สวัสดีค่ะ ขอมาแชร์นะคะเรื่องนี้เกิดขึ้นสดๆร้อนเลยค่ะ
เราดูใจกับผชคนนึงมา6เดือน ที่ผ่านมาเราค่อนข้างทำให้เขาไม่ไว่ใจค่ะเขาระแวงเราตลอด ขนาดแม่เราโทรมาเขายังถามเลยว่าคุยอะไร
ซึ่งเราเป็นคนเฟลลี่มากคนเข้ามาคุยเยอะมากชวนไปนู้นไปนี่บ้างเราก็ไปค่ะ พอผชคนนี้รู้เค้าก็เสียใจมาก เขาร้องไห้ให้เรามา3ครั้งแล้วเราก็สำนึกเลยค่ะ
ตัดทุกอย่างทิ้งทุกคนลบทุกอย่างคุยกับเขาคนเดียว แต่เขาก็แน่นอนล่ะค่ะว่ายังระแวงอยู่เขาให้โอกาสเรา5-6รอบ คิดว่าเราคงจะปรับตัว จนถึงจุดที่เรารู้สึก
ผิดแบบมากๆ แต่4วันที่ผ่านมาเขาบอกเราว่า เบื่อไม่อยากคุยแล้ว อาจเป็นเพราะความใกลกันค่ะตัวเขาอยู่ฮ่องกงมันเป็นช่วงเวลาที่เขาต้องการความชิดใกล้
ด้วยส่วนนึง จนเราไม่โอเคกับสิ่งที่เขาบอกมาแบบนั้นเราเลยหายไป2วันพอกลับมาคุย เขาเปลี่ยนไปค่ะ ไม่รับสายออนไม่ตอบไม่อ่านไม่อะไรเลยจนวันที่ 3
เราตื้อจนเค้าโทรมาบอกว่า เขาไม่รู้สึกเหมือนเดิมแล้วค่ะเขาเปลี่ยนไป เขาบอกตรงๆเลยว่า หมดรักแล้วจริงๆ2วันที่ไม่ได้คุยกันเขาคิดทบทวนว่าเขายังรัก
เราจริงรึเปล่า เราเสียใจมากเราโทรตื้อเขา10-20สายเขาไม่รับเลย ตอนนั้นสภาพเราเหมือนคนบ้าเลยค่ะรับความจริงไม่ได้ คิดแต่ว่าเขายังรัก ร้องไห้จนไข้
ขึ้นนอนไม่หลับติดกัน2วันยานอนหลับก็ไม่ช่วย ข้าวไม่กิน2วัน กำลังกายไม่ได้ออกเลย แรงจะเปิดขวดน้ำยังไม่มีเลย วันต่อมา เราเลยตัดสินใจโทรหาเค้า
อีกครั้งเค้ารับสาย แต่สิ่งที่รู้เลยคือสีหน้าของเค้าเย็นชามาก เค้าไม่อยากกลับมาแล้วจริงๆค่ะเขายืนยันว่าไม่มีความรุ้สึกกับเราแบบเดิมเลยแม้แต่นิดเดียว จน
เราก็คุยกันอธิบายกันเคลียกันพักนึงเราเลย รู้สึกปล่อยวางทันทีที่รู้ว่า ก็จิงอย่างที่เขาบอกอ่ะค่ะ ความรู้สึกถ้ามันเสียไปแล้วมันไม่มีทางกลับมาหรอกค่ะ เราทำใจได้
ทันทีสิ่งแรกที่คิดคือ อยากกลับบ้านเลยค่ะเพราะที่ผ่านมาเรามีปัญหาอะไรเราเล่าให้แต่เค้าฟัง เพื่อนก็คุยด้วยไม่ได้ พ่อแม่ก็ไม่กล้าปรึกษาแต่แม่เราเหมือน
เค้าจะรู้ค่ะ แม่ไลน์มาบอกว่า ลูกเก่งอยู่แล้วเดี๋ยวมันก็ผ่านไปแม่เป็นห่วงลูกนะ แค่นั้นล่ะค่ะร้องไห้เลยค่ะอยากกลับไปกอดพ่อแม่มาก จนตอนนี้เราสามรถตัดใจได้แล้วค่ะ แค่รู้สึกว่าต้องรักตัวเองจิงๆ มองถึงครอบครัว ยอมรับความเป็นจริง
เลยอยากถามว่า เคยรั่งคนคนนึงได้มากขนาดไหนคะ
