มีอยู่วันหนึ่งค่ะ พี่จอดรถใช้ให้ลงไปซื้อข้าวมันไก่ให้มันหน่อยไอ้เราก็ง่วงเเล้วก็ขี้เกรียจค่ะ ทำเป็นโมโหฝุดฟิดเออไปซื้อให้ก็ได้ก็ลงรถปิดประตูเเล้วรีบเดินไปสั่งข้าวมันไก่ที่ร้านคือร้านอยู่ทางข้างหลังที่เราจอดรถ ก็ไปสั่งอย่างมันใจเลยค่ะ ''เอาข้าวมันไก่กล่องนึงค่ะ'' คนขายผู้หญิงก็บอกว่า''ร้านข้าวมันไก่อยู่ข้างๆจ้ะ'' เราก็เหมือนพึ่งได้สติมองไปรอบๆร้าน เออนี้มันร้านขายก๋วยเตี๋ยวนี้หว่า ระหว่างทางที่เดินมาเราเบลอใช่มั้ย




อีกเรื่องนึงค่ะ

             ตอนสมัยอยู่มัธยม จะนั่งรถตู้โดยสารไปโรงเรียนทุกวันเเล้วเป็นคนที่รักการฟังเพลงติดการฟังเพลงมากๆค่ะ ก็จะพกหูฟังมาเสียบโทรศัพท์บนรถเพื่อฟังเพลงระหว่างทางด้วย เพลงที่ฟังก็อย่างร็อคเเละมันส์จนเเทบจะโยกหัวเลยค่ะ เป็นพวก เมทัล ร็อค อัลเทนนาทิฟ สากล  เปิดเเต่เพลงโปรดๆเเล้วก็เพิ่มเสียงดังๆเเล้วก็มีเด็กโรงเรียนเดียวกับเราขึ้นมา 2-3คนด้วย เเล้วคนอื่นๆอีกเเทบจะเต็มรถเลยพอถึงป้ายโรงเรียนเราก็ลงมาเเบบไม่มีไรเกิดขึ้นพออีกวันต่อมา เพื่อนก็มาเล่าให้ฟังว่า มีรุ่นพี่เจอเราบนรถตู้ เขาบอกว่าเราเสียบหูฟังฟังเพลงเเล้วเปิดลำโพงโทรศัพท์ไปด้วย-0- ตูจะบ้าค่ะ คือเราเสียบหูฟังไม่สนิท มันเลยได้ยินทั้งในหูฟังเเล้วข้างนอกด้วย โอ้ยยยยยน่าจุดนั้นฟังเเล้วช็อคตัวเองอยากจะบ้าตายเเล้วถ้าเราเปิดเพลงเเบ๊วๆใสๆ เหมือนคนทั่วไปฟังกันจะไม่เท่าไหร่นะ อันนี้มาอย่างโหด เเนวว๊ากไรงี้ เเล้วเราก็จำได้ว่ามันมีอยู่เพลงนึงล่ะที่เราเปิดวันนั้นด้วยทำให้เราไม่ค่อยกล้าที่จะฟังเพลงนั้นอีกเลยค่ะ ฟังเเล้วมันนึกถึง เเล้วก็โคตรอายเลย ที่จริงก็มีเรื่องหน้าอายอีกเยอะเเต่เรื่องนี้ที่สุดของเราเเล้วค่ะ นับจากนั้นก็เข็ดมาโดยตลอด ทุกครั้งที่ฟังจะเช็คตลอดว่าเสียบเเน่นมั้ย หรือบ้างที่ฟังๆอยู่ก็จะระเเวงคอยเอาหูฟังอีกข้างออกค่ะว่า เสียงมันดังออกมารึเปล่า555555