"พายุหน้าหนาวเป็นเหตุ แรคคูนตัวแสบ แอบงัดเข้าบ้าน"
:
ในวันที่รัฐหลุยส์เซียน่า สหรัฐอเมริกาต้องเผชิญกับภาวะอากาศหนาวแบบสุดขั้ว ไม่เพียงแค่มนุษย์เท่านั้นที่ได้รับผลกระทบ สัตว์ป่าต่างๆก็ต้องหาทางหลบหลีกภัยหนาวนี้ด้วยเช่นกัน
_________
แรคคูน คือตัวอะไร?
:
แรคคูน เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่ง กระจายพันธุ์ไปทั่วในทวีปอเมริกาเหนือและอเมริกากลางในหลายพื้นที่ทั้งในป่าหรือแม้แต่ชุมชนของมนุษย์ เป็นสัตว์ที่ใช้เท้าหน้าได้อย่างคล่องแคล่ว ปีนต้นไม้เก่ง ทำรังอยู่บนต้นไม้ นอนตอนกลางวันและออกหากินตอนกลางคืน มีความยาวลำตัวราวๆ 2 ฟุต มีหางเป็นพวงแถบสีขาวสลับดำคาดเป็นปล้องๆขนตามลำตัวสีน้ำตาลปนเทา ใบหน้าสีขาวมีแถบสีดำคาดจากตาไปเป็นแถบตลอดแก้ม แลดูคล้ายเหมือนโจรสวมหน้ากาก ขึ้นชื่อเรื่องความฉลาดและซุกซน หลายคนอาจจะรู้จักแรคคูนมาบ้างแล้วจากคาแรคเตอร์หัวขโมยสุดกวน สู่การเป็นหนึ่งในฮีโร่ผู้พิทักษ์จักรวาลในภาพยนตร์ Guardians of the Galaxy
ภาพจำลองแรคคูนจาก google 3D
_________
เช้าวันถัดมาหลังจากคืนอันเย็นยะเยือก โจ(สามี)นอนไม่หลับมาทั้งคืนเพราะได้ยินเสียงเดินกุกกักบนห้องใต้หลังคาตอนแรกโจคาดเดาว่าเป็นกระรอก แต่เมื่อออกไปดูด้านนอกจึงพบกับช่องลมที่เป็นแผ่นเหล็กถูกงัดจนเปิดอ้า หากเป็นกระรอกที่มีพลังงัดมากขนาดนั้น ก็คงจะเป็นกระรอกสายนักเพาะกายแน่ๆ เราสองคนได้แต่คาดเดาไปต่างๆนานาแต่ไม่คิดเลยว่าจะเป็นเจ้าแรคคูน ช่องลมตรงนั้นเป็นช่องเดียวที่สามารถปีนป่ายขึ้นไปได้เพราะอยู่ติดกับกล่องคัทเอาท์เราจึงรีบหาทางปิดช่องลมให้แน่นหนา เพราะถ้าปล่อยไว้น้องจะกลับมาใช้เป็นรัง และด้วยความซนของเขาอาจทำลายระบบต่างๆในห้องใต้หลังคาได้ หลังจากนั้นทั้งวันเราก็ใช้ชีวิตปกติ จนกระทั่งตกช่วงกลางคืน ซึ่งเป็นช่วงออกหากินของแรคคูน เราเริ่มได้ยินเสียงกุกกักบนห้องใต้หลังคาอีกแล้ว แรคคูนตัวนั้นยังไม่ได้ออกไปไหน เราปิดช่องลมขังน้องให้นอนอยู่บนนั้นมาทั้งวัน
โจรีบขึ้นไปบนห้องใต้หลังคาแต่ก็ไม่พบอะไรเพราะเจ้าแรคคูนแอบอยู่ตรงช่องลม โจจึงเปลี่ยนออกไปข้างนอก เปิดช่องลมอีกฝั่งและใช้ไม้ตีดังๆให้เกิดเสียงไล่เพื่อทำให้แรคคูนกลัวแล้ววิ่งออกไปทางช่องลมเดิม โจส่องไฟฉายจนไปเห็นหางสีขาวดำปล้องๆจึงแน่ใจว่านั่นคือแรคคูน เจอกับใครไม่เจอ มาเจอกับเจ้าแรคคูนตัวแสบ งานยากเข้าแล้วสิพวกเรา ไล่กันอยู่นานสองนานจนเท้าเราเริ่มแดงจากลมหนาวเพราะใส่รองเท้าแตะออกไป เลยเดินกลับเข้าบ้านเพื่อไปเปลี่ยนรองเท้า
