ถึงจะจ่ายหลังสร้างเสร็จก็เถอะ ก็คือจ่ายเหมือนกัน 

เท่ากับเอกชน เสียค่าดอกเบี้ยไม่เท่าไหร่ กับค่าวางระบบ แต่ได้เก็บเงินยาวถึงสามสิบปี

คิดง่ายๆ เอาแค่สายสีเหลือง สีชมพู  รัฐบาลจ่ายค่าก่อสร้าง ค่าเวนคืนให้ หลังสร้างเสร็จ 

หักลบแล้ว เท่ากับ BTS ลงทุนค่าดอกเบี้ย ค่าระบบ ประมาณห้าหมื่นล้าน กับสองสายนี้ที่ยาวมากๆ ผ่าชุมชนใหญ่ใน กทม.

ไม่ต้องนับค่าโดยสารที่ BTS จะได้จากสัมปทานสามสิบปีหรอก  เอาแค่สร้างเสร็จ พื้นที่โฆษณา VGI เพิ่มขึ้นสองเท่าทันที

อย่างน้อยราคาหุ้น VGI ต้องเพิ่มขึ้นไปสี่ห้าบาทล่ะ  BTS ถึอหุ้น VGI อยู่ประมาณ 5,000 ล้านหุ้น  เงินเพิ่มขึ้นทันที 20,000 ล้าน

เท่ากับ เสียเงินลงทุนรถไฟฟ้าสองสาย เกือบเจ็ดสิบกิโลเมตร ไปแค่ 30,000 ล้าน  กับการเก็บกิน 30 ปี ยังไม่นับปันผลจาก VGI ที่จะเพิ่มขึ้น

มิน่า สายสีส้ม BTS ถึงอยากได้มากๆ  กำไรเห็นๆ  

ทีนี้ปัญหาคือ ถ้า BTS ได้สายสีส้ม จะควบคุมระบบรถไฟฟ้าในกรุงเทพฯถึง 70%  อำนาจต่อรองกับรํฐบาลก็สูงขึ้น แม้จะหมดสัมปทาน รัฐบาลก็ไม่เชี่ยวชาญในการเดินรถ ต้องจ้าง BTS ต่ออยู่ดี ทีนี้จะเรียกค่าบริหารเท่าไหร่ก็ต้องจ่าย  แต่ถ้ามีบริษัทอื่นที่เชี่ยวชาญด้านการเดินรถมาแข่งขัน ก็อาจทำให้ BTS ลดอำนาจต่อรองลงไป สาเหตุนี้ไหม ที่รัฐบาลจึงอยากให้ BEM เติบโตมีอัตราการบริหารจัดการระบบรถไฟฟ้า ใกล้เคียงกับ BTS  ( คล้ายๆ ระบบมือถือ ที่ไม่ให้ใครครอบงำตลาด)

ถ้าอย่างนั้น รัฐบาลก็ลงทุนสร้างสายสีส้มเองเลยสิ  ทำมาตั้งครึ่งแล้ว อีกครึ่ง ก็ทำต่อไปเองเลย เสร็จแล้วจะจ้างใครมาบริหารก็ได้ ไม่ต้องมาวุ่นวายฟ้องร้องกันแบบตอนนี้