สำหรับกระทู้นี้เป็นการระบายความในใจทุกอย่างที่มี เพราะว่าเราเหนื่อยมากๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะเราทำผิดเอง เพราะความปสดส่วนตัวเอง เพราะความปสดของคนอื่น หรือเพียงเพราะความไม่ชอบส่วนตัวของคนอื่นก็ตาม *

*ปสด = ประสาทเเดก

เราอึดอัดกับการที่พ่อเเม่ชอบมาดูถูกเพียงเพราะต้องการให้เราเป็นคนในเเบบที่ท่านชอบ  ทุกอย่างเริ่มต้นจากการที่เขาดูถูกร่างกายของเราทั้งที่เค้าเป็นคนให้มาตั้งเเต่ยังเด็ก จนเราหุ่นดีขึ้นด้วยความพยายามในการเปลี่ยนตัวเองเพราะคำดูถูกของเขาเสมอ ตอนนั้นเรามั่นใจขึ้นมาก สนุกกับการเเต่งตัวขึ้นมาก กล้าโชว์มากขึ้น เคยคิดว่าจะไม่เเคร์คำพูดของเขาเเล้ว เเต่เขาก็มาดูถูกสไตล์การเเต่งตัวของเราต่อ ว่าดูไม่เเพง  เเต่งเพื่อหาผัว เรียกร้องความสนใจ ทั้งๆที่เราเเต่งเเค่เพราะเราสนุกเเละมั่นใจในร่างกายของตัวเอง ล่าสุดพ่อเราพูดว่า"อาชีพในอนาคตรู้เลยว่าไม่พ้น" เเม่เราก็ทำเป็นพูดข่มเราด้วยการทำเป็นพูดกับพี่น้องผู้ชายเราเรื่องหนังโป้ เเละยอมให้พวกพี่น้องผชพูดจาไม่ให้เกียรติเรา เรารู้สึกเเย่มาก เรารู้สึกเเค้น เรารู้สึกตรรกะชีวิตเรามันปสดไปหมด เราคงไม่สามารถสนุกกับตัวเองได้ ไม่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้ ไม่สามารถมั่นใจในตัวเองได้อีกต่อไป

เรื่องเรียนเรื่องงานก็เป็นอีกเรื่องที่อึดอัด เรารู้สึกว่าตัวเองคงไม่เก่ง ไม่ดีสักอย่าง เราเรียนสายงานอาร์ตค่ะ เรารู้สึกว่าไม่มีใครชอบสไตล์งานเราเลยค่ะ เพื่อนคนอื่นทำงานกี่อันก็เเมสตลอด ในขณะที่งานเราไม่เคยเเมสเลยสักที ไม่เคยได้รับคำชมจากคนรอบข้างเลย เราเลยนึกไม่ออกว่าตัวเองจะทำอะไรได้ ไม่รู้สึกเลยว่ามันจะมีวันที่เป็นของเรา ทั้งๆที่พยายามตั้งใจทำมากๆ อาจเป็นเพราะเราคาดหวังมากไปด้วย

เรื่องความรักก็ไม่ค่อยมีไร เราก็ปสดเองนิดหน่อย คือเราเเอบชอบเพื่อน เเต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เลือกที่จะมูฟออนเเล้ว เเละคิดว่าตัวเองคงอาภัพเรื่องรักด้วย เราคงไม่มีเสน่ห์พอให้ใครมาชอบ เเต่ก็ปลงเเล้ว
เเค่นั้น


*เเค่มาระบายความรู้สึกเฉยๆ รู้สึกดีมากที่ได้เรียบเรียงออกมา สบายใจขึ้นกว่าที่คิดไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ถูกหรือผิด จะด่าจะว่าจะเตือนสติได้ค่ะ*