ขณะที่เปิดประตูเข้าไปในบ้านนั้น สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น น้องแรคคูนตัวใหญ่มากกก ใหญ่เท่าหมาตัวอวบๆ ยืนสองขาทำหน้าฉงนอยู่กลางบ้าน กรี๊ดดดดดด... น้องแรคคูนหันมาผงะมองหน้าเรา ต่างคนต่างตกใจ น้องรีบซ่อนตัวใต้โซฟา เรารีบวิ่งขึ้นไปยืนบนเก้าอี้ (ในใจก็ถามตัวเองเหมือนกันนะว่าขึ้นมายืนบนเก้าอี้ทำไม แรคคูนนางปีนขึ้นบนหลังคาบ้านได้ ยืนบนเก้าอี้ยังไงก็หลบไม่พ้นอยู่ดี ฮ่าๆๆๆ) เรารีบตะโกนบอกโจว่าน้องอยู่ในบ้าน คงพยายามหาทางหนีทีไล่และปีนลงมาจากบันไดห้องใต้หลังคาพอดี โจเลยเปิดประตูหลังบ้านให้เป็นทางออก น้องแรคคูนก็ยอมจำนนเดินออกแต่โดยดีแบบกึ่งวิ่งกึ่งเดิน ทำหน้าตาเฉยตีเบลอเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราแอบมองก้นน้อง น่ารักดุ๊กดิ๊กเหมือนหมาพันธุ์คอร์กี้เลย ฮ่าๆๆๆ หลังจากนั้นโจจึงปิดช่องลมทุกช่องอย่างแน่นหนา และคิดว่าคืนนี้คงได้นอนหลับเต็มอิ่มสักที
คิดว่าเรื่องจะจบแค่นั้นแต่ไม่จบค่ะ ระหว่างที่ทิ้งตัวลงบนโซฟาเพื่อเตรียมพักผ่อนเพราะดึกมากแล้ว อยู่ๆก็ได้ยินเสียงกุกกักใต้ห้องหลังคาอีกครั้ง โจรีบขึ้นไปดูจึงพบกับเจ้าแลคคูนตัวเล็กที่กำลังวิ่งหลบเข้าไปในซอกหลืบที่น้องเจาะเข้ามา คาดว่าเป็นลูกของเจ้าตัวใหญ่ที่พึ่งไล่ออกไป ด้วยความเพลียและหมดหนทางจัดการแล้ว เหมือนกับว่าเรากำลังวางแผนสู้กับสายลับระดับโลก โจถามเราอยู่หลายรอบว่าทำยังไงดี สาวไทยอย่างเราคุ้นชินกับการเห็นข่าวปอเต็กตึ๊งช่วยชาวบ้านจับงู ก็เลยเอ่ยปากไปว่าให้โทรไปหาศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ป่า โจทำตามคำบอกทันที แต่ก็ถูกทางศูนย์ปฏิเสธเพียงเพราะว่าเจ้าแรคคูนนั้นอยู่ห้องใต้หลังคา ซึ่งถือว่าเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเจ้าของบ้าน จึงให้การช่วยเหลือไม่ได้ เรากับโจจึงตัดสินใจปิดรูขังน้องไว้คืนนี้ก่อน แล้วพรุ่งนี้ค่อยเอากับดักมาจับน้องไปปล่อย