คุณเคยรั้งคนที่ไม่รักแล้วได้มากขนาดไหนคะ
เราดูใจกับผชคนนึงมา6เดือน ที่ผ่านมาเราค่อนข้างทำให้เขาไม่ไว่ใจค่ะเขาระแวงเราตลอด ขนาดแม่เราโทรมาเขายังถามเลยว่าคุยอะไร
ซึ่งเราเป็นคนเฟลลี่มากคนเข้ามาคุยเยอะมากชวนไปนู้นไปนี่บ้างเราก็ไปค่ะ พอผชคนนี้รู้เค้าก็เสียใจมาก เขาร้องไห้ให้เรามา3ครั้งแล้วเราก็สำนึกเลยค่ะ
ตัดทุกอย่างทิ้งทุกคนลบทุกอย่างคุยกับเขาคนเดียว แต่เขาก็แน่นอนล่ะค่ะว่ายังระแวงอยู่เขาให้โอกาสเรา5-6รอบ คิดว่าเราคงจะปรับตัว จนถึงจุดที่เรารู้สึก
ผิดแบบมากๆ แต่4วันที่ผ่านมาเขาบอกเราว่า เบื่อไม่อยากคุยแล้ว อาจเป็นเพราะความใกลกันค่ะตัวเขาอยู่ฮ่องกงมันเป็นช่วงเวลาที่เขาต้องการความชิดใกล้
ด้วยส่วนนึง จนเราไม่โอเคกับสิ่งที่เขาบอกมาแบบนั้นเราเลยหายไป2วันพอกลับมาคุย เขาเปลี่ยนไปค่ะ ไม่รับสายออนไม่ตอบไม่อ่านไม่อะไรเลยจนวันที่ 3
เราตื้อจนเค้าโทรมาบอกว่า เขาไม่รู้สึกเหมือนเดิมแล้วค่ะเขาเปลี่ยนไป เขาบอกตรงๆเลยว่า หมดรักแล้วจริงๆ2วันที่ไม่ได้คุยกันเขาคิดทบทวนว่าเขายังรัก
เราจริงรึเปล่า เราเสียใจมากเราโทรตื้อเขา10-20สายเขาไม่รับเลย ตอนนั้นสภาพเราเหมือนคนบ้าเลยค่ะรับความจริงไม่ได้ คิดแต่ว่าเขายังรัก ร้องไห้จนไข้
ขึ้นนอนไม่หลับติดกัน2วันยานอนหลับก็ไม่ช่วย ข้าวไม่กิน2วัน กำลังกายไม่ได้ออกเลย แรงจะเปิดขวดน้ำยังไม่มีเลย วันต่อมา เราเลยตัดสินใจโทรหาเค้า
อีกครั้งเค้ารับสาย แต่สิ่งที่รู้เลยคือสีหน้าของเค้าเย็นชามาก เค้าไม่อยากกลับมาแล้วจริงๆค่ะเขายืนยันว่าไม่มีความรุ้สึกกับเราแบบเดิมเลยแม้แต่นิดเดียว จน
เราก็คุยกันอธิบายกันเคลียกันพักนึงเราเลย รู้สึกปล่อยวางทันทีที่รู้ว่า ก็จิงอย่างที่เขาบอกอ่ะค่ะ ความรู้สึกถ้ามันเสียไปแล้วมันไม่มีทางกลับมาหรอกค่ะ เราทำใจได้
ทันทีสิ่งแรกที่คิดคือ อยากกลับบ้านเลยค่ะเพราะที่ผ่านมาเรามีปัญหาอะไรเราเล่าให้แต่เค้าฟัง เพื่อนก็คุยด้วยไม่ได้ พ่อแม่ก็ไม่กล้าปรึกษาแต่แม่เราเหมือน
เค้าจะรู้ค่ะ แม่ไลน์มาบอกว่า ลูกเก่งอยู่แล้วเดี๋ยวมันก็ผ่านไปแม่เป็นห่วงลูกนะ แค่นั้นล่ะค่ะร้องไห้เลยค่ะอยากกลับไปกอดพ่อแม่มาก จนตอนนี้เราสามรถตัดใจได้แล้วค่ะ แค่รู้สึกว่าต้องรักตัวเองจิงๆ มองถึงครอบครัว ยอมรับความเป็นจริง
เลยอยากถามว่า เคยรั่งคนคนนึงได้มากขนาดไหนคะ