** ขอเรียกกระทู้นี้ว่าเป็นกระทู้แบ่งปันประสบการณ์อาร์มี่ level 1 นะคะ แต่ขออนุญาตตั้งเป็นกระทู้คำถามเนื่องจากยังไม่ได้ยืนยันตัวตนค่ะ**
  
สืบเนื่องจากเราได้ย้อนไปฟังเพลงเก่าๆ ของบังทันค่ะ แล้วเจอเพลง first love https://youtu.be/vHGZaUN2NZ4 ฟังไปเรื่อยๆ พร้อมอ่านซับ เราร้องไห้น้ำตาไหลเลย ซึ่งก็ไม่เคยคิดว่าเหมือนกันว่าชีวิตนี้จะมาเสียน้ำตาให้เพลงแร๊พ

First love เป็นเรื่องราวของเด็กผู้ชาย กับรักแรกซึ่งก็คือเปียโน มีท่อนที่บอกว่า "ถ้าไม่มีเปียโน ชีวิตไม่เหลืออะไรแล้ว" เสียงที่ยุนกิแร๊พ เราฟังแล้วเจ็บปวดตามไปด้วยค่ะ เราก็เลยรู้สึกว่ายุนกิเป็นคนนึงที่สื่ออารมณ์ผ่านการแร๊พได้ดีมากๆ เราฟังเพลงอื่นๆ อย่างเช่น so far away หรือ the last ก็ร้องไห้เหมือนกัน

ส่วนการแร๊พในอารมณ์อื่นๆ ของยุนกิ เช่น Mic drop หรือ เพลง Fire เราฟังแล้วรู้สึกแบบ แร๊พโครตกวนตีนเลย ยิ่งพอบวกกับคำแปลของท่อนนั้นนี่แบบ...

เพลงด่าแอนตี้ก็มีนะคะ อย่าง Daechwita หรือ what do you think เวลาองค์อากัสดีประทับ เขาจะชอบแร๊พไปหัวเราะเย้ยหยันไป อ่านซับแล้วอย่าว่าแต่แอนตี้เลยค่ะ อาร์มี่ก็สะเทือนเหมือนกัน ถ้าให้เหมาะกันเทรนในทวิตไทยสองสามช่วงนี้ ก็คงต้องเรียกว่า ยุนกิเป็นแร๊พเปอร์ปากแจ๋ว คนหนึ่ง

ปล.1 ตอนนี้ยังไล่ฟังเพลงเก่าๆ บังทันได้ไม่ครบเลยค่ะ ใครมีเพลงอื่นๆ แนะนำบอกได้เลยนะคะ
ปล. 2 ฝากสตรีม Daechwita ด้วยค่ะ 😄 https://youtu.be/qGjAWJ2zWWI