เช้าวันต่อมาเรารีบวิ่งไปดูที่ช่องลมข้างกล่องคัทเอาท์ เป็นอันต้องอึ้งกับความสามารถของเจ้าแรคคูน งัดเข้ามาไม่ได้ก็ใช้วิธีแทะจนเปิดช่องเป็นรู คาดว่าเป็นแรคคูนตัวแม่ที่กลับมาแทะจากด้านนอกเพื่อช่วยลูกตัวเล็กออกไป เจอแบบนี้เข้า เราถือว่าประเมิณนักสู้มือเปล่าอย่างน้องแรคคูนต่ำเกินไปจริงๆ เราคนธรรมดาจะไปสู้อะไรกับหน่วยงานสายลับระดับโลกได้
เราคนธรรมดาเลยต้องออกไปซื้อตะแกรงเหล็กฉีกมาปิดช่องลมไว้ให้แน่นหนามากขึ้น เอาซี้! มาดูกันสิว่านักสู้มือเปล่าอย่างแรคคูนจะแน่แค่ไหน คิดเอาเองว่าคงต้องออกไปหาซื้อเครื่องตัดเหล็กมาก่อนนะถึงจะเข้ามาได้น่ะ
ถ้าคิดว่าแน่ก็ลองมางัดดู๊ววว... ตอนนี้เวลาผ่านไปหลายวันแล้ว ช่องลมนี้ก็ยังไม่มีร่องรอยงัดแงะใดใด ก็ถือว่าได้ผลอยู่เหมือนกันนะ ต้องเปลี่ยนทาร์เกตไปบ้านหลังใหม่แล้วสินะเจ้าสายลับแรคคูนตัวแสบ
_________
ข้อมูลเพิ่มเติมจาก: wikipedia
อ่านเหตุการณ์พายุหน้าหนาวที่รัฐหลุยส์เซียน่าได้ที่ลิงค์นี้:
https://www.facebook.com/240460602695828/posts/5099464143462092/?d=n
ฝากติดตามเพจที่จะมาแชร์ประสบการณ์สนุกๆแบบนี้ได้ที่:
https://www.facebook.com/jamjureejourney/ 
แรคคูนตัวแสบ แอบงัดเข้าบ้านที่อเมริกา
:
ในวันที่รัฐหลุยส์เซียน่า สหรัฐอเมริกาต้องเผชิญกับภาวะอากาศหนาวแบบสุดขั้ว ไม่เพียงแค่มนุษย์เท่านั้นที่ได้รับผลกระทบ สัตว์ป่าต่างๆก็ต้องหาทางหลบหลีกภัยหนาวนี้ด้วยเช่นกัน
_________
แรคคูน คือตัวอะไร?
:
แรคคูน เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่ง กระจายพันธุ์ไปทั่วในทวีปอเมริกาเหนือและอเมริกากลางในหลายพื้นที่ทั้งในป่าหรือแม้แต่ชุมชนของมนุษย์ เป็นสัตว์ที่ใช้เท้าหน้าได้อย่างคล่องแคล่ว ปีนต้นไม้เก่ง ทำรังอยู่บนต้นไม้ นอนตอนกลางวันและออกหากินตอนกลางคืน มีความยาวลำตัวราวๆ 2 ฟุต มีหางเป็นพวงแถบสีขาวสลับดำคาดเป็นปล้องๆขนตามลำตัวสีน้ำตาลปนเทา ใบหน้าสีขาวมีแถบสีดำคาดจากตาไปเป็นแถบตลอดแก้ม แลดูคล้ายเหมือนโจรสวมหน้ากาก ขึ้นชื่อเรื่องความฉลาดและซุกซน หลายคนอาจจะรู้จักแรคคูนมาบ้างแล้วจากคาแรคเตอร์หัวขโมยสุดกวน สู่การเป็นหนึ่งในฮีโร่ผู้พิทักษ์จักรวาลในภาพยนตร์ Guardians of the Galaxy
ภาพจำลองแรคคูนจาก google 3D
