คือเริ่มจากวันคริสมาสที่โรงเรียนจัดงานเเล้วเราต้องรีบกลับก่อนเเต่ด้วยความที่คุณเเม่มารับช้าเพราะทะเลาะกับพี่อยู่ เราเลยนั่งรอเเม่อยู่ในอาคารแล้วแฟนเก่าของเราเดินมาเจอเรา เเล้วมานั่งด้วย เเต่ด้วยความที่เราโทรกับเเม่อยู่เราเลยบอกว่างั้นก็เงียบถ้าจะนั่ง ในระหว่างที่เเฟนเก่าเรานั่งเงียบแล้วเราโทรกับเเม่อยู่เพื่อนๆของเราก็กำลังเดินมาหาเรา เราเลยบอกภาษาปากว่าออกไปก่อน เพราะเเม่เรากำลังโมโห เเล้วเพื่อนเราก็เดินออกไป พอแม่เรามารับเราเลยกลับก่อนเพื่อนๆ ตอนเเรกเราไม่คิดอะไรเพราะไม่มีใครพูดอะไรแต่พอเดือนมกราคมเพื่อนเราก็เริ่มถามเรื่องเเฟนเก่าที่มานั่งด้วยเราเลยตอบด้วยความจริงใจตามความจริง เเต่เพื่อนของเราก็เหมือนพูดกดดันว่าจะให้เราผิด เราเลยเถียงในเรื่องที่เป็นความจริง เเต่ด้วยความที่กลุ่มเรามีคนเยอะเพื่อนๆเลยมักจะเข้าข้างคนที่ตัวเองสนิท สิ่งที่เราช็อคมากกว่านั้นคือเพื่อนสนิทของเราไม่พูดอะไรซักคำทั้งๆที่รู้ความจริง
เราเลยเลือกที่จะเงียบเพราะถึงเราเถียงยังไงคงไม่ชนะเราควรจะทำยังไงต่อกับเพื่อนๆ