ชอบ ผช คนนึง เวลาคร่าวๆประมาณ 4-5 ปีได้ ในความรู้สึกเรา เราว่าเค้ารู้ว่าเราชอบเค้า ช่วง2-3ปีแรก
เค้าจะหลบเลี่ยงหลีกห่างจากเรา ง่ายๆคือ ไม่พูด ไม่คุย
ไม่เข้าใกล้ ตอนนั้นเสียใจนิดๆ เวลาก็ผ่านไปพร้อมกับใจเราที่แข็งแรงขึ้นยอมรับความเป็นจริงมากขึ้น แต่ระหว่างทางเราไม่เคย ทักเฟส หรือไปวุ่นวาย กับเค้าเลย เรารักษาระยะห่างในการชอบเค้าตลอด จนมาปีที่5 ที่เราชอบเค้าอยู่นะแต่ความรู้สึกมันเฉยแบบเฉยมากๆ ปีนี้เราสังเกตได้ถึงความแปลกบางอย่าง อยู่ๆ ผช  คนนี้พยายามเหมือนจะเปิดบทสนทนากับเรา ประมาณ 3-4ครั้งมั้ง เเต่ด้วยความที่ภาพจำของเค้าในใจเรามันมีแต่ตอนที่เค้า หลบหลีกเลี่ยงไม่คุยกับเรา ทำให้เราเลือกที่จะเงียบใส่ไม่ได้ตอบบทสนทนาเค้าไปส่วนนึงเราไม่รู้ว่าควรพูดกับเค้าแบบไหนเพราะตลอดมาเราไม่เคยแม้แต่จะได้พูดกับเค้าเลยเพราะเค้าหลบเราตลอด เป็นเพื่อนกันในเฟส เราก็เป็นคนขอ เเล้วเราก็ลบเค้า แล้วก็ขอใหม่ เค้าก็รับ บ้าดีเหมือนกัน เเต่ก็ต่างคนก็ไม่ได้กดไลน์หรือติดต่อกันคือน่าจะมีไว้เฉยๆละมั้ง จนไม่กี่วันที่ผ่านมาเค้าขึ้นสถานะว่ามีแฟนแล้ว
แปลกอย่างนึงคือ เราไม่ได้รู้สึกสึกเสียใจเลยแม้แต่นิดเดียว น้ำตาสักหยดก็ไม่มี แต่เสียดายคืออย่างน้อยน่าจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้แต่ก็ไม่มีโอกาสได้ปรับความเข้าใจเลย เเต่ถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าเค้าจะเกลียดเรามั้ย