มีคำถามมาปรึกษาอย่างหนักเลยค่ะ เราและคนภายในบ้านแทบจะเป็นโรคประสาทอยู่แล้วค่ะ
คือเรื่องมันเริ่มมาที่ว่าลุงเราเคยขี่รถมอไซค์ล้มเมื่อหลายปีก่อนและรักษาหายเรียบร้อยแล้วค่ะ แล้วคราวนี้เขาก็กลับไปทำงาน เห็นว่าเจอสาวเวียดนามเขาเอาบุหรี่เวียดนาม ซื้อมาเป็นแพ็คๆ ให้ลุงเรา จนมีวันนึงลุงเป็นอะไรก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ เพราะช่วงนั้นเราไม่ได้เรียน และอาศัยอยู่ที่นี่ตอนเกิดเรื่อง ลุงเราเกือเป็นอัมพึกอัมพาต จนกายภาพบำบัดหายค่ะ กำมาเดินได้นิดๆหน่อยจนหลายปีเข้ามาแล้วค่ะ
และตอนนี้เขาสามารถ เดินได้ใช่มั้ยยค่ะ งานบงงานบ้าน เขาไม่คิดจะทำอะไร วันๆเอาแต่กินกับนอนและสูบบุหรี่ ถ้าซื้อเป็นซองๆนะคะ วันนึงดูดเกือบครึ่งซอง จนตอนนี้คนในบ้านไม่ให้ดูดแล้วเพราะคนในบ้านอยากให้เขาหยุดค่ะ แต่เขาก็ไม่สนค่ะ เมื่อคนในบ้านไม่ให้ตังค?เขาไปซื้อ เขาก็ออกไปขอ คนแถวบ้าน จนคนในบ้านโดนมองไม่ีหมดแล้ว เผลอๆ ไม่ออกไปขอเงินคนอื่น ถ้าวันไหนเราออกไปเรียน แล้วเราเก็บเงินใส่กระปุกแล้วเอาไว้ในห้องนอน ลุงเราก็เข้ามาขโมยตังค์เราในห้องเพื่อเาไปซื้อบุหรี่ร้านที่เขาแบ่งขาย แล้วอีกอย่าง เหตุการณ์ต่ิมา เรากำลังนั่งร้องเพลงอยู่นอกห้องนอนตอนนั้น แม่เราหลับอยู่ในห้องนอน และกระเป๋าตังค์แม่ก็อยู่ในนั้น เขาก็จะเข้ามา แถมอีเรื่องก่อนหน้านั้น ก่อนจะถึงวันที่มาขโมยเงินแม่เราอ่ะ เราลืมวางกระเป๋าตังค์ไว้ที่โต๊ะเขาก็เดินมาจะหยิบตังค์ในกระเป๋าเรา เพราะคิดว่าเราไม่อยู่ตรงนั้น เลยไปหยิบ แต่เรา นั่งทำแผลอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง พอเราเห็น เขาก็บอกว่า ขอ 20 บาท เราก็เลยบอกว่าไม่ให้ เพราะเรารู้ว่าเขาจะเอาไปซื้อบุหรี่ ที่เราไม่อยากให้เขาสูบไม่ใช่อะไรนะ เพราะว่าเขานั่งสูบอยู่ที่ห้องครัว ถึงเขาจะเปิดประตูก็เถอะ แต่กลิ่นกับควันบางส่วนมันอยู่ในครัว แล้วในห้องครัว คือที่ของแมวเรามันกินแล้วนอนในนั้น แล้วทุกครั้งเขาก็มักจะสูบบุหรี่บ่อยตอนที่แมวเราอยู่ในครัว แล้วอีกอย่างที่สำคัญทั้งปอดแมวและปอดคนเรามันไม่ได้แข็งแรงขนาดนั้นมั้ย เราก็สงสารแมว แล้วก็หลานของลุงเราเอาง่ายๆก็เรานั่นแหละควันบุหรี่มันอันตรายมากสำหรับเราที่เราเคยเรียนมา ตัวเราเอง ก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว ปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกว่าคนในบ้านไม่คิดเอาเขาไปบ้านพักคนชราบ้างหรอ เราบอกไม่มีเลย ทั้งๆที่ลุงเราทำยายเราร้องไห้ไปหลายรอบแล้วลุงเรา บอกกับยายเราเขาจะไม่สูบบุหรี่แล้ว แต่ล่าสุดก็เดินออกไปขอเงินคนนอกบ้านมาซื้ออยู่ดี อยากให้เพื่อนคอมเม้น ให้คำแนะนำ หรือให้คำปรึกษาเราหน่อยนะคะ
ควรทำไงดีคะ ควรทำยังไงกับลุงเราดีคะ?
