เพลงนี้ซูก้าแต่งให้เพื่อนรักสมัยอยู่ daegu และเป็นคนที่เคยสัญญาว่าจะไปท่องโลกกว้างดวยกัน แต่เพื่อนคนนี้ติดยาโดนคดีจนต้องเข้าคุก ช่วงยุนกิเข้ามาอยู่ในโซล ก็ไม่ได้ติดต่อกัน จนวันหนึ่งพ่อแม่ของเพื่อนโทรมาบอกว่าเพื่อนโดนจับแล้วนะ จนกระทั่งเพื่อนคนนี้ออกจากเรือนจำ(ติดอยู่ 3 ปี) แล้วก็ยุนกิใช้คำว่า 'ยังจำเต้าหู้ในวันนั้นได้ '(คนเกาหลีจะให้เต้าหู้กับคนที่ออกจากเรือนจำ) ซึ่งมันหมายถึงว่า ยุนกิดีใจแค่ไหนที่เพื่อนออกจากเรือนจำแล้ว แต่เพื่อนก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเหมือนไม่ใช่คนเดิมเพราะเจ้าตัวกำลังดำดิ่งลงความมืดมิด ยุนกิใช้คำว่า 'ถลำลึกลงไปในนรก' หรือก็คือติดยาจนกู่ไม่ขึ้นแล้ว แถมยังมาชวนยุนกิเสพยาอีก ก็เลยเป็นเหตุผลให้ทั้งรักและก็ทั้งเกลียดเพื่อนคนนี้ มันเหมือนกับว่าอยากเกลียดแต่เกลียดไม่ลงเพราะมีแค่คนนี้ที่เป็นเพื่อน(และยุนกิเป็นคนที่มีเพื่อนน้อยมากๆ มีตอนนึง member คุยกันถึงเรื่องเพื่อนยุนกิได้ยินก็บอกว่าคงจะรู้สึกดีมากๆเลยสินะถ้าหากว่ามีเพื่อนรุ่นเดียวกัน)

   

  เพราะฟังเพลงและอ่านความหมายไปด้วยน้ำตาก็ไหลออกมาแบบไม่รู้ตัวเลย เพราะรับรู้ได้ว่ายุนกิใส่ความรู้สึกทั้งหมดลงในเพลง ความรู้สึกที่มี (คิดถึง รัก เกลียด )ทั้งรักและทั้งเกลียดและกลัวแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคิดถึงเหมือนเดิม 😭😭😭😭 มันทำให้เรารู้เลยว่าสังคมชีวิตของยุนกิในวัยเด็กอยู่ในที่อโคจรมาก แต่ยุนกิเหมือนเพชรที่อยู่ในตม รู้ว่าอะไรถูกอะไรผิดก็เลยเลือกเดินทางที่ถูกแต่พอมองกลับไปดูเพื่อนรักของตัวเองที่เดินทางตรงกันข้ามก็เลยกลับไปหวนคิดว่าถ้าหากเราห้ามเขาเขายังจะเป็นเพื่อนเราเหมือนเดิมไหมเขาคงจะไม่เปลี่ยนไป😭😭😭😭

(เพิ่มเติมเพื่อนคนนี้คงจะเป็นหนึ่งในเพื่อนที่ร่วมทำวง DTown กับยุนกิ)