วีธีทำสมาธิแบบ อานาปานสติ
ใช้สติกำหนดความรู้สึกที่ ปลายจมูกด้านในกาย
เมื่อลมหายใจเข้าสัมผัสประสาทรับรู้ ก็รู้ว่าลมเข้า
เมื่อลมหายใจออกสัมผัสประสาทรับรู้ ก็รู้ว่าลมออก
ลมหายใจเข้านาน ก็รับรู้สัมผัสนาน ลมหายใจสั้น ก็รับรู้สัมผัสสั้น
เอาสติตั้งมั่นอยู่กับความรู้สึกสัมผัสของลมที่ปลายจมูกด้านในเท่านั้น ไม่ต้องตามลมไป เมื่อเผลอไปคิดเรื่องอื่น เมื่อมีสติให้หยุดความคิดนั้นแล้วเอาสติมาวางไว้ที่สัมผัสของลมใหม่ พึงระลึกไว้ว่าสัมผัสของลมนั้น คือ “ผู้รู้”
เมื่อทำได้ต่อเนื่อง ความคิดจะลดน้อยหายไป ความรู้สึกทางกายจะค่อยๆหายไป ลมหายใจจะค่อยๆละเอียดจนดับหายไป สุดท้ายจะเหลือแต่ ตัวรู้ จิตตั้งมั่นตั้งอยู่ในความสงบนิ่ง ว่างเปล่า เหมือนกายผสมผสานไปกับความว่าง เหลือแต่จิตที่ตั้งมั่นเป็นสมาธิและอุเบกขาเท่านั้น
วีธีทำสมาธิแบบ อานาปานสติ
ใช้สติกำหนดความรู้สึกที่ ปลายจมูกด้านในกาย
เมื่อลมหายใจเข้าสัมผัสประสาทรับรู้ ก็รู้ว่าลมเข้า
เมื่อลมหายใจออกสัมผัสประสาทรับรู้ ก็รู้ว่าลมออก
ลมหายใจเข้านาน ก็รับรู้สัมผัสนาน ลมหายใจสั้น ก็รับรู้สัมผัสสั้น
เอาสติตั้งมั่นอยู่กับความรู้สึกสัมผัสของลมที่ปลายจมูกด้านในเท่านั้น ไม่ต้องตามลมไป เมื่อเผลอไปคิดเรื่องอื่น เมื่อมีสติให้หยุดความคิดนั้นแล้วเอาสติมาวางไว้ที่สัมผัสของลมใหม่ พึงระลึกไว้ว่าสัมผัสของลมนั้น คือ “ผู้รู้”
เมื่อทำได้ต่อเนื่อง ความคิดจะลดน้อยหายไป ความรู้สึกทางกายจะค่อยๆหายไป ลมหายใจจะค่อยๆละเอียดจนดับหายไป สุดท้ายจะเหลือแต่ ตัวรู้ จิตตั้งมั่นตั้งอยู่ในความสงบนิ่ง ว่างเปล่า เหมือนกายผสมผสานไปกับความว่าง เหลือแต่จิตที่ตั้งมั่นเป็นสมาธิและอุเบกขาเท่านั้น