คือเรื่องมันเริ่มมาที่ว่าลุงเราเคยขี่รถมอไซค์ล้มเมื่อหลายปีก่อนและรักษาหายเรียบร้อยแล้วค่ะ แล้วคราวนี้เขาก็กลับไปทำงาน เห็นว่าเจอสาวเวียดนามเขาเอาบุหรี่เวียดนาม ซื้อมาเป็นแพ็คๆ ให้ลุงเรา จนมีวันนึงลุงเป็นอะไรก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ เพราะช่วงนั้นเราไม่ได้เรียน และอาศัยอยู่ที่นี่ตอนเกิดเรื่อง ลุงเราเกือเป็นอัมพึกอัมพาต จนกายภาพบำบัดหายค่ะ กำมาเดินได้นิดๆหน่อยจนหลายปีเข้ามาแล้วค่ะ
และตอนนี้เขาสามารถ เดินได้ใช่มั้ยยค่ะ งานบงงานบ้าน เขาไม่คิดจะทำอะไร วันๆเอาแต่กินกับนอนและสูบบุหรี่ ถ้าซื้อเป็นซองๆนะคะ วันนึงดูดเกือบครึ่งซอง จนตอนนี้คนในบ้านไม่ให้ดูดแล้วเพราะคนในบ้านอยากให้เขาหยุดค่ะ แต่เขาก็ไม่สนค่ะ เมื่อคนในบ้านไม่ให้ตังค?เขาไปซื้อ เขาก็ออกไปขอ คนแถวบ้าน จนคนในบ้านโดนมองไม่ีหมดแล้ว เผลอๆ ไม่ออกไปขอเงินคนอื่น ถ้าวันไหนเราออกไปเรียน แล้วเราเก็บเงินใส่กระปุกแล้วเอาไว้ในห้องนอน ลุงเราก็เข้ามาขโมยตังค์เราในห้องเพื่อเาไปซื้อบุหรี่ร้านที่เขาแบ่งขาย แล้วอีกอย่าง เหตุการณ์ต่ิมา เรากำลังนั่งร้องเพลงอยู่นอกห้องนอนตอนนั้น แม่เราหลับอยู่ในห้องนอน และกระเป๋าตังค์แม่ก็อยู่ในนั้น เขาก็จะเข้ามา แถมอีเรื่องก่อนหน้านั้น ก่อนจะถึงวันที่มาขโมยเงินแม่เราอ่ะ เราลืมวางกระเป๋าตังค์ไว้ที่โต๊ะเขาก็เดินมาจะหยิบตังค์ในกระเป๋าเรา เพราะคิดว่าเราไม่อยู่ตรงนั้น เลยไปหยิบ แต่เรา นั่งทำแผลอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง พอเราเห็น เขาก็บอกว่า ขอ 20 บาท เราก็เลยบอกว่าไม่ให้ เพราะเรารู้ว่าเขาจะเอาไปซื้อบุหรี่ ที่เราไม่อยากให้เขาสูบไม่ใช่อะไรนะ เพราะว่าเขานั่งสูบอยู่ที่ห้องครัว ถึงเขาจะเปิดประตูก็เถอะ แต่กลิ่นกับควันบางส่วนมันอยู่ในครัว แล้วในห้องครัว คือที่ของแมวเรามันกินแล้วนอนในนั้น แล้วทุกครั้งเขาก็มักจะสูบบุหรี่บ่อยตอนที่แมวเราอยู่ในครัว แล้วอีกอย่างที่สำคัญทั้งปอดแมวและปอดคนเรามันไม่ได้แข็งแรงขนาดนั้นมั้ย เราก็สงสารแมว แล้วก็หลานของลุงเราเอาง่ายๆก็เรานั่นแหละควันบุหรี่มันอันตรายมากสำหรับเราที่เราเคยเรียนมา ตัวเราเอง ก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว ปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกว่าคนในบ้านไม่คิดเอาเขาไปบ้านพักคนชราบ้างหรอ เราบอกไม่มีเลย ทั้งๆที่ลุงเราทำยายเราร้องไห้ไปหลายรอบแล้วลุงเรา บอกกับยายเราเขาจะไม่สูบบุหรี่แล้ว แต่ล่าสุดก็เดินออกไปขอเงินคนนอกบ้านมาซื้ออยู่ดี อยากให้เพื่อนคอมเม้น ให้คำแนะนำ หรือให้คำปรึกษาเราหน่อยนะคะ