เป็นการเขียนกระทู้ครั้งแรก เล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง ผิดพลาดอะไรขออะไรล่วงหน้านะคะ🙏🏻
สวัสดีค่ะ เราอายุ23ปี มีอาชีพขายออนไลน์ เราหาเงินใช้เองมาโดยตลอดหลายปี
ไม่มีเงินเก็บ หาใช้เดือนต่อเดือน เงินหมุนอยู่ตลอดเวลา เรามี3คน 1คนตอนนี้เรียนอยู่มหาลัย
ซึ่งต้องใช้จ่ายค่าเทอม แม่ก็จะมาขอยืมจากเรา เพราะคิดว่าเรามี เราเครียดมาก
เราบอกไม่มีให้ยืมหรอก เราต้องจ่ายอะไรหลายอย่าง ทั้งค่ารถ ค่าห้อง หลายๆอย่างเราต้องใช้จ่าย
สีหน้าทุกคนคือผิดหวัง แล้วก็วางสายไป ทำให้เรารู้สึกแย่ ทำไมเราต้องมาแบกรับความรู้สึกนี้
เราช่วยเหลือครอบครัวมาโดยตลอด ทุกวันนี้ เรามีรายได้นิดหน่อย เรานึกถึงครอบครัว
อยากให้ได้กินอิ่มกัน แต่ทำไมเราต้องได้รับพลังลบทุกที เวลาที่เราไม่มีให้เค้า
เรามีพ่อที่ติดการพนัน คุยกันทีไรเค้าไม่เคยเป็นพลังบวกให้เราได้เลย มีแต่พลังด้านลบทำให้เราคิดเราเครียด
โทรมาขอตังเราทุกวันเพื่อไปเล่นการพนัน เราก็ให้บ้างไม่ให้บ้าง มีก็ให้ ไม่มีก็ไม่ให้
แต่ทุกครั้งที่ไม่ให้ ทำไมเราต้องรู้สึกผิด เก็บมาเครียดมารู้สึกคนเดียว เรารักพ่อมาก
บ้านเราไม่มีรายได้นะคะ มีพ่อเราคนเดียวที่มีเงินเดือน แต่ทุกๆเดือนไม่เคยพอใช้ (ติดลบ)
ไม่พอจ่ายค่าอะไรเลย เพราะพ่อเราเจียดเงินไปเล่นการพนัน (เรื่องการพนันเราด่านะคะไม่ใช่ไม่ด่า ทุกคนในบ้านทั้งเตือนทั้งด่า แต่พูดไปก็เรานั้นเรื่องแบบนี้ไม่เกิดขึ้นในครอบครัวน้อยคนจะเข้าใจ) ซึ่งหนี้ส่วนมากมาจากการยืมไปเล่นพนัน มันเลยทำให้เงินไม่พอใช้ในแต่ละเดือน
เราก็พยายามช่วยเหลือในแบบที่เราพอจะไหว เรารู้สึกแย่ทุกครั้งที่เราไม่มีให้พวกเค้า เราต้องให้แม่
ช่วยเหลือน้องๆ ค่าขนม น้องอยากได้อะไรเราไม่มี เราก็หาให้จนมี น้องคนที่2อายุห่างจากเราปีเดียว
ก่อนหน้านี้ก็ขายออนไลน์เหมือนกัน ค้าขายไปได้ดีเลยออเดอร์เยอะทุกวัน ตอนนั้นเราก็ขายแต่ไม่ดีเท่าน้อง ยังไม่มีเงินเหมือนทุกวันนี้ เราเดือดร้อนอะไร มันเคยช่วยเหลืออะไรเราเลย ค่าห้องไม่มีจ่าย ยืมร้อยสองร้อยยังไม่ให้เลย ไม่เห็นหัวแม้แต่นิดนึง จนเราจำไว้เลย อย่าให้กูมีบ้าง แต่พอมาวันนี้ วันที่เรามี แล้วมันไม่มี เรากับทิ้งมันไม่ลง ไม่มีตังก็ให้ใช้ตลอด ให้เงินอาทิตย์ละพัน ช่วยเหลือเวลาเดือดร้อน สงสารมัน เป็นเพราะเราเป็นพี่คนโตใช่มั้ย เราเคยบอกแม่ทีตอนมันมีนะเป็นอีกคน แม่บอกอย่าไปคิดอย่างนั้นพี่น้องกัน เพราะตอนนี้เรามีใช่มั้ย ทำไมตอนมันมีมันไม่คิดอย่างเราบ้าง มีตังเรานี่คิดอย่างเดียวเลย อยากให้แม่ได้กินให้พ่อได้กิน ให้ทุกคนไม่อด น้องจะคิดแบบเราบ้างมั้ย รู้สึกแย่ทุกครั้งที่ไม่มีเงินให้ อยากร้องไห้ ทำไมต้องทุกคนที่บ้านต้องมาคาดหวังอะไรจากเรา มาผิดหวังในเรา คำพูดกดดันมันทำให้คิด เราอิจฉาคนอื่นที่มีพ่อแม่คอยซัพพอร์ต ยามไม่มีเงินหันไปหาก็เจอ แต่เราไม่มีใครเลย สิ่งที่เราอยากได้คือพลังบวก คำพูดบวก ให้กำลังใจในแต่ละวัน แต่ทำไมมันยากเหลือเกิน แค่พูดให้กำลังใจ คำชมที่อยากฟัง😫😣
