เรามีลูก2คนค่ะ เลิกกับอดีตสามีได้5 ปี เด็กๆอยู่กับเรา เขาจะมาเจอลูกบ้าง ปัญหาเกิดจาก ช่วงนี้สถานการณ์โควิดทำให้คนโตไม่ได้ไป รร แต่คนเล็กยังสลับกลุ่มไปเรียนได้อยู่ แต่ก่อนคนเล็กเชื่อฟังมากค่ะ ตั้งใจเรียน หลังๆด้วยการทำงานที่ยุ่งทำให้เรามีเวลากับเขาน้อยลง ทำให้เขาใส่ใจเรียนน้อยลงเช่นกัน ช่วงนี้โควิด เราเลยไม่ให้ลูกไป รร และให้เรียนอยู่ที่บ้าน  แต่ลูกไม่สนใจ เราต้องมาคอยตามงานให้ตลอด คอยสอบถามทั้งสองคน ในกลุ่มแต่ละวิชาของลูกๆเราอยู่หมด เราก็จะเห็นว่ามีงานอะไรบ้าง และคอยช่วยดูแลสอบถามว่าทำหรือยัง บางทีเรา wfh เราว่างเราก็จะมานั่งเรียนพร้อมลูก (ทีละคน) เพื่อที่จะสอนเขาได้ พาเขาทำงานส่งครูได้ เราทำแบบนี้มาตลอด จนล่าสุดอดีตสามีมาเจอลูกๆเราก็คุยกันเรื่องนี้ว่า เด็กๆไม่ค่อยสนใจเรียนเลยช่วยไปคุยกับลูกหน่อย เขาโมโหค่ะ แล้วโทษเราว่าทำไมไม่ให้ลูกไป รร แล้วตัวเราทำไมไปทำงานได้ไม่กลัวโควิดหรอ? ทะเลาะกันใหญ่โตค่ะ แล้วก็มาพาลบอกว่าชีวิตเราถึงไม่มีอะไรดีขึ้นเพราะทำตัวแบบนี้ ต่างจากเขาที่เขาไปได้ดีกว่า
สรุปตอนนี้เราคุยกันในหัวข้ออะไร? ปัญหาเรื่องลูกใช่มั้ย? ทำไมพูดไปเรื่องอื่น แล้วลูกของเราเราต้องช่วยกันดูแลใช่มั้ย ไม่ใช่หน้าที่ของใครคนใดคนหนึ่ง
ปล.ตั้งแต่ก่อนเลิกหลังเลิกกันเราเป็นฝ่ายเลี้ยงดูลูกคนเดียวตลอด (เขาช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายซึ่งเราแชร์กัน)
เหนื่อยจังขอพื้นที่ระบายหน่อยนะคะ😔😔