คือตอนนี้ผมมืดแปดด้านมาก ผมไม่มีครอบครัวที่ซัพพอร์ตหรือเป็นที่พึ่งทางใจเลยผมต้องทะเลาะกับที่บ้านมาหลายปีมากผมต้องขาดเรียนบ่อยๆเพราะที่บ้านไม่ได้แคร์เลยว่าวันนี้ผมจะได้ไปเรียนรึปล่าวผมเป็นห่วงเรื่องการเรียนผมมากเลยไหนจะงานกลุ่มอีกผมไม่ได้ไปทำงานช่วยเพื่อนเลย พอไม่ทำเพื่อนก็มองผมเป็นภาระอีก ผมจะหางานทำก็ไม่ได้อีกเพราะแถวบ้านผมไม่มีที่ๆรับพาร์ทไทม์เหรอถ้าจะทำผมก็ต้องทำที่ห้างซึ่งมันอยู่ไกลจากบ้านผม 30 กว่ากิโลแต่เงินค่ารถหรือค่ากินที่จะตั้งตัวผมก็ไม่มีเลย ผมควรทำไงดีครับตายๆไปเลยดีรึปล่าวที่ผมอยู่ตอนนี้ก็รู้สึกเป็นฝุ่นที่ไม่มีค่าอะไรเลยอยู่ให้เขาดูถูกวันๆ ขนาดวันนี้วันสอบวันสุดท้ายของม.6 เขาก็ยึดมอไซต์ที่จะขับไปปากซอยอีกแถมเงินผมก็ไม่มีติดตัวเลยสักบาท ผมอยากหนีจากจุดนี้มากๆเลยครับไม่อยากเป็นภาระใครไม่อยากให้ใครมามองว่าไร้ค่าเลย อยากถามว่าการที่เราจะเริ่มจากศูนย์ไม่มีเงินสักบาทไปใช้ชีวิตตัวเองผมคงรเริ่มยังไงดีครับ
อยากขอกำลังใจและช่วยหาทางออกให้ด้วยครับ