ตั้งเเต่อกหักมาสามครั้งติดโครตเข็ดเรื่องความรัก ตนเองเริ่มสับสนมาก บางครั้งก็อยากอยู่คนเดียว บางครั้งก็อยากมีความรัก เพราะตนเองมองว่าคนไม่มี ผญ คนไหนชอบคนขี้เหร่หรอก !!!
พยายามอยู่กับงานอยู่กับเกมส์ ตืนมาก็มานั่งปั้นงาน เพื่อให้ชีวิตหลุดพ้นจากความคิดบ้าๆ หาใครสักคนที่คอยเติมเต็มกำลังใจในยามท้อ
เคยมีความรัก เเต่ไม่สมหวัง ! เเห้วมาตลอด เพราะความ"จน" ยอมรับว่าตอนนั้นโครต"จน" ทำงานไปอดมื้อกินมื้อ จ่ายหนี้ ที่ค้าขายล้มมาหมดหนี้ก้อนนั้น เเต่ช่วงที่มีหนี้ คือมีคนคบ คนคุย เเต่สุดท้ายเขาจากไป
หลังจากเขาจากไป เลยอยู่กับงาน งานเเละงาน ไม่ได้ไปเที่ยวไหน พยายามอัพตัวเอง จนวันนี้เริ่มมีเงินเก็บ
เเต่"ชีวิต" พอเริ่มมีงานกลับไม่มีความสุข ไปไหนไปคนเดียว กินคนเดียว กลางคืนเครียดมานั่งทำงาน นอนไม่หลับเปิดคอมมานั่งทำงาน ทำงานไม่มีสมาธิเล่นเกมส์
เริ่มมองหาชีวิตคุ่ ทั้งเว็บออนไลน์ ในชีวิตจริงด้วย เเต่ไม่มีใครมาเล่นด้วย พอเห็นเขาไม่เล่นด้วยถอยเเบบไม่มองหน้ากัน เวลาเจอกันก็ทำเป็นไม่รู้
"เพราะคิดว่า เขาไม่เล่นด้วยเเล้วเราจะพยายามจีบทำไมละ "
ยอมรับว่าตนเองเริ่มโทรมเพราะหักโหมงาน เพราะคิดว่าชีวิตก็เท่านี้ มีงานส่งเงินให้พ่อเเม่ ส่งเงินให้น้องพอ ตัวเองช่าง !
ตอนนี้เริ่มมีงาน ฟรีเเลนส์นอกเข้ามา เเต่ทำคนเดียวไม่ไหว เพราะทำงานประจำด้วย สุดท้ายพัง
คือตรงๆ อยากมีใครสักคนนะ เพื่อมาเติมเต็มจุดนี้ เพราะครั้งหนึ่งตอนที่ติดหนี้ กลับมีความสุข เพราะมีคนเที่ยวด้วยกัน ระบายกัน
เเต่วันนี้คือคนเดียว เงินเดือนไม่เยอะหรอก เเต่เเค่พยายามคิดหางานเสริมตลอด!!!!
เราพยายามในบางคร้ัง เเต่กลับท้อ วนลูป เหมือนทำไปไม่มี"จุดหมาย"
กลับไปเห็นเขามีความรัก ก็อยากมีบ้าง เเต่กล้ว พอจีบเเล้วเขาห่าง เราตีตัวออกห่างเลย ไม่เล่นด้วย
เอาเข้าจริง เเค่คนเดียวเท่านั้นที่ยอมรับระหว่างกัน
พยายาไม่คิดเรื่องนี้ เเต่มันก็กลับมาคิด ตอนนี้ลบเเอพออนไลน์ทั้งหมดในมือถือ เฟสก็ไม่เปิด โซเชียลทุกอย่างปิดกั้นหมด
ผมจะผ่านจุดนี้ได้ไหง !!!!!!!!!!
