ตอนนี้คือเราปะสบปันหาเกี่วยกับกานเรียนเรามากเลียค่ะ เราเรียนแพทย์สาดได้สามปีละและเราก่อมาเรียนที่ต่างปะเทดด้วย ตอนแลกก่อคิดว่าเราไม่แขงพาษาหลืป่าวแต่มาเรียนมาได้ไลยะหนื่งแล้วพอเราแขงพาษาก็แล้วแต่ยังเรียนไม่ได้อยู่ดีค่ะ เปรี่ยนวิธีเรียนก็แล้วแต่ยังไม่ดีขื้น เราก็คิดนะค่ะว่าอาดจะไม่ไช่ทางเราหลือป่าววะ แต่หันหลังไม่ได้แล้วไง ก็เลียจะสู้ต่อ พอเราสู้เตัมที่ก็มีอุประสัก คือเราชอบปรวดหัวมากกก(ปรวดเหนือนสมองจะทะลุออกจากหัวเราเลีย)เลียค่ะ ตอนอยู่ที่บ้านนี้ปรวดหัวทุกวันที่มีแสงแดดเลียก็ว่าได้(พอเราอย้ายมาเรียนที่นี้อากานเจ็บหัวเราก็หายไป ปรวดสะเพาะช่วงที่เราเครียด โดยเฉพาะช่วงสอบ) ต่อจากกานปรวดหัวแล้วสมองก็มีปันหาเกรี่ยวกับความจำ แบบว่าเราอ่านไปแล้ว แล้วเรากับมาอ่านอีกครั้ง3-4รอบก่อจำไม่ได้ ไปสอบผนออกมาคือเหนือนเราไม่เคียได้อ่านบดเรียนมาสอบเลีย ไม่รู้อะไรเกรี่ยวกับข้อสอบเลีย ตอนนี้คืเราไม่รู้จะทำอะไรแล้ว ดูเหนือนว่าเราอาดจะเรียนไม่จบด้วยช้ำ อยากกับบ้านมาก ก็กลัวคนข้างบ้านเขาว่าเราติดผู้บ้างไรบ้าง เราก็เป็นลูกคนโตด้วยก็อยากไห้พ่อแม่ได้เพึ่งพาในอยามแถ่เถ้าไรอี้ แต่หันมาดูตัวเองแล้วเหนื่อยมากกกเลียค่ะ