ต่อให้เราจะพยายามทำดีเเค่ไหน ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะพ่อเเม่ไม่เคยเห็นค่ากับสิ่งที่เราพยายาม เวลาพูดกับน้อง เรียก น้องนั่น น้องนี่  เเต่พอกับเราล่ะ มีเเต่อี เเต่ไอ้  น้อยใจจังเนาะ ทำไงใด้เราไม่ใช่ลูกคนโปรด นอกจากจะไม่เคยให้กำลังใจ ก้ยังมาพูดบั่นทอนจิตใจทุกวัน  ทีกับน้องไม่ต้องขออยากใด้ใรใด้  ทีกับหนูไม่เคยถามหนูสักคำ ถ้าน้องไม่ชอบนุ้นเเหละถึงจะใด้ใช้  หนูเป็นพี่หนูต้องเสียสระ อืมมมพยายามเข้าใจ เเต่ที่ทำอยู่ยังเห็นหนูเป็นลูกอยุ่มั้ย เอายังไงดี เราควรหายใปจากครอบครัวมั้ย อึดอัด