เพราะผมจะคิดงานของผมเองตลอด เพื่อสักวันหนึ่งผมจะได้กลับบ้าน ไม่อยากทำงาน บ
บางทีผมก็คิดนะว่า ถ้าผมรวยอาจจะมีคนมาชอบ เพื่อนๆก็บอกงั้น ให้รวยก่อนเดี่ยวมีคนเข้ามาเอง ผมไม่รู้ว่ามันจริงหรือเปล่า
เเต่ผมไม่ชอบ ถ้าจะมีตอนที่ผมรวย เพราะผมคิดว่าความรัก อย่างน้อยการร่วมทุกข์ร่วมสุขมันคือความรักที่ยั่งยืนมากกว่า
มีวิธีไหนที่สามารถอยู่ กทม คนเดียวได้ โดยที่ไม่ต้องมีกำลังใจ ไม่ต้องมีคนเเชร์
พยายามอยู่กับงานอยู่กับเกมส์ ตืนมาก็มานั่งปั้นงาน เพื่อให้ชีวิตหลุดพ้นจากความคิดบ้าๆ หาใครสักคนที่คอยเติมเต็มกำลังใจในยามท้อ
เคยมีความรัก เเต่ไม่สมหวัง ! เเห้วมาตลอด เพราะความ"จน" ยอมรับว่าตอนนั้นโครต"จน" ทำงานไปอดมื้อกินมื้อ จ่ายหนี้ ที่ค้าขายล้มมาหมดหนี้ก้อนนั้น เเต่ช่วงที่มีหนี้ คือมีคนคบ คนคุย เเต่สุดท้ายเขาจากไป
หลังจากเขาจากไป เลยอยู่กับงาน งานเเละงาน ไม่ได้ไปเที่ยวไหน พยายามอัพตัวเอง จนวันนี้เริ่มมีเงินเก็บ
เเต่"ชีวิต" พอเริ่มมีงานกลับไม่มีความสุข ไปไหนไปคนเดียว กินคนเดียว กลางคืนเครียดมานั่งทำงาน นอนไม่หลับเปิดคอมมานั่งทำงาน ทำงานไม่มีสมาธิเล่นเกมส์
เริ่มมองหาชีวิตคุ่ ทั้งเว็บออนไลน์ ในชีวิตจริงด้วย เเต่ไม่มีใครมาเล่นด้วย พอเห็นเขาไม่เล่นด้วยถอยเเบบไม่มองหน้ากัน เวลาเจอกันก็ทำเป็นไม่รู้
"เพราะคิดว่า เขาไม่เล่นด้วยเเล้วเราจะพยายามจีบทำไมละ "
ยอมรับว่าตนเองเริ่มโทรมเพราะหักโหมงาน เพราะคิดว่าชีวิตก็เท่านี้ มีงานส่งเงินให้พ่อเเม่ ส่งเงินให้น้องพอ ตัวเองช่าง !
ตอนนี้เริ่มมีงาน ฟรีเเลนส์นอกเข้ามา เเต่ทำคนเดียวไม่ไหว เพราะทำงานประจำด้วย สุดท้ายพัง
คือตรงๆ อยากมีใครสักคนนะ เพื่อมาเติมเต็มจุดนี้ เพราะครั้งหนึ่งตอนที่ติดหนี้ กลับมีความสุข เพราะมีคนเที่ยวด้วยกัน ระบายกัน
เเต่วันนี้คือคนเดียว เงินเดือนไม่เยอะหรอก เเต่เเค่พยายามคิดหางานเสริมตลอด!!!!
เราพยายามในบางคร้ัง เเต่กลับท้อ วนลูป เหมือนทำไปไม่มี"จุดหมาย"
กลับไปเห็นเขามีความรัก ก็อยากมีบ้าง เเต่กล้ว พอจีบเเล้วเขาห่าง เราตีตัวออกห่างเลย ไม่เล่นด้วย
เอาเข้าจริง เเค่คนเดียวเท่านั้นที่ยอมรับระหว่างกัน
พยายาไม่คิดเรื่องนี้ เเต่มันก็กลับมาคิด ตอนนี้ลบเเอพออนไลน์ทั้งหมดในมือถือ เฟสก็ไม่เปิด โซเชียลทุกอย่างปิดกั้นหมด
ผมจะผ่านจุดนี้ได้ไหง !!!!!!!!!!
เพราะผมจะคิดงานของผมเองตลอด เพื่อสักวันหนึ่งผมจะได้กลับบ้าน ไม่อยากทำงาน บ
บางทีผมก็คิดนะว่า ถ้าผมรวยอาจจะมีคนมาชอบ เพื่อนๆก็บอกงั้น ให้รวยก่อนเดี่ยวมีคนเข้ามาเอง ผมไม่รู้ว่ามันจริงหรือเปล่า
เเต่ผมไม่ชอบ ถ้าจะมีตอนที่ผมรวย เพราะผมคิดว่าความรัก อย่างน้อยการร่วมทุกข์ร่วมสุขมันคือความรักที่ยั่งยืนมากกว่า