คิดอย่างไรกับคำว่า “ญาติพี่น้อง” ต้องคอยดูแล Support กัน ?
แต่ในทางกลับกันเราไม่เคยได้รับการ Support จากทางพวกเขาเลย ครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่
เราถูกสอนมาเสมอว่า "ญาติพี่น้อง" มีอะไรต้องช่วยเหลือกัน ในวันที่เราพอมีกำลังในการช่วยเหลือ เราก็ทำแบบนั้นมาตลอด
แต่พอวันนึงเราตกงาน จากที่ได้เงินเยอะๆ กลายเป็นคนไม่มีรายได้ แถมยังทะเลาะกับแม่ เราเลยเลือกที่จะออกมาจากบ้าน มาดิ้นรนด้วยตัวเอง
ซึ่งตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เราไม่เคยได้รับการถามไถ่จากใครเลย ทุกคนเงียบหายเข้ากลีบเมฆ เราดิ้นรนด้วยตัวเอง สู้ด้วยตัวเองมาตั้งหลายปี
จนเราเริ่มมีอยู่มีกินเหมือนเดิม พวกเขาก็กลับมา เริ่มจากการขอความช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆ จนมากขึ้นเรื่อยๆ เราก็ช่วยบ้างไม่ช่วยบ้าง ตามกำลัง
ซึ่งเรามีคำถามกับตัวเองมาตลอดว่า "วันที่เราไม่มี พวกเขาไปอยู่ไหน แล้ววันที่เรากลับมามีกินมีใช้เหมือนเดิม พวกเขากลับมาทำไม? "
จนวันนึงเราตัดสินใจ ซื้อบ้าน ซื้อรถ เพื่อแยกออกมาอยู่ด้วยตัวเอง โดยตลอดเวลาที่ผ่านมา เราไม่เคยขอความช่วยเหลืออะไรจากเขาเลย ไม่เคยให้
เขาต้องมาเดือดร้อน ทุกข์เนื้อร้อนใจกับเรื่องของเราเลย จนมาวันนี้เขากำลังโยนภาระมาให้เรา โดยจะให้เราดูแลน้องที่เป็นลูกพี่ลูกน้องให้มาอยู่บ้านเรา
มาพัก มาอาศัยบ้านเรา ซึ่งก่อนหน้านี้เราช่วยแล้ว 1 คน เพราะน้องคนแรกโตแล้ว เรียนมหาวิทยาลัยแล้ว ดูแลตัวเองได้ เราก็ไม่ต้องห่วงหรือช่วยเหลืออะไรมาก แต่การอยู่บ้านนี่คือเราแบกรับค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากับข้าวเอง ซึ่งพ่อแม่เขาไม่ได้ช่วยเหลือค่าใช้จ่ายส่วนนี้เลย แม้แต่บาทเดียว เราก็คิดแค่เออ ไม่เป็นไร ทนนิดเดียว เดี๋ยวน้องก็จบ มีการมีงานทำ แยกออกไปอยู่เอง แต่ตอนนี้จะให้มาอยู่อีกคน ซึ่งที่ผ่านมามาอยู่บ้างบางครั้ง บางคราว ทั้งบอกให้เรารู้ก่อน แต่ส่วนใหญ่คือไม่บอก อยากมา มาเลย อยากกลับก็กลับ อยากมาใหม่ก็มา ซึ่งเราก็เคยต่อว่าไปว่า ทำไมถึงไม่เคยบอกกล่าวล่วงหน้าอะไรเลยเวลาจะมา ซึ่งเราไม่ได้โทษเด็ก เราโทษผู้ใหญ่ที่เป็นผู้ปกครอง ซึ่งเราคุยหลายรอบมาก แต่ก็เกิดขึ้นอีกเรื่อยๆ เราก็อดทนมาเรื่อยๆ จนคราวนี้ญาติเราขอให้น้องมาอยู่แบบประจำ ซึ่งเราคิดว่าเราไม่ไหวแล้ว คือ มาอีกภาระค่าใช้จ่ายทุกอย่างต้องเพิ่มขึ้นอีก ซึ่งทางญาติเราเขาก็ไม่ได้มาช่วยแบกภาระในส่วนตรงนี้กับเรา เราก็บอกไปตรงๆว่า "เราไม่ไหวนะ แค่นี้ภาระเราก็เยอะมากแล้ว ไหนจะต้องคอยรับส่งไปโรงเรียนอีก ทั้งๆที่เราก็ต้องทำงาน" แล้วแม่เราก็มาพูดว่า "เป็นญาติพี่น้องกันเวลามีปัญหาต้องคอยดูแลกัน" เราก็ถามกลับไปว่า "แล้วเวลาเรามีปัญหา ใครดูแลเรา" แม่ก็ต่อว่าเราว่าคิดแบบนี้ไม่ถูกนะ แล้วต้องเป็นแบบไหนถึงจะถูก ???
