คิดยังไงกับการตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ยามแก่เฒ่า

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ตอนนี้พึ่งคลอดลูกคนแรกได้2เดือนแล้วที่บ้านพูดเปรยๆว่า "เอาลูกอีกสัก2-3คนสิ อย่างน้อยๆต้องมีสักคนแหละที่เลี้ยงแกยามแก่เฒ่า ดูหลานยายสิโตมาจะรู้รึเปล่าว่าโตมาได้ขนาดนี้เพราะใครเลี้ยง" เราเลยตอบกลับไปว่าไม่หวังให้ใครมาเลี้ยงหรอก ให้ลูกดูแลตัวเองไม่เป็นพาระเราตอนโตก็พอ เด็กเค้าเลือกแม่ไม่ได้ ว่าจะเกิดกับแม่ที่หวังจะให้เค้าตอบแทนบุญคุณหรือแม่ที่คอบซับพอร์ท แค่นั้นแหละค่ะ ญาติๆรีบพูดเลยว่าเลี้ยงลูกโตมาไม่หวังให้ลูกเลี้ยงเราตอนแก่ แล้วจะมีลูกทำไม โดยส่วนตัวเราเลี้ยงแม่เลี้ยงยายนะ แค่ไม่หวังให้ลูกมาเลี้ยงเราตอนเราแก่แค่นั้นเอง หวังอย่างมากก็ให้เค้ามาเยี่ยมมากินข้าวด้วยพอได้คลายเหงา หรือเราแปลกหรอที่คิดแบบนี้
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
อย่าพูดว่าไม่หวังค่ะ เมื่อไหร่ที่คุณอายุสัก 78 ต้องผ่าตัดตา หมอให้นอนที่โรงพยาบาลเเค่สองวัน หลังจากนั้นต้องกลับมาอยู่บ้าน คนเเก่อายุขนาดนั้นหุงหาอาหารกินเองโดยที่ตาข้างนึงก็ยังมองไม่เห็น มันไม่สนุกเลยนะคุณ  อย่าว่างั้นงี้เลยนะ เเค่ไปซื้ออาหารยังทำเองไม่ได้เลย เเล้วไอ้ที่ว่าหาเงินไว้เยอะๆเเล้วจ้างคนอื่นเอานั้น อย่าฝันกลางวันค่ะ

เเล้วก็ไม่ต้องไปปลูกฝังเด็กรุ่นใหม่ว่าไม่ต้องเลี้ยงดูพ่อเเม่ เด็กรู้จักกตัญญูมันดีอยู่เเล้ว ถ้าพ่อเเม่ยังเลี้ยงไม่ได้ เเล้วเค้าจะเลี้ยงลูกเค้าเองได้ยังไง เด็กใช้เงินมากกว่าคนเเก่ซะอีก คนรุ่นใหม่ที่ไม่เอาใครเลย เเก่ไปเค้าจะโดดเดี่ยว เพราะถึงเวลาที่เค้าเเก่ตัวบ้าง เค้าก็จะไม่มีใครเลยเหมือนกัน มนุษย์อยู่ได้ด้วยการพึ่งพาอาศัยกันอยู่เเล้ว ไม่มีใครอยู่ตัวคนเดียวได้ ไม่พึ่งพาลูกหลานก็ต้องพึ่งพาคนอื่น
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่