สวัสดีผู้อ่านทุกคนคะ วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์การป่วยเป็นโรคซึมเศร้าที่ดิฉันกำลังรักษาอยู่ในขณะนี้คะ ขอท้าวความถึงนิสัยและบุคคลิกส่วนตัวนิดนึงนะคะ ในช่วงวัยเด็กและวัยเรียนดิฉันเป็นคนค่อนข้างเรียนดี ได้เกรดดี เป็นคนอยู่ในกรอบพ่อแม่เลี้ยงดูให้อยู่ในสายตาตลอดท่านดูและใส่ใจเราดีมากแต่นั่นก็มาพร้อมกับความคาดหวังในตัวเราที่สูงตามเช่นกัน ดิฉันเลยค่อนข้างเป็นเด็กเก็บกดในบางเรื่อง อยู่กับการกดดันตัวเองเพื่อให้ทุกอย่างที่ทำออกมาต้องได้ผลดีที่สุดจึงเป็นคนเครียดและจริงจังอยู่ตลอดเวลา ปฎิเสทใครไม่เป็น พยายามเป็นคนเก่งและดีตลอดเวลาแม้แต่เวลาอยู่กับเพื่อนเพราะเมื่อไหร่ที่เราทำตัวรั่วๆหรือแย่ๆบ้างก็จะถูกคนอื่นมองว่าเราไม่ดี มาตรฐานเราตกเพราะเหตุนี้จึงสะสมอาการ วิตกกังวล เครียด หงุดหงิดมาเป็นระยะเวลานานโดยที่ไม่รู้ตัวว่าเรากำลังป่วยเป็นโรควิตกกังวลมากเกินไป จากนั้นก็มาถึงจุดที่ทำให้เราเข้าสู่ภาวะซึมเศร้าตามมาเพราะวันนึงไปหาหมอหลังจากที่ผ่าตัดเนื้องอกในมดลูกครบ1ปี ก็ไปอัลตร้าซาวมดลูกอีกครั้งปรากฏว่าเนื้องอกเรากลับมาอีกรอบที่2และที่แย่กว่านั้นหมอบอกรอบนี้ต้องตัดมดลูกทิ้งเพราะเนื้องอกมีเยอะมากและปล่อยทิ้งไว้ก็ท้องเองไม่ได้อยู่ดีเพราะเสี่ยงมดลูกแตก แล้วหมอก็ให้จองวันผ่า ดิฉันช็อกไปเลยหลังที่ได้ยิน น้ำตาไหลและกลัวมาก เพราะจริงๆมีแผนจะแต่งงานและมีลูกเร็วๆนี้แฟนดิฉันเองเค้ารักเด็กมากและเราคุยกันเรื่องมีลูก การเลี้ยงลูกบ่อยมาก แต่พอหมอพูดแบบนั้นมันเหมือนทุกอย่างในชีวิตเราจบแล้ว ความสุข ความหวัง ความอยากเป็นแม่ของเรามันจบและที่สำคัญกลัวแฟนจะตกใจและรับไม่ได้กลัวถูกทิ้งจนกระทั่งเราเครียดมากๆๆเหมือนจะเป็นบ้านอนไม่หลับไม่มีความสุขไม่อยากทำไรเศร้า เบื่อชีวิตัวเอง ใจสั่นหน้ามืดบ่อยเราจึงลาออกจากงานและมาพักอยู่ที่บ้านจากนั้นก็ได้ไปหาหมอในตัวอำเภอ หมอก็บอกว่าเราเป็นโรควิตกกังวลและมีภาวะซึมเศร้าร่วมพอรู้ว่าตัวเองเป็นอะไรก็ยิ่งเพิ่มความเครียดให้ตัวเองมากขึ้นแต่โชคดีที่หมอให้ยามาลองทานที่บ้าน1เดือนอาการใจสั่นก็เริ่มดีขึ้น ดิฉันจมอยู่กับภาวะนั้น3-4เดือนมันทรมารมากหลังจากทานยามาสักพักเรามีอาการที่ดีขึ้นตั้งสติได้มากขึ้น จึงพยายามหาทางเพื่อดูแลและเยียวยาตัวเองโดยไม่ใช้ยาร่วมด้วยโดยศึกษาเรื่องจิตวิทยา กลไกลของการทำงานของจิต เริ่มค้นหาตัวตนของเราเอง เริ่มหางานอดิเรกที่ชอบเรียนรู้การปล่อยวางยอมรับความไม่สมบรูณ์แบบในตัวเองและพยายามอ่อนโยนกับตัวเอง แคร์ความคิดคนอื่นให้น้อยลงสิ่งที่ได้มาคือความสุขที่มากขึ้นอาการป่วจดีขึ้นมากหมอที่รักษาบอกว่าการรักษาเป็นไปในทางที่ดีมากตอนนี้ดิฉันได้สร้างช่องYoutube ที่มีชื่อว่า"ฉันเป็นซึมเศร้า"https://youtu.be/VA6uCUnUiKM และ เพจบนfacebook ที่มีชื่อว่า "ฉันเป็นซึมเศร้า" https://www.facebook.com/103868331617941/posts/133599745311466/ เพื่อแชร์ประสบการณ์ทั้งหมดรวมถึงเทคนิควิธีการดูแลตัวเองทั้งร่างกายและจิตใจอีกทั้งกิจกรรมบำบัดที่ดิฉันทำเพื่อเยียวยาตัวเองให้ดีขึ้น ถือได้ว่าประสบความสำเร็จในระดับนึงและหวังว่าเนื้อหาที่ที่คุณอ่านมาจะช่วยสร้างกำลังใจให้คุณที่จะหายหรือดีขึ้นจากโรคซึมเศร้านะคะ เราป่วยได้และเราก็หายได้คะ สู้นะคะทุกคน