กาลเมื่อสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงกระทำปาฏิหารคมนาการ สู่ดาวดึงษ์เทวโลกครั้งนั้น มหาชนทั้งหลายซึ่งมาสโมสรสันนิบาตอยู่ในที่นั้น ก็เล็งแลดูพระพุทธสริรกายจนหายลับไปในเทวโลก ครุวนาดุจดวงศศิธรแลทิวากร อันอัสฎงคตลดลับเหลี่ยมพระสิเนรุคิรี แลชนทั้งหลายก็ชวนกันโสกีปริเทวนาการ โดยสารพระคาถาว่า ตโตนุ จิต์ตกุฏํ วา เปนอาทิ อธิบายความว่า ดังเราทั้งปวงปริวิตกสมเด็จพระบรมครู เสด็จขึ้นสู่บรรพตจิตรกูฏหรือไกรลาสกูฏ หรือคันธกูฏประการใด เราทั้งหลายบมิได้เห็นองค์พระศาสดาจารย์กาลบัดนี้...








     ที่มา : คลิก >>> VAJIRAYANA.ORG

     : พระปริวรรตใน สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส

     : Download ปฐมสมโพธิกถา เทโวโรหนปริวัตต์ปริจเฉทที่ ๒๔ <<< คลิก

     ๏ ปรารถนาบุรุษสุดประเสริฐ
     จะล้ำเลิศกว่านี้ ณ ที่ไหน
     เว้นพระสัพพัญญูบรมครูไว้
     พระพี่ใหญ่ผู้นี้สารีบุตร ๚ะ

     ๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๔