คิดอย่างไรกับคำว่า “ญาติพี่น้อง” ต้องคอยดูแล Support กัน ??
แต่ในทางกลับกันเราไม่เคยได้รับการ Support จากทางพวกเขาเลย ครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่
เราถูกสอนมาเสมอว่า "ญาติพี่น้อง" มีอะไรต้องช่วยเหลือกัน ในวันที่เราพอมีกำลังในการช่วยเหลือ เราก็ทำแบบนั้นมาตลอด
แต่พอวันนึงเราตกงาน จากที่ได้เงินเยอะๆ กลายเป็นคนไม่มีรายได้ แถมยังทะเลาะกับแม่ เราเลยเลือกที่จะออกมาจากบ้าน มาดิ้นรนด้วยตัวเอง
ซึ่งตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เราไม่เคยได้รับการถามไถ่จากใครเลย ทุกคนเงียบหายเข้ากลีบเมฆ เราดิ้นรนด้วยตัวเอง สู้ด้วยตัวเองมาตั้งหลายปี
จนเราเริ่มมีอยู่มีกินเหมือนเดิม พวกเขาก็กลับมา เริ่มจากการขอความช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆ จนมากขึ้นเรื่อยๆ เราก็ช่วยบ้างไม่ช่วยบ้าง ตามกำลัง
ซึ่งเรามีคำถามกับตัวเองมาตลอดว่า "วันที่เราไม่มี พวกเขาไปอยู่ไหน แล้ววันที่เรากลับมามีกินมีใช้เหมือนเดิม พวกเขากลับมาทำไม? "
จนวันนึงเราตัดสินใจ ซื้อบ้าน ซื้อรถ เพื่อแยกออกมาอยู่ด้วยตัวเอง โดยตลอดเวลาที่ผ่านมา เราไม่เคยขอความช่วยเหลืออะไรจากเขาเลย ไม่เคยให้
เขาต้องมาเดือดร้อน ทุกข์เนื้อร้อนใจกับเรื่องของเราเลย จนมาวันนี้เขากำลังโยนภาระมาให้เรา โดยจะให้เราดูแลน้องที่เป็นลูกพี่ลูกน้องให้มาอยู่บ้านเรา
มาพัก มาอาศัยบ้านเรา ซึ่งก่อนหน้านี้เราช่วยแล้ว 1 คน เพราะน้องคนแรกโตแล้ว เรียนมหาวิทยาลัยแล้ว ดูแลตัวเองได้ เราก็ไม่ต้องห่วงหรือช่วยเหลืออะไรมาก แต่การอยู่บ้านนี่คือเราแบกรับค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากับข้าวเอง ซึ่งพ่อแม่เขาไม่ได้ช่วยเหลือค่าใช้จ่ายส่วนนี้เลย แม้แต่บาทเดียว เราก็คิดแค่เออ ไม่เป็นไร ทนนิดเดียว เดี๋ยวน้องก็จบ มีการมีงานทำ แยกออกไปอยู่เอง แต่ตอนนี้จะให้มาอยู่อีกคน ซึ่งที่ผ่านมามาอยู่บ้างบางครั้ง บางคราว ทั้งบอกให้เรารู้ก่อน แต่ส่วนใหญ่คือไม่บอก อยากมา มาเลย อยากกลับก็กลับ อยากมาใหม่ก็มา ซึ่งเราก็เคยต่อว่าไปว่า ทำไมถึงไม่เคยบอกกล่าวล่วงหน้าอะไรเลยเวลาจะมา ซึ่งเราไม่ได้โทษเด็ก เราโทษผู้ใหญ่ที่เป็นผู้ปกครอง ซึ่งเราคุยหลายรอบมาก แต่ก็เกิดขึ้นอีกเรื่อยๆ เราก็อดทนมาเรื่อยๆ จนคราวนี้ญาติเราขอให้น้องมาอยู่แบบประจำ ซึ่งเราคิดว่าเราไม่ไหวแล้ว คือ มาอีกภาระค่าใช้จ่ายทุกอย่างต้องเพิ่มขึ้นอีก ซึ่งทางญาติเราเขาก็ไม่ได้มาช่วยแบกภาระในส่วนตรงนี้กับเรา เราก็บอกไปตรงๆว่า "เราไม่ไหวนะ แค่นี้ภาระเราก็เยอะมากแล้ว ไหนจะต้องคอยรับส่งไปโรงเรียนอีก ทั้งๆที่เราก็ต้องทำงาน" แล้วแม่เราก็มาพูดว่า "เป็นญาติพี่น้องกันเวลามีปัญหาต้องคอยดูแลกัน" เราก็ถามกลับไปว่า "แล้วเวลาเรามีปัญหา ใครดูแลเรา" แม่ก็ต่อว่าเราว่าคิดแบบนี้ไม่ถูกนะ แล้วต้องเป็นแบบไหนถึงจะถูก ???