อเพราะเราโดนกระทำตั้งแต่เรายังซื่อสัตย์กับความรัก จนตอนนี้เราคิดว่าไม่มีใครทำให้เรารักนานได้อีกแล้วเพราะเรากลายเป็นคนขี้เบื่อไปแล้ว
เขากลับตัวกลับใจได้แล้วแต่ตอนนี้เราดันเลวเอง
แต่เราไม่คุยนานซักคนแต่คนที่คุยกับเราส่วนใหญ่จะผูกพันกับเราแต่เราชิงเทก่อนโดยการหายไปไม่ตอบทีละคน จนตอนนี้เราเริ่มไม่โอเคที่มีเขาแต่เราคุยกับคนอื่นเราเลยขอลดสถานะกับเขาโดยเราบอกว่า เราอยากโสดและคุยกับคนอื่นโดยไม่ผูกมัดแต่ไม่ได้แปลว่าง่ายเรื่องเซ็กแค่คุยเฉยๆ ซึ่งเขาโอเคและคุยกับเราน้อยลง ถามว่าตอนนี้เราสงสารเขามั้ยถ้าพูดออกมาตรงๆคือ"ไม่ค่ะ"ถึงเราจะไม่โกรธเรื่องอดีตที่เขาทำกับเราแล้วและตอนนี้ที่เขาทำดีกับเรามาก แต่เรารู้สึกว่าแค่ตอนนี้นิสัยเราเปลี่ยนไปแคร์ความรักและเถิดทูนมากเกินไปจนไม่รู้จักค่าความรักแล้ว หลายคนบอกว่าเราจะเจอเวรกรรมซึ่งบอกเลยว่าเราไม่เชื่อเพราะเราโดนกระทำตั้งแต่เรายังซื่อสัตย์กับความรัก จนตอนนี้เราคิดว่าไม่มีใครทำให้เรารักนานได้อีกแล้วเพราะเรากลายเป็นคนขี้เบื่อไปแล้ว