ทุกวันนี้ความผิดเกี่ยวกับทรัพย์บางประการตามประมวลกฎหมายอาญา เป็นความผิดที่ยอมความได้ เช่น ฐานฉ้อโกง โกงเจ้าหนี้ ยักยอกทรัพย์ ทำให้เสียทรัพย์ และบุกรุก แต่ปัจจุบันความผิดฐานลักทรัพย์ยังเป็นความผิดที่ยอมความไม่ได้ หากมีการดำเนินคดีแล้วจะต้องดำเนินคดีให้ถึงที่สุด กล่าวคือต่อให้จะคืนทรัพย์ที่ลักไปหรือชดใช้ค่าเสียหาย ยังไงก็ต้องจบที่ศาลมีคำพิพากษา

เราเลยมีความเห็นว่าควรให้ความผิดฐานลักทรัพย์ตามมาตรา 334 เป็นความผิดที่ยอมความได้

มาตรา 334 ผู้ใดเอาทรัพย์ของผู้อื่น หรือที่ผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยไปโดยทุจริต ผู้นั้นกระทำความผิดฐานลักทรัพย์ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี และปรับไม่เกินหกหมื่นบาท

ไม่อยากให้มีการเข้าใจผิดว่าจะต้องยอมความในคดีลักทรัพย์ทุกกรณี เพราะเราต้องการให้มีการแก้ไขกฎหมาย ให้เฉพาะความผิดลักทรัพย์ที่เข้าข่ายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 334 เป็นความผิดที่ยอมความได้ ไม่จำเป็นต้องดำเนินคดีให้ถึงที่สุด หากผู้เสียหายได้ทรัพย์ที่ถูกลักไปคืนหรือได้การชดเชยความเสียหาย

แต่ถ้าหากเป็นการลักทรัพย์ในเวลากลางคืนหรือมีอาวุธและทำตั้งแต่สองคนขึ้นไปหรือในสถานที่ราชการ ตามมาตรา 335 ลักทรัพย์ที่เป็นพระพุทธรูปเป็นที่สักการะบูชาหรือเป็นสมบัติของชาติ ตามมาตรา 335 ทวิ ยังคงเป็นความผิดที่ยอมความไม่ได้เหมือนเดิม