_________
เช้าวันถัดมาหลังจากคืนอันเย็นยะเยือก โจ(สามี)นอนไม่หลับมาทั้งคืนเพราะได้ยินเสียงเดินกุกกักบนห้องใต้หลังคาตอนแรกโจคาดเดาว่าเป็นกระรอก แต่เมื่อออกไปดูด้านนอกจึงพบกับช่องลมที่เป็นแผ่นเหล็กถูกงัดจนเปิดอ้า หากเป็นกระรอกที่มีพลังงัดมากขนาดนั้น ก็คงจะเป็นกระรอกสายนักเพาะกายแน่ๆ เราสองคนได้แต่คาดเดาไปต่างๆนานาแต่ไม่คิดเลยว่าจะเป็นเจ้าแรคคูน ช่องลมตรงนั้นเป็นช่องเดียวที่สามารถปีนป่ายขึ้นไปได้เพราะอยู่ติดกับกล่องคัทเอาท์เราจึงรีบหาทางปิดช่องลมให้แน่นหนา เพราะถ้าปล่อยไว้น้องจะกลับมาใช้เป็นรัง และด้วยความซนของเขาอาจทำลายระบบต่างๆในห้องใต้หลังคาได้ หลังจากนั้นทั้งวันเราก็ใช้ชีวิตปกติ จนกระทั่งตกช่วงกลางคืน ซึ่งเป็นช่วงออกหากินของแรคคูน เราเริ่มได้ยินเสียงกุกกักบนห้องใต้หลังคาอีกแล้ว แรคคูนตัวนั้นยังไม่ได้ออกไปไหน เราปิดช่องลมขังน้องให้นอนอยู่บนนั้นมาทั้งวัน
โจรีบขึ้นไปบนห้องใต้หลังคาแต่ก็ไม่พบอะไรเพราะเจ้าแรคคูนแอบอยู่ตรงช่องลม โจจึงเปลี่ยนออกไปข้างนอก เปิดช่องลมอีกฝั่งและใช้ไม้ตีดังๆให้เกิดเสียงไล่เพื่อทำให้แรคคูนกลัวแล้ววิ่งออกไปทางช่องลมเดิม โจส่องไฟฉายจนไปเห็นหางสีขาวดำปล้องๆจึงแน่ใจว่านั่นคือแรคคูน เจอกับใครไม่เจอ มาเจอกับเจ้าแรคคูนตัวแสบ งานยากเข้าแล้วสิพวกเรา ไล่กันอยู่นานสองนานจนเท้าเราเริ่มแดงจากลมหนาวเพราะใส่รองเท้าแตะออกไป เลยเดินกลับเข้าบ้านเพื่อไปเปลี่ยนรองเท้า
ขณะที่เปิดประตูเข้าไปในบ้านนั้น สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น น้องแรคคูนตัวใหญ่มากกก ใหญ่เท่าหมาตัวอวบๆ ยืนสองขาทำหน้าฉงนอยู่กลางบ้าน กรี๊ดดดดดด... น้องแรคคูนหันมาผงะมองหน้าเรา ต่างคนต่างตกใจ น้องรีบซ่อนตัวใต้โซฟา เรารีบวิ่งขึ้นไปยืนบนเก้าอี้ (ในใจก็ถามตัวเองเหมือนกันนะว่าขึ้นมายืนบนเก้าอี้ทำไม แรคคูนนางปีนขึ้นบนหลังคาบ้านได้ ยืนบนเก้าอี้ยังไงก็หลบไม่พ้นอยู่ดี ฮ่าๆๆๆ) เรารีบตะโกนบอกโจว่าน้องอยู่ในบ้าน คงพยายามหาทางหนีทีไล่และปีนลงมาจากบันไดห้องใต้หลังคาพอดี โจเลยเปิดประตูหลังบ้านให้เป็นทางออก น้องแรคคูนก็ยอมจำนนเดินออกแต่โดยดีแบบกึ่งวิ่งกึ่งเดิน ทำหน้าตาเฉยตีเบลอเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราแอบมองก้นน้อง น่ารักดุ๊กดิ๊กเหมือนหมาพันธุ์คอร์กี้เลย ฮ่าๆๆๆ หลังจากนั้นโจจึงปิดช่องลมทุกช่องอย่างแน่นหนา และคิดว่าคืนนี้คงได้นอนหลับเต็มอิ่มสักที
