เราคบกับแฟนมาสักระยะหนึ่งแล้ว. แฟนเราไม่คิดจะทำงานเลยคะ
ตอนแรกเค้าทำงานกับครอบครัวแต่เค้ามีปํญหากับครอบครัว
เลยออกมาอยู่กับเรา หลายปีที่เรารับผิดชอบภาระทุกอย่างไว้เอง
ตอนนี้เหนื่อยมาก ที่สำคัญเค้าเป็นคนที่ไม่คิดที่จะพยายามทำอะไรเลย
เราอยากเดินออกมามากคะ ถ้าไม่มีเราเค้าก็ไม่มีใคร ไม่มีที่พึ่งพิง
เราเป็นคนขี้สงสาร อยากถามเพื่อนๆพี่ๆในห้องนี้
วิธีเดินออกมาจากความสัมพันธ์ที่มันไม่มีวันก้าวหน้าแบบนี้ จะจัดการความรู้สึกขี้สงสารได้ยังไงคะ
เราเคยเดินออกมาอยู่ไม่กี่วัน แต่เรายังเป็นคนสั่งข้าว ให้เงินค่ากิน เราอยากออกมาจากจุดๆนี้แบบ
ไม่ต้องสงสาร ที่สำคัญครอบครัวเค้าก็ไม่เคยซัพพอร์ตอะไร รู้ทั้งรู้ว่าลูกตัวเองไม่มีเงินสักบาท
ต้องพึ่งพาเรา แต่ไม่คิดจะช่วยเหลืออะไร
แฟนเราไม่ทำงานและไม่คิดจะทำอะไร
ตอนแรกเค้าทำงานกับครอบครัวแต่เค้ามีปํญหากับครอบครัว
เลยออกมาอยู่กับเรา หลายปีที่เรารับผิดชอบภาระทุกอย่างไว้เอง
ตอนนี้เหนื่อยมาก ที่สำคัญเค้าเป็นคนที่ไม่คิดที่จะพยายามทำอะไรเลย
เราอยากเดินออกมามากคะ ถ้าไม่มีเราเค้าก็ไม่มีใคร ไม่มีที่พึ่งพิง
เราเป็นคนขี้สงสาร อยากถามเพื่อนๆพี่ๆในห้องนี้
วิธีเดินออกมาจากความสัมพันธ์ที่มันไม่มีวันก้าวหน้าแบบนี้ จะจัดการความรู้สึกขี้สงสารได้ยังไงคะ
เราเคยเดินออกมาอยู่ไม่กี่วัน แต่เรายังเป็นคนสั่งข้าว ให้เงินค่ากิน เราอยากออกมาจากจุดๆนี้แบบ
ไม่ต้องสงสาร ที่สำคัญครอบครัวเค้าก็ไม่เคยซัพพอร์ตอะไร รู้ทั้งรู้ว่าลูกตัวเองไม่มีเงินสักบาท
ต้องพึ่งพาเรา แต่ไม่คิดจะช่วยเหลืออะไร