เรื่องเริ่มเมื่อ1ปีที่แล้ว
ที่เราเจอปัญหาชีวิต แล้วเครียดมากปรึกษาใครไม่ได้
ตอนนั้นเราหาทางออกไม่ได้ จัดการอารมณ์ไม่ได้และสติหลุด เป็นครั้งแรกที่ร้องไห้โวยวายเสียงดัง ใช้กำลังทุบรถ หยิกตัวเองตีตัวเองทำให้ตัวเองเจ็บ เป็นการทะเลาะกับแฟนในที่สาธารณะ(ในเขตสนามบิน)
พอเคลียร์สถานการณ์ได้ ก็ไปต่อที่ร้านอาหาร คราวนี้สติหลุด หยิบขวดเบียร์ฟาดแตกกลางร้าน ร้องไห้โฮพูดไม่รู้เรื่อง ไม่มีแรง ทิ้งตัวลงกับพื้น
เป็นครั้งแรกที่ได้ระบายออกแบบนี้ ก่อนหน้านี้ไม่เคยระบายหรือแสดงความรุนแรงแบบนี้มาก่อน แต่ลึกๆสบายใจที่ได้ทำมันออกไป
ตอนแรกคิดอยากตาย และรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติ จึงไปโรงพยาบาลประสาทในวันถัดมา
หลังจากไปรพ.ได้ยามา2ตัว คลายเครียดกับปรับฮอร์โมนอะไรซักอย่าง กินได้แปปเดียวก็เลิกกินและไม่ไปหาหมออีก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ความเห็นของแฟนและเพื่อนคนหนึ่งของเรา คือ มันอยู่ที่ตัวเรา ยาไม่ช่วยอะไร ถ้าเราคิดว่าไม่เป็นเราก็จะไม่ทำไม่ดี เราจะปกติ
เราสงสัยว่าเราปกติมั้ย
คนอื่นจะมองว่าเรา
รึเปล่า เขาต้องมองเราไม่ดีแน่ๆจะนินทาแน่ๆ เราคิดลบมาก
การควบคุมอารมณ์เราแย่ลง สมาธิลดลง หลงลืมบ่อย
มีผลกับการทำงานเหมือนคนเอ๋อๆไม่ค่อยมีสมาธิกับงาน งานพลาดมากขึ้น
ที่สำคัญคือ เราระเบิดอารมณ์บ่อยขึ้นและคนที่ต้องรับมือจนเราหายหรือใจเย็นลงก็คือแฟน
เราขับรถอะนตรายมากหลายครั้ง ประมาณ10ครั้งได้ จำไม่ได้เหมือนกัน
เรา ขับรถด้วยความไม่มีสติ
อะนตรายมากสุดคือโมโหมากเศร้ามาก แล้วขับผิดเลน แต่รู้ตัวแล้วกลับมาเลยเดิมจึงไม่เกิดอุบัติเหตุใดๆ
ซึ่งพอมีสติก็รู้สึกผิดทุกครั้ง แต่ทำไมห้ามไม่ให้เกิดเรื่องขับรถอันตราย(กับตัวเองกับคนอื่น)
เราทำร้ายตีตัวเองทึ้งผมตัวเอง ทุบโต๊ะฯลฯ
แต่ไม่เคยถึงขั้นเลือดตกยางออก
หรือพยายามฆ่าตัวตาย
เรารู้สึกแย่กับตัวเองมากๆ
เราพยายามควบคุมตัวเองแต่ก็อยู่ๆระเบิดอารมณ์ออกมาหลายครั้ง หรือทำงานอยู่ๆก็เศร้า น่ำตาจะไหลเดี๋ยวนั้นเลย ต้องรีบแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำ
ต้องรีบปรับอารมณ์
ด้วยหลายๆปัจจัยเราไม่ค่อยไว้ใจใคร และค่อนข้างระแวงว่าคนอื่นคิดไม่ดีกับเรา และเราก็คิดไม่ดีคิดว่าเขาว่าเรา
ซึ่งเมื่อก่อนเราไม่ได้เป็นอย่างนี้นะคะ
อาการแบบนี้เราต้องทำยังไงต่อดี
1.นั่งสมาธิฟังธรรมมะ พยายามคิดแง่บวก พยายามด้วยตัวเอง
2.ไปหาหมอ แต่เราไม่อยากกินยา ไม่อยากพึ่งยา
