สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
มีอยู่จริงแน่นอน ไม่เชื่อฟังอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ พูดสิ
ภาษาไทยก็ไพเราะชัดเจน ภาษาอังกฤษก็ระดับผู้ดีอังกฤษ
จะพูดได้ระดับนั้นต้องมีพรสวรรค์+พรแสวง คือได้มีโอกาสไปเรียนอังกฤษตั้งแต่มัธยม และมีพ่อแม่เก่งทางด้านภาษา
เพื่อนรุ่นน้องผู้หญิง ขนาดมีโอกาสแค่ไปเรียนที่สหรัฐ AFS 1 ปี ภาษาอังกฤษสำเนียงพูดของเธอสมบูรณ์แบบมากไม่ติดขัด ชัดถ้อยชัดคำ แค่ฟังเฉยๆ ไม่รู้จักหน้า ก็อาจนึกว่า ลูกครึ่งเอเชียนที่เกิดและโตที่สหรัฐ เธอไปอยู่กับครอบครับอเมริกันในฟาร์ม ไม่เจอคนไทยเลยใน 1 ปี รร ที่เธอเรียนก็ไม่มีคนไทยหรือเอเชียนสักคน
สรุป พรสวรรค์+พรแสวง ทำได้ครับ
ภาษาไทยก็ไพเราะชัดเจน ภาษาอังกฤษก็ระดับผู้ดีอังกฤษ
จะพูดได้ระดับนั้นต้องมีพรสวรรค์+พรแสวง คือได้มีโอกาสไปเรียนอังกฤษตั้งแต่มัธยม และมีพ่อแม่เก่งทางด้านภาษา
เพื่อนรุ่นน้องผู้หญิง ขนาดมีโอกาสแค่ไปเรียนที่สหรัฐ AFS 1 ปี ภาษาอังกฤษสำเนียงพูดของเธอสมบูรณ์แบบมากไม่ติดขัด ชัดถ้อยชัดคำ แค่ฟังเฉยๆ ไม่รู้จักหน้า ก็อาจนึกว่า ลูกครึ่งเอเชียนที่เกิดและโตที่สหรัฐ เธอไปอยู่กับครอบครับอเมริกันในฟาร์ม ไม่เจอคนไทยเลยใน 1 ปี รร ที่เธอเรียนก็ไม่มีคนไทยหรือเอเชียนสักคน
สรุป พรสวรรค์+พรแสวง ทำได้ครับ
ความคิดเห็นที่ 6
มีเยอะค่ะ เขาเรียกว่า สภาพทวิภาษา หรือ Bilingual
ต้องเป็นคนที่ได้รับภาษาที่ถูกต้องจากเจ้าของภาษาทั้งสองภาษาพร้อมกัน ก่อนอายุ 9 ปี
เช่น พ่อแม่ใช้คนละภาษา แต่ย้ำต้องเป็นเนทีฟ เจ้าของภาษานะ
ถ้ามารับภาษาที่สอง หลังจาก 9 ขวบ ภาษาแรกจะยึดครองสมอง
ทำให้ภาษาที่สองมีความผิดเพี้ยน ในระดับต่างๆ กันตั้งแต่เสียง คำศัพท์ ประโยค โครงสร้างการเรียบเรียงความคิด
เราเคยเรียนสภาพทวิภาษา ตอนเรียนโท
ต้องเป็นคนที่ได้รับภาษาที่ถูกต้องจากเจ้าของภาษาทั้งสองภาษาพร้อมกัน ก่อนอายุ 9 ปี
เช่น พ่อแม่ใช้คนละภาษา แต่ย้ำต้องเป็นเนทีฟ เจ้าของภาษานะ
ถ้ามารับภาษาที่สอง หลังจาก 9 ขวบ ภาษาแรกจะยึดครองสมอง
ทำให้ภาษาที่สองมีความผิดเพี้ยน ในระดับต่างๆ กันตั้งแต่เสียง คำศัพท์ ประโยค โครงสร้างการเรียบเรียงความคิด
เราเคยเรียนสภาพทวิภาษา ตอนเรียนโท
แสดงความคิดเห็น
ทำไมคนที่พูดได้คล่องระดับภาษาแม่ทั้ง 2 ภาษา ถึงไม่มีอยู่จริง?
ทำให้เด็กที่พูดคล่อง 2 ภาษาขึ้นไป มีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
ใครเก่ง 2 ภาษาขึ้นไป มักได้เปรียบ และมีความก้าวหน้าทางอาชีพการงานเร็วกว่าคนอื่น
แต่ทำไมการพูดได้คล่องระดับภาษาแม่ "อย่างสมบูรณ์" ชนิดแยกไม่ออก ทั้ง 2 ภาษา
จึงเป็นเรื่องยาก หรือแทบเป็นไปไม่ได้เลยหละครับ?
แม้ว่าคน ๆ นั้น จะเติบโตในสภาพแวดล้อมที่ใช้ 2 ภาษา และพูดได้ค่อนข้างคล่องทั้ง 2 ภาษา
แต่เรามักพบว่า อย่างน้อย 1 ใน 2 ภาษาจะไม่สมบูรณ์
เช่น อาจมีสำเนียงเล็กน้อย หรือใช้ไวยากรณ์ผิดแผกจากคนทั่วไปนิดหน่อย
ซึ่งไม่ใช่เรื่องเสียหาย หรือเป็นเรื่องใหญ่โตอะไรนะครับ
เพียงแต่มันทำให้ผมแปลกใจว่า การจะเก่งโดยสมบูรณ์ทั้ง 2 ภาษา (ชนิดแยกไม่ออก) มันยากเย็นขนาดนั้นเชียวเหรอ
อะไรเป็นอุปสรรคทำให้การพูดได้คล่องระดับภาษาแม่ทั้ง 2 ภาษา เป็นเรื่องยาก หรือแทบเป็นไปไม่ได้กันครับ?