ขอพื้นที่พิมพ์ระบายอารมณ์ละกันครับ
คือเรารู้ว่ามันไม่ดีกับการที่จะมาเบื่อแม่ เบื่อคนที่บ้าน แต่ก็มันน่าเบื่อจริงๆอะครับ คือในบ้านเรามี5คน พ่อ แม่ พี่ชาย2 และก็เรา  คือเอาตรงๆเราก็สนิทกับแม่ที่สุดมีไรก็คุยกับแม่ แต่แบบบางช่วงแม่เราก็โมโห
เหวี่ยงๆ เหมือนคนอารมณ์ไม่ดี ถามไรก็ไม่ค่อยอยากตอบ พูดจาเหมือนเราทำอะไรให้แม่โมโหตลอด คืองงอะครับ....แบบเป็นไรวะ และอีกเรื่องคือเวลาเราขอซื้ออะไรที่มันแบบมีราคาแพงหน่อยแบบ มือถืองี้ ราคา14000 เขาก็ไม่ให้เราซื้อทั้งๆที่"เราเก็บเงินซื้อเอง" ย้ำว่าเก็บเงินซื้อเองคือเราอยากได้มันมากๆ เรารุ้ว่าถ้าไปขอพ่อหรือแม่เลยเขาคงไม่ให้แน่ๆ เราเลยเก็บเงินเอง จากค่าขนมที่มันแบบน้อยมากๆอยุ่แล้ว แต่เราก็พยายามจนเก็บครบ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ซื้อ ก็งง ว่าทำไมทั้งๆที่เงินเราก็เก็บเอง มันก็เป็นเงินเรา เราก็โตแล้วรักษาของได้ ผลการเรียนก็ไม่ได้แย่ เฮ้ออีกอย่างที่เราเบื่อบ้านเพราะว่าเราไม่มีห้องส่วนตัวครับ ใช่ครับเราต้องนอนกับแม่ เราไม่มีแม้กระทั่งห้องส่วนตัวที่ใช้เป็นพื้นที่ส่วนตัวเฉพาะของเราเลย เราเบื่อมาก ไม่อยากจะกลับบ้านเลยเบื่อที่สุด เบื่อการปิดเทอมอยู่ที่บ้าน🤮 เราคิดเสมอๆแบบทุกครั้งว่า "ทำไมต้องเป็นเราที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้" แล้วก็ท้อกับการเรียนด้วยครับ เรียนดีไปก็ไม่มีใครในบ้านสนใจ เทอมก่อนเราสอบติดtop10ของห้องเราดีใจมากๆๆ เพราะเกรดเราขึ้นเยอะมากในเทอมก่อน แต่พอเราให้แม่เราดูเขาก็เฉยๆแบบไม่เห็นพูดชม หรือให้รางวัล อะไรสักอย่าง โอ๊ะชีวิตน่าเบื่อๆ กับบ้านน่าเบื๊อน่าเบื่อ และคนในบ้านที่โครตๆจะน่าเบื่อออ

จริงๆอันนี้เป็นแค่การพิมพ์ระบายอารมณ์แหละครับไม่มีอะไร
👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