ในลำดับนั้นสมเด็จพระผู้ทรงพระภาค ก็เสด็จพระพุทธดำเนินไปสู่กรุงราชคฤหอีกเล่า เสด็จสถิตย์ณะพระเวฬุวันมหาวิหาร
 
     แลในกาลครั้งนั้น ยังมีเศรษฐีผู้หนึ่งอยู่ณะเมืองราชคฤห์ แลเศรษฐีนั้นลงเล่นน้ำในคงคา จึงให้ขึงซึ่งข่ายเปนรั้วล้อมในท่าที่ตนอาบน้ำนั้น เพื่อจะป้องกันอันตรายต่างๆ ขณะนั้นได้มีจันทน์แดงต้นหนึ่งบังเกิด​อยู่ใกล้ฝั่งข้างเหนือน้ำ ๆ เทราะรากก็โคนลงล่องลงมาตามกระแสน้ำเชี่ยวกระทบซึ่งสิลาก็หักทำลายเปนท่อนน้อยใหญ่ กระจัดกระจายออกเปนหลายท่อน แลท่อนหนึ่งนั้นเปนปุ่มแตกออกมีประมาณเท่าทะนนกระทบเสียดสีก้อนสิลาจนเกลี้ยงกลมเปนอันดี มีตะไคร่น้ำหุ้มห่อโดยรอบ ไหลลงมาข้องอยู่กับข่ายซึ่งขึงกั้นในที่นั้น 

     เศรษฐีได้ทัศนาการ จึ่งถามชนบริสัทของตนว่านั่นคือสิ่งอันใด? ได้ฟังว่าเปนปุ่มไม้จึ่งได้นำเอาขึ้นมาแล้ว จึงให้คนใช้เอาพร้าถากเข้าดู ก็รู้ว่าเปนจันทน์แดงมีสีอันสุกสดเปนวิเศษหาค่ามิได้...




ที่มา : คลิก >>> VAJIRAYANA.ORG

     : พระปริวรรตใน สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส

     : Download ปฐมสมโพธิกถา ยมกปาฏิหาริยปริวรรต ปริจเฉทที่ ๒๒.txt <<< คลิก

     ๏ ปรารถนาประมาณผู้อ่านออก
     ยังระลอกคลื่นกระเพื่อมละเลื่อมใส
     สาธุชนล้นหล้าเมื่อคราใด
     พุทธเวไนยคราวนั้นละลานตา ๚ะ

     : ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๔