คือเรามีเงินอยู่ประมาณนึงค่ะ เเล้วเราก็ตั้งใจจะซื้อของอย่างนึงที่เราอยากได้มากๆในวันเกิด พอถึงวันเกิดเรามีเงิน เราเลยใช้เงินก้อนนั้นซื้อค่ะ จะบอกว่าเงินก้อนนี้ญาติให้มาเนื่องในวันเกิดค่ะ เเต่พอเราซื้อพ่อเราก็บ่นตลอดวันนั้นเลยค่ะ บอกว่าบ้านจนบ้าง บอกว่าเราใช้เงินเหมือนคนรวยบ้าง ทั้งที่เราใช้เงินซื้อเเค่สิ่งนั้น เราก็เเค่อยากให้ของขวัญวันเกิดตัวเอง เเต่พ่อก็พูดตลอดเลยค่ะ เอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นที่เขาเก็บเงินเเล้วมีเงินให้พ่อเเม่ยืม เเล้วบอกว่าอายนู้นอายนี่ ทั้งที่ความจริงบ้านเราก็ไม่ได้จน พ่อยังทุ่มเงินกับคนรอบตัวอยู่เลยค่ะ เดี๋ยวให้เงินคนนั้นคนนี้ บางทีก็เอาเงินไปทำในสิ่งที่ไม่ได้มีประโยชอะไรเหมือนที่เขาเอามาด่าเรา เขาพูดจนเรารู้สึกผิดอ่ะค่ะ เราพยายามเงียบ เเต่สุดท้ายก็ไม่ไหวเลยค่ะ เราเถียงกับเขาอยู่พักนึงเพื่อพยายามให้เขาหยุดพูด เเม่ก็ประสมโรงบอกว่าพูดไปก็ไม่มีประโยชหรอกพูดหูซ้ายทะลุหูขวา พ่อก็พูดต่อไม่หยุด พอกลับมาถึงบ้าน เขาก็ตัดพ้อเรื่องความตุย พูดว่าถ้าเขาไม่อยู่ เราจะไปเป็นคนข้างถนนหรือคนเก็บขยะก็ตามใจ คือเราไม่รู้เลยค่ะ ว่าเราจะทนกับเขาได้ขนาดไหน เราเองก็ไม่อยากจะเถียงหรืออะไรกับเขา เพราะไม่อยากให้เขาเครียดจนเสียสุขภาพ เเต่บางทีมันก็ไม่ไหวจริงค่ะ เเล้วเรื่องนี้เราก็คิดว่าเราคิดมาดีเเล้วที่จะซื้อ มันเป็นโอกาศพิเศษที่เราอยากจะใช้เงิน เราควรจัดการกับอารมความรู้สึกของตัวเองยังไงดีคะ