คิดว่าเรื่องจะจบแค่นั้นแต่ไม่จบค่ะ ระหว่างที่ทิ้งตัวลงบนโซฟาเพื่อเตรียมพักผ่อนเพราะดึกมากแล้ว อยู่ๆก็ได้ยินเสียงกุกกักใต้ห้องหลังคาอีกครั้ง โจรีบขึ้นไปดูจึงพบกับเจ้าแลคคูนตัวเล็กที่กำลังวิ่งหลบเข้าไปในซอกหลืบที่น้องเจาะเข้ามา คาดว่าเป็นลูกของเจ้าตัวใหญ่ที่พึ่งไล่ออกไป ด้วยความเพลียและหมดหนทางจัดการแล้ว เหมือนกับว่าเรากำลังวางแผนสู้กับสายลับระดับโลก โจถามเราอยู่หลายรอบว่าทำยังไงดี สาวไทยอย่างเราคุ้นชินกับการเห็นข่าวปอเต็กตึ๊งช่วยชาวบ้านจับงู ก็เลยเอ่ยปากไปว่าให้โทรไปหาศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ป่า โจทำตามคำบอกทันที แต่ก็ถูกทางศูนย์ปฏิเสธเพียงเพราะว่าเจ้าแรคคูนนั้นอยู่ห้องใต้หลังคา ซึ่งถือว่าเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเจ้าของบ้าน จึงให้การช่วยเหลือไม่ได้ เรากับโจจึงตัดสินใจปิดรูขังน้องไว้คืนนี้ก่อน แล้วพรุ่งนี้ค่อยเอากับดักมาจับน้องไปปล่อย
เช้าวันต่อมาเรารีบวิ่งไปดูที่ช่องลมข้างกล่องคัทเอาท์ เป็นอันต้องอึ้งกับความสามารถของเจ้าแรคคูน งัดเข้ามาไม่ได้ก็ใช้วิธีแทะจนเปิดช่องเป็นรู คาดว่าเป็นแรคคูนตัวแม่ที่กลับมาแทะจากด้านนอกเพื่อช่วยลูกตัวเล็กออกไป เจอแบบนี้เข้า เราถือว่าประเมิณนักสู้มือเปล่าอย่างน้องแรคคูนต่ำเกินไปจริงๆ เราคนธรรมดาจะไปสู้อะไรกับหน่วยงานสายลับระดับโลกได้
เราคนธรรมดาเลยต้องออกไปซื้อตะแกรงเหล็กฉีกมาปิดช่องลมไว้ให้แน่นหนามากขึ้น เอาซี้! มาดูกันสิว่านักสู้มือเปล่าอย่างแรคคูนจะแน่แค่ไหน คิดเอาเองว่าคงต้องออกไปหาซื้อเครื่องตัดเหล็กมาก่อนนะถึงจะเข้ามาได้น่ะ
ถ้าคิดว่าแน่ก็ลองมางัดดู๊ววว... ตอนนี้เวลาผ่านไปหลายวันแล้ว ช่องลมนี้ก็ยังไม่มีร่องรอยงัดแงะใดใด ก็ถือว่าได้ผลอยู่เหมือนกันนะ ต้องเปลี่ยนทาร์เกตไปบ้านหลังใหม่แล้วสินะเจ้าสายลับแรคคูนตัวแสบ
_________
ข้อมูลเพิ่มเติมจาก: wikipedia
อ่านเหตุการณ์พายุหน้าหนาวที่รัฐหลุยส์เซียน่าได้ที่ลิงค์นี้: https://www.facebook.com/240460602695828/posts/5099464143462092/?d=n
ฝากติดตามเพจที่จะมาแชร์ประสบการณ์สนุกๆแบบนี้ได้ที่: https://www.facebook.com/jamjureejourney/