เหนื่อยกับการเป็นพี่คนโต ทำไมต้องมาคาดหวังอะไรจากเรามากมาย
สวัสดีค่ะ เราอายุ23ปี มีอาชีพขายออนไลน์ เราหาเงินใช้เองมาโดยตลอดหลายปี
ไม่มีเงินเก็บ หาใช้เดือนต่อเดือน เงินหมุนอยู่ตลอดเวลา เรามี3คน 1คนตอนนี้เรียนอยู่มหาลัย
ซึ่งต้องใช้จ่ายค่าเทอม แม่ก็จะมาขอยืมจากเรา เพราะคิดว่าเรามี เราเครียดมาก
เราบอกไม่มีให้ยืมหรอก เราต้องจ่ายอะไรหลายอย่าง ทั้งค่ารถ ค่าห้อง หลายๆอย่างเราต้องใช้จ่าย
สีหน้าทุกคนคือผิดหวัง แล้วก็วางสายไป ทำให้เรารู้สึกแย่ ทำไมเราต้องมาแบกรับความรู้สึกนี้
เราช่วยเหลือครอบครัวมาโดยตลอด ทุกวันนี้ เรามีรายได้นิดหน่อย เรานึกถึงครอบครัว
อยากให้ได้กินอิ่มกัน แต่ทำไมเราต้องได้รับพลังลบทุกที เวลาที่เราไม่มีให้เค้า
เรามีพ่อที่ติดการพนัน คุยกันทีไรเค้าไม่เคยเป็นพลังบวกให้เราได้เลย มีแต่พลังด้านลบทำให้เราคิดเราเครียด
โทรมาขอตังเราทุกวันเพื่อไปเล่นการพนัน เราก็ให้บ้างไม่ให้บ้าง มีก็ให้ ไม่มีก็ไม่ให้
แต่ทุกครั้งที่ไม่ให้ ทำไมเราต้องรู้สึกผิด เก็บมาเครียดมารู้สึกคนเดียว เรารักพ่อมาก
บ้านเราไม่มีรายได้นะคะ มีพ่อเราคนเดียวที่มีเงินเดือน แต่ทุกๆเดือนไม่เคยพอใช้ (ติดลบ)
ไม่พอจ่ายค่าอะไรเลย เพราะพ่อเราเจียดเงินไปเล่นการพนัน (เรื่องการพนันเราด่านะคะไม่ใช่ไม่ด่า ทุกคนในบ้านทั้งเตือนทั้งด่า แต่พูดไปก็เรานั้นเรื่องแบบนี้ไม่เกิดขึ้นในครอบครัวน้อยคนจะเข้าใจ) ซึ่งหนี้ส่วนมากมาจากการยืมไปเล่นพนัน มันเลยทำให้เงินไม่พอใช้ในแต่ละเดือน
เราก็พยายามช่วยเหลือในแบบที่เราพอจะไหว เรารู้สึกแย่ทุกครั้งที่เราไม่มีให้พวกเค้า เราต้องให้แม่
ช่วยเหลือน้องๆ ค่าขนม น้องอยากได้อะไรเราไม่มี เราก็หาให้จนมี น้องคนที่2อายุห่างจากเราปีเดียว
ก่อนหน้านี้ก็ขายออนไลน์เหมือนกัน ค้าขายไปได้ดีเลยออเดอร์เยอะทุกวัน ตอนนั้นเราก็ขายแต่ไม่ดีเท่าน้อง ยังไม่มีเงินเหมือนทุกวันนี้ เราเดือดร้อนอะไร มันเคยช่วยเหลืออะไรเราเลย ค่าห้องไม่มีจ่าย ยืมร้อยสองร้อยยังไม่ให้เลย ไม่เห็นหัวแม้แต่นิดนึง จนเราจำไว้เลย อย่าให้กูมีบ้าง แต่พอมาวันนี้ วันที่เรามี แล้วมันไม่มี เรากับทิ้งมันไม่ลง ไม่มีตังก็ให้ใช้ตลอด ให้เงินอาทิตย์ละพัน ช่วยเหลือเวลาเดือดร้อน สงสารมัน เป็นเพราะเราเป็นพี่คนโตใช่มั้ย เราเคยบอกแม่ทีตอนมันมีนะเป็นอีกคน แม่บอกอย่าไปคิดอย่างนั้นพี่น้องกัน เพราะตอนนี้เรามีใช่มั้ย ทำไมตอนมันมีมันไม่คิดอย่างเราบ้าง มีตังเรานี่คิดอย่างเดียวเลย อยากให้แม่ได้กินให้พ่อได้กิน ให้ทุกคนไม่อด น้องจะคิดแบบเราบ้างมั้ย รู้สึกแย่ทุกครั้งที่ไม่มีเงินให้ อยากร้องไห้ ทำไมต้องทุกคนที่บ้านต้องมาคาดหวังอะไรจากเรา มาผิดหวังในเรา คำพูดกดดันมันทำให้คิด เราอิจฉาคนอื่นที่มีพ่อแม่คอยซัพพอร์ต ยามไม่มีเงินหันไปหาก็เจอ แต่เราไม่มีใครเลย สิ่งที่เราอยากได้คือพลังบวก คำพูดบวก ให้กำลังใจในแต่ละวัน แต่ทำไมมันยากเหลือเกิน แค่พูดให้กำลังใจ คำชมที่อยากฟัง😫😣