เรื่องมีอยู่ว่าเราทำงานที่ปัจจุบันได้ 2ปีแล้ว เรารู้สึกชอบหัวหน้าที่เป็นผญ.ด้วยกัน พี่เค้าเป็นผญ.ที่สวย แต่งตัวดี แรกๆก็ไม่ได้คิดอะไรกับพี่เค้าและเราก็ไม่ได้สนิทกันค่ะ ถ้าในมุมมองของคนอื่นและแผนกอื่นจะมองพี่เค้าเป็นคนดุและใจร้อน ช่วงที่เราเข้ามาทำงานใหม่ๆเราทำงานผิดพลาดก็มีดุเราบ้าง แต่ผิดพลาดแค่ครั้งเดียวเท่านั้นที่พี่เค้าดุ จนกระทั่งระยะนึงที่เรามีปัญหาเรื่องงานกับคนนอกแผนก จนเราตัดพ้อกับพี่เค้า พี่เค้าได้ยินปุ๊ปพาไปคุยในห้องประชุม เราก็เปิดใจเรื่องงานที่เราอัดอั้น ซึ่งพี่เค้าก็เข้าใจและคอยปลอบใจเราว่าทุกคนในออฟฟิศก็เจอแบบนี้เหมือนกัน เราคุยกันจนถึงสามทุ่มครึ่ง จำได้คือตอนนั้นเครียดและปวดหัวหนักมากแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ระยะหลังๆเราผ่านโปรเริ่มทำงานเข้าที่ พี่เค้าแทบไม่ต้องคอยมาสั่งงานว่าต้องทำอะไรบ้าง อันไหนด่วนอันไหนไม่ด่วนเรารู้สเต็ปงานหมดแล้ว เราเป็นคนไม่ชอบให้งานดินพอกหางหมู แต่งานก็ยังเยอะตลอด ทำให้เรากลับค่ำแทบทุกวัน หลายครั้งนั่งเคลียร์งานคนเดียวลำพัง เมื่อเราทำงานครบปีเราเริ่มสนิทกับพี่เค้ามากขึ้นๆ (แต่ยังไม่ได้รู้สึกชอบพี่เค้านะคะ) ช่วงเดือนมี.ค.ปีที่แล้วพี่เค้ามีโปรเจ็กส์อยู่โปรเจ็คส์นึง ทำให้เค้าไม่ค่อยได้เข้าออฟฟิศ เราก็คุยงานกันทางไลน์กรุ๊ป บางครั้งพี่เค้าก็โทรมาสั่งงานกับน้องและถามหาเรา และก็ขอสายคุยกับเราเรื่องทั่วไป หลังๆรู้สึกเหมือนพี่เค้าใส่ใจเรามากขึ้น ชอบแกล้ง ชอบแหย่เรา บางทีออกไปข้างนอกก็จะซื้อขนมมาฝากกินกันทั้งแผนก บางครั้งซื้อกาแฟหรือชามาให้แค่เราคนเดียว หรือเค้าซื้อมาแค่แก้วเดียวก็ให้เราชิมด้วย อย่างเวลาออกไปกินข้าวร้านอาหารตามสั่งชอบถามว่าเรากินอะไร ทั้งๆที่ไปกินกันหลายคน อย่างที่บอกเราเริ่มสนิทใกล้ชิดกันมากขึ้น มีหลายครั้งเราสองคนคุยกันเรื่องงานบ้าง เรื่องทั่วไปบ้างจนดึก สามสี่ทุ่ม ห้าทุ่มบ้าง ดึกสุดถึงเที่ยงคืน เราเคยอยู่นั่งเป็นเพื่อนพี่เค้าทำงาน และคอยถามคอยช่วยงานเค้าตลอด เพราะคนอื่นกลับกันหมดแล้ว เรากลับด้วยกันโดยพี่เค้าขับรถมาส่ง เพราะบ้านเราเป็นทางบ้านพี่เค้าพอดี บางวันเราอยู่ทำงานคนเดียวจนดึกแต่พี่เค้ากลับก่อนก็มี (ลืมบอกไปว่าพี่เค้ามีแฟนแล้วค่ะ เป็นผช.) พอตอนเช้าเค้าจะไม่ถามเราตรงๆว่ากลับกี่ทุ่ม จะถามพี่คนอื่นว่ากลับกันกี่ทุ่ม ซึ่งพี่ๆเค้าก็ตอบว่าเค้ากลับก่อน ทิ้งเราทำงานคนเดียว (ลึกๆเราเป็นคนขี้ใจน้อยค่ะ อาการนี้จะเป็นเฉพาะกับคนที่เราชอบ เราจะเงียบๆ) ซึ่งหน.เรารู้ว่าเราน้อยใจก็เข้ามาหา มายืนเกาะพาติชั่นหน้าเรา มาชวนคุย จนเราก็กลับมาเป็นปกติ หลังๆมางานเรายุ่งเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว พี่เค้าจะคอยถามเราตลอดว่ากลับกี่โมง หลายครั้งก็นั่งรอเป็นเพื่อนและช่วยงานเรา รอกลับพร้อมเรา ด้วยความที่เกริ่นตั้งแต่แรกว่าพี่เค้าค่อนข้างดุ แต่สำหรับเราแล้วเค้าใจดีกับเรามาก เขาใส่ใจเรา เวลาเรามีปัญหาอะไรก็รับฟังเราทุกอย่าง ช่วยแก้ปัญหาให้ จนเรารู้สึกว่าเราอุ่นใจที่มีเค้าเป็นหน. จริงๆแล้วเราเป็นคนขี้เล่น ขี้แกล้ง แต่เรื่องงานก็จะจริงจัง ทุกวันนี้ก็ยังแกล้ง ยังหยอกล้อกันกับหน.คนนี้ เวลาเราไม่อยู่โต๊ะพี่เค้าชอบถามหา จนพี่ซุปในแผนกแซวว่าคำก็เราสองคำก็เรา แต่เราก็เคารพพี่เค้านะ ไม่ได้ก้าวก่ายจนเกินเลย เรามีคุยกันในไลน์บ้าง แต่ก็เป็นเรื่องทั่วๆไป ส่วนมากพี่เค้าจะเป็นฝ่ายทักเรามา ถ้าวันไหนงานเรายุ่งๆพี่เค้าก็จะเดินมาหา ถามว่ามีไรให้ช่วยไหม บางทีมาเกาะพาติชั่น เดินมาชวนคุยข้างๆ หรือชวนคนอื่นคุยแต่สายตามองมาที่เรา หรือบางทีก็แกล้งคุยๆแซวและแหย่เรา จนเราเริ่มรู้สึกหวั่นไหว อยากรู้ว่าพี่เค้าคิดยังไงกับเรากันแน่คะ