3.เปลี่ยนสภาพแวดล้อม หนีไปอยู่ที่อื่นที่ไม่ต้องเจอชนวนอารมณ์
เพื่อนๆในพันทิปมีคำแนะนำมั้ยคะ
อาการแบบนี้คือเครียด?ซึมเศร้า? เราต้องทำยังไงต่อไปดี ให้คำแนะนำด้วย
ที่เราเจอปัญหาชีวิต แล้วเครียดมากปรึกษาใครไม่ได้
ตอนนั้นเราหาทางออกไม่ได้ จัดการอารมณ์ไม่ได้และสติหลุด เป็นครั้งแรกที่ร้องไห้โวยวายเสียงดัง ใช้กำลังทุบรถ หยิกตัวเองตีตัวเองทำให้ตัวเองเจ็บ เป็นการทะเลาะกับแฟนในที่สาธารณะ(ในเขตสนามบิน)
พอเคลียร์สถานการณ์ได้ ก็ไปต่อที่ร้านอาหาร คราวนี้สติหลุด หยิบขวดเบียร์ฟาดแตกกลางร้าน ร้องไห้โฮพูดไม่รู้เรื่อง ไม่มีแรง ทิ้งตัวลงกับพื้น
เป็นครั้งแรกที่ได้ระบายออกแบบนี้ ก่อนหน้านี้ไม่เคยระบายหรือแสดงความรุนแรงแบบนี้มาก่อน แต่ลึกๆสบายใจที่ได้ทำมันออกไป
ตอนแรกคิดอยากตาย และรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติ จึงไปโรงพยาบาลประสาทในวันถัดมา
หลังจากไปรพ.ได้ยามา2ตัว คลายเครียดกับปรับฮอร์โมนอะไรซักอย่าง กินได้แปปเดียวก็เลิกกินและไม่ไปหาหมออีก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราสงสัยว่าเราปกติมั้ย
คนอื่นจะมองว่าเรา
การควบคุมอารมณ์เราแย่ลง สมาธิลดลง หลงลืมบ่อย
มีผลกับการทำงานเหมือนคนเอ๋อๆไม่ค่อยมีสมาธิกับงาน งานพลาดมากขึ้น
ที่สำคัญคือ เราระเบิดอารมณ์บ่อยขึ้นและคนที่ต้องรับมือจนเราหายหรือใจเย็นลงก็คือแฟน
เราขับรถอะนตรายมากหลายครั้ง ประมาณ10ครั้งได้ จำไม่ได้เหมือนกัน
เรา ขับรถด้วยความไม่มีสติ
อะนตรายมากสุดคือโมโหมากเศร้ามาก แล้วขับผิดเลน แต่รู้ตัวแล้วกลับมาเลยเดิมจึงไม่เกิดอุบัติเหตุใดๆ
ซึ่งพอมีสติก็รู้สึกผิดทุกครั้ง แต่ทำไมห้ามไม่ให้เกิดเรื่องขับรถอันตราย(กับตัวเองกับคนอื่น)
เราทำร้ายตีตัวเองทึ้งผมตัวเอง ทุบโต๊ะฯลฯ
แต่ไม่เคยถึงขั้นเลือดตกยางออก
หรือพยายามฆ่าตัวตาย
เรารู้สึกแย่กับตัวเองมากๆ
เราพยายามควบคุมตัวเองแต่ก็อยู่ๆระเบิดอารมณ์ออกมาหลายครั้ง หรือทำงานอยู่ๆก็เศร้า น่ำตาจะไหลเดี๋ยวนั้นเลย ต้องรีบแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำ
ต้องรีบปรับอารมณ์
ด้วยหลายๆปัจจัยเราไม่ค่อยไว้ใจใคร และค่อนข้างระแวงว่าคนอื่นคิดไม่ดีกับเรา และเราก็คิดไม่ดีคิดว่าเขาว่าเรา
ซึ่งเมื่อก่อนเราไม่ได้เป็นอย่างนี้นะคะ
อาการแบบนี้เราต้องทำยังไงต่อดี
1.นั่งสมาธิฟังธรรมมะ พยายามคิดแง่บวก พยายามด้วยตัวเอง
2.ไปหาหมอ แต่เราไม่อยากกินยา ไม่อยากพึ่งยา
3.เปลี่ยนสภาพแวดล้อม หนีไปอยู่ที่อื่นที่ไม่ต้องเจอชนวนอารมณ์
เพื่อนๆในพันทิปมีคำแนะนำมั้ยคะ