เราเพิ่งเสียพ่อไปเมื่อวันที่​ 7​ มกราคมที่ผ่านมา​ ทำใจไม่ได้​เลย​ สงสารแม่ร้องไห้ก็ไม่ได้​ ครอบครัวเรามี4คน​ ตั้งแต่เสียพ่อไปเราก็อยู่กับแม่และพี่สาวสามคนเป็นผู้หญิงหมดอีก​ ทำใจยากมาก​ ​ ตอนนี้เรายังเรียนออนไลน์อยู่เเต่ก็ไปๆมาๆ​ บ้านเราอยู่ห่างจากในเมืองประมาณ​ 60​ กม เราไม่อยากทิ้งแม่อยู่คนเดียวเพราะแม่ขี้กลัวมาก​ แต่ก็ทิ้งการเรียนไม่ได้​ อยากเรียนให้จบให้พ่อแม่ภูมิใจ​ ตอนนี้ทำใจไม่ได้เลยที่ต้องห่างจากบ้านห่างจากแม่เพื่อไปเรียน อีก1​ เทอมก็จะจบแล้วแม่ก้บอกให้อดทน​ สงสารแม่มากแม่คิดถึงพ่อเราก็คิดถึงพ่อทำใจไม่ได้เลยค่ะคิดทุกวันว่ามันคือความฝัน​ คิดว่าพ่อยังอยู่มีความหวังว่าพ่อจะกลับมาสักวันแต่ก็คงไม่มีวันนั้นแต่ก็ยังหวัง